Historia Pasterki sięga setek lat. Pierwszą taką Mszę św. odprawił prawdopodobnie papież Grzegorz IV już w IV wieku. Wtedy właśnie wybudowano w Rzymie Bazylikę Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore), gdzie umieszczono żłóbek i szopkę – na wzór tej betlejemskiej. O północy Mszę św. miał tam sprawować ówczesny papież. Skąd wzięła się jej charakterystyczna nazwa? Nietrudno się domyślić, że pochodzi od pasterzy, którzy jako pierwsi przybyli powitać Nowonarodzonego Jezusa. Pasterka jako wigilijna wieczorna Msza św. odprawiana jest zwykle o północy i rozpoczyna święta Narodzenia Pańskiego. Warto jednak podkreślić, że to nie godzina decyduje o tym, czy Msza św. jest tą pasterską, czy też nie. Pasterka może być także odprawiana np. o godz. 22 lub... w wigilijny poranek.
Kopalnia Soli w Wieliczce (arch. krakowska) to bez wątpienia jedna z największych atrakcji turystycznych w Polsce i na świecie. Górnicy od wielu lat modlą się w podziemiach wielickiej kopalni. Msze św. zaczęto tutaj regularnie odprawiać już w XVII wieku. W 1856 r. biskup tarnowski Józef Alojzy Pukalski zgodził się, aby Pasterka w Kopalni Soli „Wieliczka” odbyła się pod ziemią, a dokładniej w kaplicy św. Jana. Warto podkreślić, że jest to najwcześniej odprawiana Pasterka w kraju. Dawniej 24 grudnia nigdy nie prowadzono ciężkich prac górniczych pod ziemią, jednak wszyscy górnicy, którzy dzień wcześniej pracowali, z samego rana, po zakończeniu swojej zmiany, szli do kaplicy, aby świętować rozpoczęcie świąt Bożego Narodzenia. Zgodnie z górniczą tradycją ta szczególna Msza św. zaczyna się więc w Wigilię o poranku, zazwyczaj o godz. 7.30. W kaplicy św. Kingi gromadzi się nawet 700 osób. To głównie górnicy, pracownicy kopalni, ich rodziny i przyjaciele. Jest to bez wątpienia unikalna uroczystość. Msza św. celebrowana jest 101 m pod ziemią, w przepięknej kaplicy św. Kingi, w której rozbrzmiewają wspólnie śpiewane kolędy. Po Liturgii jest czas na przełamanie się opłatkiem oraz składanie życzeń. /i.c.
Jak pasterze idźmy do Betlejem pokonując szczyty naszego egoizmu, aby nie zsunąć się w jary światowości i konsumpcjonizmu - zachęcił Franciszek podczas tradycyjnej „Pasterki", której przewodniczył w Wigilię uroczystości Narodzenia Pańskiego w Bazylice św. Piotra w Watykanie. Papież przestrzegł przed nienasyconą chciwością i zachłannością. "W obliczu żłóbka rozumiemy, że tym co posila życie nie są dobra, lecz miłość; nie zachłanność, ale miłosierdzie; nie obfitość, z którą trzeba się obnosić, ale prostota, której należy strzec" - powiedział Ojciec Święty.
Z wielkoczwartkowej mowy pożegnalnej Jezusa w dzisiejszą niedzielę czytamy tylko wstęp. Jezus w swojej mowie do uczniów skupia się na tym, co było w danej chwili najbardziej dla nich istotne.
Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».
15 maja 1890 r. papież Leon XIII ogłosił encyklikę "Rerum novarum". Ta data, jak i wybór kard. Prevosta na papieża Leona XIV jest okazją do przypomnienia treści tego dokumnetu.
Wspomniany dokument papieski, ogłoszony 15 maja 1891 z podtytułem „encyklika w sprawie robotniczej”, wskazywał zarówno na zakres tematyczny poruszanych w nim zagadnień, jak i na głównych jego odbiorców: świat pracy, rozumiany szeroko, a więc obejmujący i pracobiorców, i pracodawców. Zanim dokument ten ujrzał światło dzienne, jego autor ogłosił kilka innych encyklik o tematyce społecznej, choć z pewnością nie tej rangi, m.in.: „Quod Apostolici muneris” z 28 grudnia 1878 – o prawno-moralnych podstawach porządku społecznego oraz istnienia warstw i klas społecznych; „Humanum genus” z 20 kwietnia 1884 – m.in. o korporacyjnym ustroju średniowiecza, mającym stanowić wzór dla tworzenia nowych form organizowania się społeczeństwa; „Immortale Dei” z 1 listopada 1885 – o chrześcijańskim ustroju państwa; „Diuturnum illud” z 29 czerwca 1887 – o pochodzeniu władzy państwowej; „Libertas” z 20 czerwca 1888 – o wolności osoby ludzkiej; „Sapientiae christanae” z 10 stycznia 1890 – o społecznych obowiązkach katolików.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
