4 lipca przypada 50. rocznica śmierci Stanisława Czajki - biskupa pomocniczego diecezji częstochowskiej w latach 1944-1965.

Za śp. bp. Stanisława Czajkę odprawiona została 4 lipca Msza św. w Kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze. Mszy św. przewodniczył ks. Mariusz Frukacz, redaktor „Niedzieli”, i dyrektor Referatu Środków Społecznego Przekazu Archidiecezji Częstochowskiej.

Na Mszy św. obecni byli m.in. członkowie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka Archidiecezji Częstochowskiej, pracownicy „Niedzieli”, na czele z redaktor naczelną tygodnika Lidią Dudkiewicz. Na Mszy św. obecne były siostry felicjanki oraz Małe Siostry Niepokalanego Serca Maryi (honoratki) z nową przełożoną generalną Zgromadzenia s. Judytą Kowalską.

Mszę św. koncelebrowali m.in. ojcowie paulini na czele z o. Jerzym Tomzińskim, o. Pawłem Przygodzkim sekretarzem generalnym ojców paulinów. Podczas Mszy św. modlono się również za Tygodnik Katolicki „Niedziela” i wszystkie jego dzieła oraz za Krucjatę Wyzwolenia Człowieka Archidiecezji Częstochowskiej.

„W naszym życiu codziennym, we wszystkich dziełach, które podejmujemy potrzebujemy rysu macierzyńskiego” - mówił w homilii ks. Mariusz Frukacz.

„Jezus umierając na krzyżu dał nam swój niezwykły dar, dał Matkę” - kontynuował ks. Frukacz i dodał, że „jako ludzie sumienia musimy wraz z Maryją stanąć pod krzyżem Chrystusa”.

„Polska potrzebuje ludzi wierności Bogu, krzyżowi i Ewangelii. Modlimy się o to przed obliczem Maryi” - podkreślił redaktor „Niedzieli”.

Ks. Frukacz przypomniał, że „rys maryjny ma Tygodnik Katolicki „Niedziela”, który dzisiejszej Polsce jest bardzo potrzebny”.

Bp Stanisław Czajka przyszedł na świat 13 listopada 1897 r. we wsi Kamienna (ówczesny powiat włocławski). Jego rodzice - Andrzej i Marianna z domu Gapińska - byli rolnikami.

Uczył się w szkole powszechnej w Kłotnie i w gimnazjum w Piotrkowie. W 1915 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. 13 marca 1920 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ordynariusza kujawsko-kaliskiego bp. Stanisława Kazimierza Zdzitowieckiego.

Ks. Stanisław Czajka był wikariuszem w Konopiskach, Pajęcznie oraz parafii św. Barbary w Częstochowie. Uczył też religii. Następnie studiował prawo kanoniczne w Krakowie i Lublinie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Odbywał podróże zagraniczne w celach naukowych, m.in. do Insbrucka i do Lowanium. Uzyskał tytuł doktorski. Po studiach pełnił funkcję generalnego sekretarza Związków Stowarzyszeń Młodzieży Polskiej Męskiej i Żeńskiej diecezji częstochowskiej. Miał także wykłady na KUL.

W latach 1936-44 ks. Czajka był rektorem Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Zarządzał też parafią św. Barbary, a potem św. Zygmunta w Częstochowie. Pracował w kurii. Po utworzeniu kapituły katedralnej został jej prepozytem. Pełnił też urząd wikariusza generalnego. Papież Pius XII mianował go biskupem tytularnym Centurii Numidyjskiej i biskupem pomocniczym częstochowskim. Jako motto swoijej posługi biskupiej przyjął słowa: „Mihi vivere Christus” (Dla mnie życie jest Chrystus). W swoim herbie biskupim umieścił krzyż z ołtarza Wita Stwosza w kościele Mariackim w Krakowie. W tle zaś palący się Wieluń, szpital i kolegiatę wieluńską, zbombardowaną 1 września 1939 r. Warto zaznaczyć, że był jedynym Polakiem mianowanym na biskupa podczas II wojny światowej. Sakrę przyjął 28 października 1944 r. z rąk bp. Teodora Kubiny. Współkonsekratorami byli: biskup katowicki Stanisław Adamski i biskup pomocniczy katowicki Juliusz Bieniek.

Bp Stanisław Czajka zmarł 4 lipca 1965 r. Jego pogrzeb miał miejsce 6 lipca 1965 r. Byli na nim obecni m.in. kard. Stefan Wyszyński, prymas Polski, abp Karol Wojtyła, metropolita krakowski, oraz bp Stefan Bareła, ordynariusz częstochowski.

Bp. Stanisława Czajkę pochowano w krypcie bazyliki katedralnej w Częstochowie.