Czy Bóg może nas kusić? Oczywiście, że nie. Bóg nie podlega pokusie ku złemu ani też nikogo nie kusi. On chce nas wyzwolić od grzechu. W Modlitwie Pańskiej prosimy Ojca, by nas nie „wodził na pokuszenie”. Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina: „Pojęcie greckie, które występuje w tym miejscu, jest bardzo trudne do przetłumaczenia. Ma ono wiele znaczeń: «abyśmy nie ulegli pokusie» , «nie pozwól, byśmy doznali pokusy»”(KKK, n. 2846). Gdy modlimy się słowami: „nie wódź nas na pokuszenie”, tak naprawdę prosimy Boga o to, by nam nie pozwolił wejść na drogę, która prowadzi do grzechu. Jest to również prośba i błaganie o Ducha rozeznania i mocy. Ponadto – jak naucza papież Franciszek – „Ojciec nie zastawia pułapek na swoje dzieci. Chrześcijanie nie mają do czynienia z Bogiem zazdrosnym, konkurującym z człowiekiem albo bawiącym się nim, by poddać go próbie”.

Bardzo ważne jest otwarcie się na działanie Ducha Świętego. To On pozwala nam rozróżniać między próbą, konieczną do wzrostu człowieka wewnętrznego, a pokusą, która prowadzi do grzechu i śmierci. „Musimy także rozróżniać między «być kuszonym» a «przyzwolić» na pokusę. Rozróżnienie to obnaża kłamstwo kuszenia; pozornie «ma owoce dobre... jest ono rozkoszą dla oczu» (Rdz 3, 6), ale w rzeczywistości tym owocem jest śmierć” (KKK, n. 2847). Pisarz chrześcijański Orygenes w swoim dziele o modlitwie napisał: „Bóg nie ma zamiaru zmuszać do dobra, gdyż chce mieć do czynienia z istotami wolnymi. W pewnym sensie kuszenie ma coś z dobra. Nikt – poza Bogiem – nie wie, co nasza dusza otrzymała od Boga, nawet my sami tego nie wiemy. Kuszenie to ukazuje, byśmy w końcu poznali samych siebie i dzięki temu pokazali swoją nędzę oraz składali dziękczynienie za dobra, jakie kuszenie nam ukazało”.

Bóg zawsze może poddać nas próbie, abyśmy umocnili naszą wiarę i więź z Nim. Bóg nie kusi, ale pozwala na pokusę. „Bóg pozwala szatanowi na te ataki, aby Boże miłosierdzie uczyniło was drogimi Mu. Chce również, abyście upodabniały się do Jezusa w udrękach pustyni, Ogrodu Oliwnego i krzyża” – napisał w jednym z listów św. Ojciec Pio. Święty stygmatyk podkreślił dalej: „Niech cię nie przerażają pokusy, one są tylko próbą duszy, którą Bóg chce sprawdzić, kiedy widzi w niej siły potrzebne do prowadzenia walki, aby nałożyć jej własnymi rękami wieniec zwycięstwa”. „Próby, którym Bóg was poddaje i będzie poddawał, są znakami szczególnego umiłowania was przez Boga i perłami dla duszy. (...) minie zima i nadejdzie niekończąca się wiosna, tym bardziej ubogacona pięknem, im większe były burze” – radził.

Ojcowie Pustyni mówili: „Zabierz pokusy, a nikt nie będzie zbawiony”. A zatem pokusy i próby, na które Bóg pozwala, doskonalą naszą duszę. Są potrzebne do wzrostu duchowego.