Ideą konkursu jest przede wszystkim zachęcanie dzieci i młodzieży do pogłębienia znajomości Pisma Świętego. To dobra okazja, aby młody człowiek, który sięga po Biblię w celu literalnego poznania danego fragmentu, zaprzyjaźnił się z tą najważniejszą księgą. W tym roku odbywa się 7. edycja.
Dla kogo?
W diecezji konkursy biblijne w różnych formułach są organizowane od wielu lat. Wcześniej były skierowane do ministrantów i lektorów, a także kleryków. Równolegle Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” organizuje dla uczniów szkół ponadpodstawowych Konkurs Wiedzy Biblijnej, który ma zasięg ogólnopolski. Istniała nisza w młodszej kategorii wiekowej. W roku szkolnym 2016/2017 odbyła się pierwsza edycja konkursu dla uczniów szkół podstawowych o zasięgu diecezjalnym. Jego organizatorem jest Wydział Nauki Katolickiej diecezji, a bp Tadeusz Lityński objął zawody swoim patronatem. – Wcześniej były konkursy szkolne albo powiatowe. Przykładowo p. Wioletta Pilecka organizowała w szkole podstawowej w Gościkowie pierwsze konkursy na etapie szkolnym i powiatowym. W 2016 r. stworzyliśmy nową formułę, nadając zawodom zasięg diecezjalny. Chodziło nam o to, aby umożliwić uczestnictwo w konkursie jak najszerszemu gronu dzieci i młodzieży – mówi ks. dr Andrzej Maciejewski, który wraz z p. Wiolettą Pilecką koordynuje w diecezji konkursy biblijne. – Mamy kilkanaście okręgów rejonowych. Do wybranych szkół na II etap przyjeżdżają uczniowie z okolicznych szkół. Istotne jest, aby mieli jak najbliżej. To ułatwia udział – wyjaśnia.
Jest sporo do zrobienia
Konkurs odbywa się w 2 kategoriach wiekowych i liczy 3 etapy: szkolny, rejonowy i diecezjalny. Uczniowie klas IV-VI szkoły podstawowej biorą udział w edycji „Biblista Junior”, a dla starszych, z klas i VII-VIII jest dedykowana kategoria „Młody Biblista”. Uczestnicy zapoznają się z tekstem wybranej księgi Pisma Świętego albo większego zakresu. W tym roku młodsi czytają Ewangelię wg św. Marka, a starsi poznają Księgę Rut oraz Księgę Tobiasza. – W kwestii lektury słowa Bożego jest dużo do zrobienia. Podczas katechezy są co prawda omawiane fragmenty Biblii, ale rzadko poświęca się uwagę całej wybranej księdze Pisma Świętego. Nie spotkałem się, by ktoś w ramach zajęć szkolnych miał okazję do poznania treści całej księgi. Konkurs daje taką możliwość, a rywalizacja dodaje motywacji – zauważa ks. Andrzej. Finał składa się z części pisemnej oraz ustnej, do której przechodzi 10 osób, które zdobyły największą liczbę punktów w teście. Owoce intelektualnej pracy to nie tylko nagrody rzeczowe, zdobywane przez finalistów i laureatów, ale przede wszystkim umiejętność samodzielnego zdobywania i poszerzania wiedzy biblijnej. – W tym roku w konkursie bierze udział prawie 90 szkół. Zapraszamy młodych do udziału w kolejnej edycji w nowym roku szkolnym i do uczynienia z Pisma Świętego księgi życia – zachęca ksiądz koordynator.
Ogólnopolski Konkurs Wiedzy Biblijnej organizowany przez Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” na etapie diecezjalnym rozpoczęła Msza św. w Kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze.
Przewodniczył jej ks. Wojciech Turek, przełożony prowincjalny Towarzystwa Świętego Pawła. – Z konkursem biblijnym jesteśmy związani od lat, bowiem tłumaczenie Pisma Świętego z komentarzami, które pauliści przygotowali przed laty, służy uczestnikom konkursu. Uważam, że tłumaczenie Biblii z komentarzami, przygotowane przez nasz ogromny zespół biblistów, jest dzisiaj dla ludzi młodych jednym z najbardziej czytelnych – wyjaśnił w rozmowie z „Niedzielą” swoją obecność ksiądz prowincjał, który w dalszej części rozmowy zwrócił uwagę na ważność osobistego spotkanie z tekstem Pisma Świętego. – Kościół musi robić wszystko, żeby zapewniać przestrzeń do spotkania ze słowem Bożym. Konkurs jest taką przestrzenią, w której z jednej strony chodzi o rywalizację, a z drugiej o to, by młodzi wzięli do ręki Pismo Święte i zauważyli, że jego teksty nie są jakimiś archaicznymi opowieściami, ale zdarzeniami z ich życia; w jakimś istotnym momencie życia to słowo im się przypomni. Ale żeby się im przypomniało, muszą je kiedyś przeczytać – dokończył.
W Rzymie Wielki Post to czas duchowej pielgrzymki po najstarszych i najważniejszych świątyniach Wiecznego Miasta: kościołach stacyjnych. Ich lista została ostatecznie ustalona przez Grzegorza Wielkiego. Każdemu dniowi Wielkiego Postu odpowiada jeden kościół, począwszy od Bazyliki św. Sabiny na Awentynie, gdzie Papież zwykł sprawować liturgię Środy Popielcowej, aż po Bazylikę św. Jana na Lateranie w Wielką Sobotę.
Znaczenie wielkopostnych liturgii stacyjnych w zwięzły sposób wyjaśnił Benedykt XVI w Środę Popielcową 2007 r.: „Starożytna liturgia rzymska poprzez stacje wielkopostne wyznaczyła szczególną geografię wiary; przyświecała temu myśl, że w związku z przybyciem Piotra i Pawła oraz zniszczeniem Świątyni Jerozolima jakoby przeniosła się do Rzymu; Rzym chrześcijański postrzegano jako rekonstrukcję Jerozolimy z czasów Jezusa, w obrębie murów miasta. Ta nowa wewnętrzna duchowa geografia, wpisana w tradycję kościołów stacyjnych Wielkiego Postu, nie jest zwykłym rozpamiętywaniem przeszłości ani pozbawioną treści antycypacją przyszłości. Przeciwnie, ma ona pomagać wiernym przejść wewnętrzną drogę – drogę nawrócenia i pojednania, by dotrzeć do chwały niebieskiego Jeruzalem, gdzie mieszka Bóg”.
Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich, i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja. /Mt 26,42.
Po ludzku to szalenie trudne poddać się woli Bożej. Będąc tu na ziemi nie znam planu, jaki ma dla mnie Bóg, a i tak idę za Nim, bo ufam, że ten plan jest dla mnie najlepszy. Utrata upragnionego dziecka, które
nawet nie zdążyło przyjść na świat to największy ból, jakiego doznałem. Patrzenie na cierpienie żony,
moja fizyczna bezradność i brak zrozumienia wśród otaczających nas ludzi, doprowadzały do zadawania pytań: „Boże, czemu my? Czemu inni mogą, a my nie? Czemu nie chcesz nam pomóc?”. Długie rozmowy,
cierpliwe modlitwy i pogłębianie relacji małżeńskiej doprowadziły nas małymi krokami do momentu, w
którym staliśmy się spokojniejsi i znów chcieliśmy spróbować. Był w nas jakby promyk nadziei. Po
niespełna dwóch latach sytuacja się powtórzyła. Nasze drugie dziecko umarło, zanim przyszło na świat,
ale my jesteśmy zupełnie inni, wciąż mamy w sobie ten płomień. Jesteśmy spokojni i wierzący w
doskonałość Bożego planu, którego teraz nie rozumiemy i przyjmujemy ten krzyż, jednocześnie wierząc,
że po każdym Wielkim Piątku przyjdzie Zmartwychwstanie!
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
