Reklama

Wiara

Wiara i życie

Pianista, który został karmelitą

Był utalentowanym kompozytorem, ale szczęścia poszukiwał w hazardzie, alkoholu, romansach. Po 29 latach Herman Cohen nawrócił się i przyjął chrzest. Teraz może zostać świętym.

Niedziela Ogólnopolska 2/2025, str. 70-71

[ TEMATY ]

karmelici

Bliżej Życia z wiarą

Herman Cohen

Hermann Cohen – Wikimedia Commons

Herman Cohen

Herman Cohen

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Święta Teresa będzie moją matką, szkaplerz szatą, moim światem będzie cela szeroka na 8 stóp” – napisał. Droga do odkrycia powołania zakonnego nie była dla Cohena łatwa. Przekonany o swoim geniuszu muzycznym, obsypywany pochwałami nie pamiętał o Bogu. Punktem zwrotnym w jego dotychczasowym życiu było krótkie tournée koncertowe po Niemczech.

Burzliwa młodość

Herman Cohen urodził się 10 stycznia 1821 r. w Hamburgu, w zamożnej rodzinie żydowskiej. Bardzo wcześnie rodzice odkryli u niego ponadprzeciętny talent muzyczny. Jako czterolatek pobierał lekcje gry na fortepianie. Bliscy powierzyli go nauczycielowi muzyki, który często powtarzał: „Herman jest geniuszem!”. Sukcesy oraz pochwały profesorów wzbudzały w nim coraz większą próżność. Gdy miał zaledwie sześć lat, grał utwory z różnych międzynarodowych oper.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Kiedy chłopiec skończył dwanaście lat, matka zabrała go do Paryża. Konserwatorium jednak odrzuciło jego kandydaturę, ponieważ był Niemcem. Pani Cohen błagała wybitnego wirtuoza tamtych czasów – Franciszka Liszta, aby przyjął jej syna na studia. Węgierski kompozytor odmówił, ale po wysłuchaniu gry Hermana, zmienił zdanie.

Reklama

W krótkim czasie nastolatek stał się jego ulubionym uczniem – zyskał przydomek „Puzzi”. Chłopak naśladował mistrza we wszystkim. Razem bywali na zebraniach i koncertach, grali w karty, podróżowali i polowali. Liszt zapoznał Hermana ze swoim kręgiem przyjaciół i znajomych. Wśród nich była George Sand.

Cohen pilnie się uczył. W wieku 14 lat zajmował już stanowisko profesora paryskiego konserwatorium. Zarabiał dużo pieniędzy. Po kilku miesiącach stał się człowiekiem całkowicie zdemoralizowanym. Zachowywał się arogancko w stosunku do rodziców, rodzeństwa i innych ludzi. Zapomniał o Bogu.

Wraz z Franciszkiem Lisztem udał się do Genewy. W tamtejszym nowo utworzonym konserwatorium spotykał się z poetami i znanymi muzykami.

Kolejne lata Herman spędził w środowisku bohemy. Uzależnił się od gier hazardowych i alkoholu. Liczne romanse i długi doprowadziły go do próby samobójczej. Tęsknił za prawdziwym szczęściem. Wiele podróżował po Europie. Trafił do Anglii, następnie odwiedził Włochy, aż w końcu wrócił do Francji.

Nowe życie

Pewnego wieczoru w maju 1847 r. poszedł do jednego z paryskich kościołów. Ukląkł przed Najświętszym Sakramentem. Był to jeden z pierwszych piątków miesiąca. Cohen uczestniczył we Mszy św. Z uwagą obserwował, jak kapłan podnosił monstrancję w geście błogosławieństwa. „Podczas tego nabożeństwa nic nie zrobiło na mnie większego wrażenia. Poczułem coś tak głębokiego, jakbym w tej właśnie chwili odnalazł siebie” – napisał po latach.

Reklama

Od tamtej pory w każdą niedzielę chodził do kościoła św. Walerego. Przyznał, że przez całe życie nie ufał kapłanom. W Paryżu odszukał jednak jednego z nich. Nazywał się Legrand. Duchowny udzielił Hermanowi kilku cennych rad, m.in. tłumaczył mu, że Bóg pokieruje jego krokami.

Później Cohen wyjechał do Ems w Niemczech, gdzie miał dać kilka koncertów. Uczestniczył tam w nabożeństwie, podczas którego ochrzczono kilka kobiet wyznających judaizm. Gdy kapłan podniósł Hostię, mężczyzna rozpłakał się. Po odbyciu dziewięciodniowych rekolekcji 28 sierpnia 1847 r. zdecydował się przyjąć chrzest. Przybrał imiona: Maria Augustyn Henryk. Po wyjściu ze świątyni był chrześcijaninem.

Pianista pogłębiał nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny, często adorował Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Pragnął poświęcić się pracy apostolskiej. Dawni znajomi i przyjaciele traktowali go jak szaleńca i wyśmiewali na ulicach.

Herman nie zrezygnował z tworzenia muzyki. Skomponował trzydzieści dwa hymny, które cieszyły się ogromną popularnością. Założył krąg mężczyzn, którzy nocą adorowali Boga – uzyskał na to zgodę władz kościelnych.

Ku świętości

Przed ołtarzem Matki Bożej złożył ślub – przyrzekł, że chce się poświęcić służbie kapłańskiej i zostać karmelitą. Wstąpił do klasztoru w Bordeaux. Przyjął habit i nowe imię – Augustyn Maria od Najświętszego Sakramentu.

Reklama

Po ukończeniu nowicjatu rozpoczął studia przygotowujące do kapłaństwa. Długie włosy ustąpiły miejsca klasztornej tonsurze. Głosił poruszające kazania, tłumaczył, że prawdziwe życie ma sens jedynie w komunii z Jezusem. „Chciałbym, żebyście żyli tylko Eucharystią. Niech ona będzie źródłem waszych myśli, uczuć, słów i czynów” – mawiał.

Ojciec Augustyn rozwijał swój talent muzyczny. Stworzył pięć tomów muzyki sakralnej. Niezwykłą czcią darzył Matkę Bożą. Podkreślał, że to dzięki Jej wstawiennictwu doznał w Lourdes cudu uzdrowienia z choroby oczu.

Po latach spotkał się też z umierającym ojcem. „Przebaczam ci trzy wielkie błędy twojego życia: że zostałeś katolikiem, że nawróciłeś na katolicyzm swoją siostrę i że ochrzciłeś siostrzeńca” – powiedział mężczyzna na łożu śmierci.

Po wybuchu wojny między Francją a Prusami o. Augustyn wyjechał do Szwajcarii. W Genewie, z polecenia biskupa, rozpoczął pracę kapelana polowego. Coraz bardziej podupadał na zdrowiu. „Niech się dzieje wola Boża” – podkreślał.

Zmarł 20 stycznia 1871 r. „Mój Boże, w Twoje ręce składam mojego ducha” – tak brzmiały jego ostatnie słowa. Obecnie trwa proces beatyfikacyjny o. Augustyna.

2025-01-07 11:21

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Karmelici z Solca wydali oświadczenie ws. Komunii św. dla Szymona Hołowni

[ TEMATY ]

Komunia

karmelici

komunia święta

Andrzej Niedźwiecki

W związku z zamieszaniem powstałym podczas udzielania Komunii Świętej panu Szymonowi Hołowni pragniemy wyrazić ubolewanie z powodu zaistniałej sytuacji. Nie powinna ona mieć miejsca – podkreśla o. Piotr Ziewiec OCD, administrator parafii na warszawskim Solcu, w opublikowanym dzisiaj oświadczeniu.

Publikujemy treść oświadczenia:
CZYTAJ DALEJ

Papież w liście do "Corriere della Sera": choroba czyni świadomym tego, co trwa i co mija

2025-03-18 07:17

[ TEMATY ]

papież Franciszek

Foto Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej

Papież Franciszek, przebywający od ponad miesiąca w szpitalu, w liście do włoskiego dziennika "Corriere della Sera" napisał, że trzeba "rozbroić słowa, by rozbroić umysły i rozbroić Ziemię". W liście adresowanym do redaktora naczelnego gazety, Luciano Fontany, papież wyznał, że choroba czyni świadomym tego, co trwa i co mija.

Redakcja wyjaśniła, że redaktor naczelny "Corriere della Sera" wysłał papieżowi do Polikliniki Gemelli życzenia powrotu do zdrowia i zapytał go, czy chciałby wypowiedzieć się w tak poważnym momencie dla wspólnoty międzynarodowej i dla narodów cierpiących z powodu wojny.
CZYTAJ DALEJ

Rosja: w Irkucku zmarł nagle ks. W. Siek SVD

2025-03-18 21:06

[ TEMATY ]

Rosja

Ojcowie Werbiści

W wieku 55 lat zmarł nagle 17 marca na ganku przed katedrą w Irkucku polski werbista ks. Włodzimierz Siek - miejscowy proboszcz i wikariusz generalny diecezji św. .Józefa w tym mieście. Według źródeł rosyjskich przyczyną zgonu był zawał serca.

Ks. Włodzimierz Siek urodził się 6 sierpnia 1969 roku w Radomiu, należącym wówczas do diecezji sandomierskiej i w tamtejszym Wyższym Diecezjalnym Seminarium zaliczył studia filozoficzne, ale w 1991 wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Słowa Bożego (werbistów) i 27 kwietnia 1996 przyjął święcenia kapłańskie po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego w Pieniężnie. Wkrótce potem wyjechał do pracy duszpasterskiej na Białoruś i tam do 1999 był wikariuszem parafii w Baranowiczach, której proboszczem był ks. Jerzy Mazur, późniejszy pierwszy biskup w Irkucku. Gdy 18 maja 1999 św. Jan Paweł II mianował go przełożonym administratury apostolskiej Syberii Wschodniej z siedzibą w Irkucku, zabrał ze sobą do pomocy na nowym miejscu swego współbrata zakonnego, który odtąd do 2004 był proboszczem w Błagowieszczeńsku (przy granicy z Chinami).
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję