Reklama

Kościół

Zawsze szedł na całość

„Można Go określić jako dobrego człowieka, z sercem na dłoni, wytężonej pracy do końca, pracy nad sobą i dla innych” – napisał rektor UPJPII ks. prof. Robert Tyrała.

Niedziela Ogólnopolska 26/2023, str. 19

[ TEMATY ]

pożegnanie

Archiwum UPJPII

Śp. ks. prof. Michał Drożdż (1958 – 2023)

Śp. ks. prof. Michał Drożdż (1958 – 2023)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W wigilię uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa lotem błyskawicy media obiegła informacja: „Zmarł tarnowski duchowny ks. prof. Michał Drożdż, dziekan Wydziału Nauk Społecznych UPJPII w Krakowie”. Smutną wiadomość podała, jako jedna z pierwszych, współpracująca z Niedzielą red. Ewa Biedroń z Radia Dobra Nowina – rozgłośni, którą przed laty ks. prof. Drożdż współtworzył.

Kreator

Jego przyjaciel, pierwszy dyrektor RDN – ks. Ryszard Piasecki w rozmowie z dziennikarką wyznał: – Jesteśmy zaskoczeni tą śmiercią. Ksiądz Michał chorował od prawie 2 lat, ale ciągle pracował. To był mój przyjaciel, z którym dzieliliśmy trudy tworzenia diecezjalnego radia. Był człowiekiem pełnym wiary, miał dar matematycznej precyzji. Cieszył się darem dobroci, był wrażliwy na ludzki los, biedę. Napisał wiele ciekawych książek o mediach. Stały się one dla niego zadaniem. Szkoda, że nie dokończył tak wielu rozpoczętych spraw...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Redaktor Biedroń przypomniała również, że ks. Drożdż zaangażował się w pracę V Synodu Diecezji Tarnowskiej i Komisji ds. Mediów – był głównym autorem synodalnego dokumentu na temat mediów, w którym nakreślił ich rolę i zadania na przyszłość. Cenił media katolickie, w tym Niedzielę. Miał świadomość szczególnej roli, którą odgrywają w życiu Kościoła.

Teolog, filozof, medioznawca, profesor nauk społecznych; był także jednym z założycieli kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna na Uniwersytecie Papieskim w Krakowie. Był tu m.in. dziekanem Wydziału Nauk Społecznych i dyrektorem Akademickiego Centrum Medialnego UPJPII. Autor wielu publikacji z zakresu filozofii nauki, filozofii mediów, teorii mediów i etyki mediów, był członkiem Rady Programowej Telewizji Polskiej, zasłużonym pedagogiem, wielokrotnie wyróżnianym i nagradzanym.

Profesor

W jednym z pierwszych wspomnień poświęconych zmarłemu dr Klaudia Cymanow-Sosin, wykładowca z Katedry Mediów i Komunikacji Społecznej UPJPII, w Radiu Kraków powiedziała m.in.: „Trudno nam się pogodzić z faktem, że już od nas odszedł. Był człowiekiem, który łączył wiele środowisk z różnych części Polski; środowisk naukowych, praktyków dziennikarstwa, różne pokolenia osób dojrzałych, akademików, ale także młodzieży”.

Reklama

Z kolei rektor UPJPII ks. prof. Robert Tyrała w liście napisanym po śmierci ks. prof. Drożdża podkreślił m.in.: „W ostatnim czasie bardzo intensywnie pracował, martwiliśmy się tym wszyscy, ale on nie zważał na siebie, priorytetem była dla niego nasza uczelnia, jej sprawy oraz przyszłość”. Zwrócił też uwagę na życiową postawę zmarłego: „A ileż troski codziennej w nim było o każdego człowieka i potrzeby pochylenia się nad każdym – ważnym i mniej ważnym – problemem! Nie umiał iść przez życie połowicznie, zawsze szedł na całość”.

Wyrazy wdzięczności zmarłemu profesorowi przekazywali także byli i obecni studenci. Na jednym z portali społecznościowych pisali, że był wspaniałym, zawsze uśmiechniętym człowiekiem, otwartym i życzliwym, że dawał nadzieję. Podkreślali, że lubił studentów i ich słuchał...

Ostatnie pożegnanie

Liturgia stacyjna za śp. ks. prof. Michała Drożdża rozpoczęła się 19 czerwca w kościele św. Maksymiliana w Tarnowie. Następnego dnia zmarłego pożegnała wspólnota akademicka UPJPII podczas Mszy św. w kolegiacie św. Anny w Krakowie, a uroczystości pogrzebowe odbyły się 21 czerwca w kościele św. Michała Archanioła w rodzinnej parafii zmarłego w Żeleźnikowej Wielkiej.

2023-06-20 13:29

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wzór człowieka i artysty

Niedziela lubelska 8/2017, str. 6-7

[ TEMATY ]

pożegnanie

kompozytor

Z archiwum KUL

Śp. prof. Andrzej Nikodemowicz

Śp. prof. Andrzej Nikodemowicz

Lublin pożegnał wielkiego kompozytora muzyki sakralnej prof. Andrzeja Nikodemowicza, człowieka ogromnej wiary oraz wyjątkowej artystycznej wrażliwości i skromności

Śp. Andrzej Nikodemowicz, ceniony twórca muzyki sakralnej, emerytowany profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, zmarł 28 stycznia. Miał 92 lata. Urodził się 2 stycznia 1925 r. we Lwowie. Studiował chemię na Politechnice Lwowskiej, ale pokochał muzykę. W 1950 r. ukończył kompozycję u Adama Sołtysa, a kilka lat później naukę gry na fortepianie pod kierunkiem Tadeusza Majerskiego w konserwatorium we Lwowie. Przed ponad 20 lat wykładał kompozycję i teorię muzyki oraz nauczał gry na fortepianie w macierzystej uczelni. Jednak w 1973 r. komunistyczne władze zwolniły go z pracy za przekonania religijne, a jego kompozycje objęto zakazem wykonywania w ZSRR. W 1980 r. wraz z rodziną przeprowadził się na stałe do Polski i zamieszkał w Lublinie. Wykładał przedmioty teoretyczne i kompozycję w KUL oraz na UMCS; był dyrygentem chóru w Metropolitalnym Seminarium Duchownym. W 2003 r. od Jana Pawła II otrzymał odznaczenie „Pro Ecclesia et Pontifice”; w tym samym roku został odznaczony tytułem „profesora honoris causa” Akademii Muzycznej we Lwowie. W 2009 r. został honorowym obywatelem Lublina. Był laureatem wielu nagród artystycznych, a jego utwory wykonywano na wielu ważnych festiwalach. Od 2012 r. w Lublinie odbywa się międzynarodowy festiwal jego imienia: „Andrzej Nikodemowicz – czas i dźwięk”. Pozostawił ok. 200 utworów muzycznych, głównie o tematyce religijnej (kantaty, oratoria, suity, psalmy). Skomponował szereg utworów na fortepian i orkiestrę, a także utworów chóralnych.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Nieprzechodni puchar

2024-04-29 23:36

Kacper Jeż/ LSO DT

    W Brzesku odbyły się XVII Mistrzostwa Liturgicznej Służby Ołtarza Diecezji Tarnowskiej w Piłce Nożnej Halowej.

    W rozgrywkach wzięło udział 46 drużyn z całej diecezji. Łącznie na trzech brzeskich halach zagrało ponad 300 ministrantów i lektorów.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję