„Gdyby Michał Anioł przedstawił cię w czyśćcu, mógłbym coś dla ciebie zrobić. Ale do piekła władza moja już nie sięga” – miał powiedzieć Paweł III do pewnego kościelnego dostojnika, który przyszedł się poskarżyć papieżowi na wielkiego artystę, który w swoim przedstawieniu Sądu Ostatecznego umieścił wizerunek tego człowieka wśród potępionych. Tą błyskotliwą wypowiedzią papież zamknął malkontentowi usta.
André Ampere był genialnym matematykiem, wielkim uczonym, pionierem badań nad elektromagnetyzmem, ale ten na wskroś racjonalny człowiek uchodził za dziwaka. Pewnego razu bawił na przyjęciu u bliskich znajomych. Gdy chciał wracać do domu, ci go zatrzymali, argumentując, że w tak potężną ulewę nie powinien wychodzić na dwór, bo może się przemoczyć do suchej nitki i nabawić jakiejś choroby, tym bardziej że jego dom był znacznie oddalony od domostwa gospodarzy. Zaproponowano mu nocleg, na który chętnie przystał. Nagle jednak gość zniknął. Po dłuższym czasie gospodarze usłyszeli dzwonek. Gdy otworzyli drzwi, osłupieli – w progu stał Ampere, cały przemoczony. Na pytanie, co się stało, odrzekł: – Wróciłem do domu po piżamę.
Amerykanie coraz częściej nadają swoim dzieciom imiona na cześć rozpoznawalnych marek – rejestrowane są imiona takie jak: L’Oreal, Canon czy Armani. Ostatnio dwoje dzieci otrzymało imię ESPN – na cześć popularnego kanału sportowego. Czym jednak są amerykańskie dziwactwa w nadawaniu imion dzieciom w porównaniu z rekordzistą w dziedzinie długości nazwiska. Captain Fantastic Faster Than Superman Spiderman Batman Wolverine Hulk And The Flash Combined – tak nazwał się pewien młodzian z Wielkiej Brytanii, który urzędowo zmienił nazwisko na ciąg imion komiksowych superbohaterów, bo chciał się wyróżnić spośród ogółu społeczeństwa. Pewnie mu się udało, ale czy taka sława warta jest zapamiętania?...
Świat w liczbach
Ok. 1,6 mln mrówek przypada na każdego człowieka na świecie.
Co 1 sekundę przybywa na Ziemi dwoje ludzi.
2,5 tys. litrów wody, począwszy od produkcji składników, a na ich umyciu skończywszy, jest potrzebne, by przygotować jednego hamburgera.
5 km/h – z taką prędkością zazwyczaj opada płatek śniegu. W zależności od jego ciężaru i od wiatru jego droga na ziemię może trwać 15 min.
Odwieczne konflikty: Kawa vs. herbata
Liście herbaty zawierają więcej kofeiny niż ziarna kawy – te pierwsze mają jej 3-3,5%, ziarna kawy natomiast – 1-2%. Kawa jest jednak bardziej pobudzającym napojem, ponieważ podczas jej parzenia do naparu przedostaje się więcej kofeiny z ziaren kawy niż w przypadku liści herbaty.
Herman Auerbach, czołowy przedstawiciel lwowskiej szkoły matematycznej, nie miał szczęścia do kapeluszy. Pewnego razu, gdy przebywał w kawiarni, ktoś zabrał mu z szatni jego nowo zakupiony i bardzo szykowny kapelusz, a w to miejsce pozostawił, owszem, kapelusz, ale stary i noszący wyraźne ślady użytkowania. Auerbach nie miał wyjścia – zabrał to, co zostało. Później nosił to nakrycie głowy, ale nigdy go nie czyścił. Gdy znajomy zapytał Auerbacha o powód takiego postępowania, ten odrzekł: – A co, złodziejowi będę czyścił?
Prawdziwym grzechem jest żyć przekonaniem, że gdzie indziej żyje się lepiej, wygodniej, przyjemniej. Przekonanie, jakoby „wszędzie było dobrze tylko nie we własnym domu”.
W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”».
Po zakończeniu prac konserwatorskich w tzw. Stanze di Raffaello w Muzeach Watykańskich Sala Konstantyna odzyskała dawny blask. Jej renowacja ujawniła wcześniej nieznane techniki i nowe szczegóły dotyczące warsztatu mistrza włoskiego renesansu.
800 metrów kwadratowych pełnych pytań i niesamowitych odpowiedzi – tak można podsumować trwającą dziesięć lat renowację największej z tzw. Stanze di Raffaello. Prace konserwatorskie prowadzone przez Laboratorium Restauracji Malarstwa i Materiałów Drewnianych Muzeów Watykańskich rozpoczęły się w marcu 2015 r., a zakończyły w grudniu 2024 r. Osiem etapów prac przebiegało według kolejności powstawania dzieł Rafaela. Renowacja pozwoliła na dokonanie cennego i bezprecedensowego odkrycia w kontekście badań nad warsztatem artysty.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
