Po święceniach kapłańskich, otrzymanych w Katowicach z rąk abp. Wiktora Skworca, ks. Paweł Kasprzak sprawował Mszę św. prymicyjną w parafii św. Maksymiliana w Lublinie. Neoprezbiter studiował w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Jak przyznaje, formacja seminaryjna nie była łatwa, ale dzięki łasce Bożej i życzliwości ludzkiej ukończył teologię i pedagogikę specjalną, w tym surdopedagogikę. Jeszcze przed seminarium uzyskał magisterium z ekonomii na KUL.
Msza św. prymicyjna zgromadziła rodzinę, przyjaciół i wiernych, wśród których były osoby z niedosłuchem różnego stopnia. Obecni byli ks. prał. Józef Siemczyk i ks. dr Marian Duma, świadkowie dojrzewania ks. Pawła do powołania kapłańskiego. Eucharystię koncelebrował ks. Grzegorz Dobosz, duszpasterz związany ze środowiskiem osób niesłyszących. W czasie Eucharystii ks. Paweł posługiwał się językiem migowym. Jak wyznał, „Pan prowadzi go drogami, których sam nie planował, lecz nie ma wątpliwości, że cuda, jakich doświadczył w życiu, świadczą, że dla Boga nie ma nic niemożliwego”. Jeszcze jako diakon na stronie effatha24.com podzielił się świadectwem powołania. „Nie bez powodu Bóg powołał mnie, abym służył ludziom, pomagał, dzielił się obecnością Chrystusa. Świat ciszy potrzebuje kapłanów znających język migowy. My poznajemy wiarę oczami, gdyż nie słyszymy. Patrzymy na znaki, na dłonie, które pokazują nam to, co chcemy usłyszeć i doświadczyć tego, co Bóg chce nam przekazać. Bóg nie zapomina o nas. Bóg nas umiłował pomimo naszych ograniczeń, jakim jest niedosłuch” – napisał.
Parafianie odnowili akt poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusa
Bóg ofiarował nam Serce, dzięki czemu możemy żyć po ludzku, możemy budować więzy miłości i braterstwa – powiedział abp Stanisław Budzik.
Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Lublinie istnieje od 90 lat. Jubileusz wspólnota przeżywała poprzez misje święte oraz uroczystości odpustowe pod przewodnictwem abp. Stanisława Budzika. – W Jezusie Chrystusie ujrzeliśmy przyjazne człowiekowi oblicze Boże i odczuliśmy miłujące człowieka Boskie Serce. Dlatego jest dla nas jasne: Bóg nas kocha, ma dla nas Serce. Nikt z nas nie jest Mu obojętny, Jego miłość przewyższa wszelkie nasze wyobrażenia. Dzięki temu możemy żyć i oddychać, kochać i przebaczać – powiedział ksiądz arcybiskup. Jako wotum wdzięczności została poświęcona odnowiona kaplica spowiedzi wraz z kopią obrazu Jezusa Miłosiernego, namalowanego w Wilnie w 1934 r. Wkrótce zostaną tu umieszczone relikwie dwóch spowiedników: bł. ks. Michała Sopoćki oraz bł. o. Honorata Koźmińskiego.
Najbardziej ceniłam u papieża Franciszka jego człowieczeństwo, prostotę i bliskość z ludźmi. Zrobił na mnie duże wrażenie już od pierwszej podróży, którą z nim odbyliśmy do Brazylii.
Jako dziekan dziennikarzy akredytowanych przy Stolicy Apostolskiej miałam zaszczyt powitać go w samolocie. Nie chciał odpowiadać na nasze pytania, tak jak robili to wcześniej papieże, ale stworzył z nami nową formę relacji. Podczas każdej podróży Franciszek chciał nawiązać osobisty kontakt z każdym z dziennikarzy; wydaje mi się to bardzo piękne, ponieważ dawało możliwość wymiany z nim kilku zdań. Byli dziennikarze, którzy osobiście wręczali mu list, prezent, pokazywali mu zdjęcie jakiejś chorej osoby i prosili o modlitwę. Papież pozwalał, byśmy robili sobie z nim selfie i przesyłali jego błogosławieństwo za pośrednictwem telefonu komórkowego. W ten sposób Franciszek potrafił nawiązać z każdym z nas ludzką relację, która również pomagała nam w pracy.
Po śmierci papieża Kościół i świat odczuwają żal i smutek z powodu jego odejścia, a także niepokój i poczucie zagubienia. Kard. Pietro Parolin mówił o tym w czasie Mszy sprawowanej na placu św. Piotra w intencji zmarłego papieża. Włoski hierarcha, który do śmierci Franciszka pełnił urząd sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej zapewnił, że „Ewangelia mówi nam, iż właśnie w takich chwilach ciemności Pan przychodzi do nas ze światłem zmartwychwstania, aby rozpalić nasze serca”.
Niedzielna Eucharystia wpisała się w dziewięć dni modlitwy za zmarłego papieża, zwane po łacinie Novemdiales, które przewiduje Ordo Exsequiarum Romani Pontificis, wyznaczające kolejne kroki liturgii pogrzebowej po śmierci Następcy św. Piotra. Zgodnie z tradycją pierwszą z tych Mszy jest liturgia pogrzebowa zmarłego papieża.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
