Każda świątynia ma swoją historię i ludzi, którzy pociągnięci miłością do Pana Boga pragnęli przysposobić miejsce, w którym będą mogli oddawać Mu cześć i należną chwałę. Uczniowie Pana Jezusa, po Jego chwalebnym zmartwychwstaniu, otrzymali nakaz, aby iść na cały świat i głosić Ewangelię – Dobrą Nowinę – wszelkiemu stworzeniu (Por. Mk 16, 15). Miejscem, w którym najczęściej słyszy się słowa zbawczej nauki, jest świątynia parafialna. Parafia w Ostrówku w końcu otrzymała konsekrowaną świątynię, choć droga ku temu była trudna i nie usłana różami.

Dzieje powstania

historia Ostrówka nie jest długa. Miejscowość powstała w 1881 r., z pobliskiej miejscowości Majdan. Ostrówek mógł się rozwijać dzięki przeniesieniu na jego terytorium ośrodków gospodarczych, takich jak tartak, odlewnia żeliwa oraz fabryka wyrobów żelaznych.

Wraz z rozwojem gospodarczym, dzięki Bożej Opatrzności, dbano także o wyznawanie i przekazywanie wiary. Mieszkańcy rozpoczęli staranie o zbudowanie miejsca kultu Bożego w latach II wojny światowej. Jednak wielokrotnie podejmowane próby, spełzły na niczym. Należy nadmienić, że wielki wpływ w przeszkodzeniu organizacji kultu Bożego miały powojenne przemiany ustrojowe i władza negatywnie nastawiona do religii.

Kaplicę dojazdową udało się zorganizować w 1971 r. dzięki inicjatywnie ks. prał. Henryka Bujnika – proboszcza parafii Kamionna (1965-82). Została ona umiejscowiona w dawnym budynku warsztatu należącym do rodziny Chojeckich. Wcześniej miejsce to służyło jako salka katechetyczna. Pierwszą Mszę św. tym miejscu odprawiono 14 marca 1971 r. Po zakupie budynku oraz placu, rozpoczęto budowę kaplicy 2 czerwca 1980 r. Rok później, 9 sierpnia, została ona poświęcona przez biskupa siedleckiego Jana Mazura. Samą parafię w Ostrówku powołał ów biskup 1 września 1991 r., włączając w jej skład miejscowości Majdan i Łojew.

Goście uroczystości

Uroczystości konsekracji kościoła parafialnego w Ostrówku odbyły się 2 maja w wigilię uroczystości Matki Bożej Królowej Polski. Mszę św. poprzedziła prelekcja ks. kan. Zenona Czumaja, który przybliżył zgromadzonym w świątyni historię tego miejsca, osoby zaangażowane w pracę nad powstaniem kaplicy oraz trudności, jakie towarzyszyły wiernym ze strony władz komunistycznych.

Mszę św. celebrowaną przez bp. Piotra Sawczuka koncelebrowali miejscowy proboszcz ks. Adam Bogdanowicz oraz ks. kan. Marek Matusik, który przewodniczył misjom przed uroczystością konsekracji w dniach 29 kwietnia – 3 maja. Uroczystość swoją obecnością uświetnili: ks. kan. Józef Poskrobko – dziekan łochowski, ks. Marian Dobrowolski – proboszcz z Kamionny, ks. Leszek Tymoszuk – proboszcz z Ogrodnik, ks. kan. Zenon Czumaj, ks. Marcin Szymanik – sekretarz biskupa drohiczyńskiego. Ponadto we Mszy św. wzięli udział ks. Łukasz Kuźma – wikariusz oraz przybyły specjalnie na tę uroczystość, pochodzący z parafii, br. Piotr Chrzanowski ze Zgromadzenia Księży Pallotynów.

Ze słów pasterza

W homilii skierowanej do zebranych biskup przypomniał, że uroczystość konsekracji dokonuje się w 30. rocznicę powstania parafii, aby ten sposób dopełnić przepisów prawa kanonicznego oraz zapewnić wszystkim wiernym pełnię Bożego błogosławieństwa. Pasterz podkreślił, że pragnienie posiadania własnej świątyni wśród wiernych było bardzo duże, a świadczy o tym fakt, że nie zrażali się oni niepowodzeniami i szykanami ze strony władz komunistycznych, próbujących nie dopuścić do stworzenia miejsca, gdzie będzie sprawowany kult Boży. Biskup Sawczuk przypomniał, że skoro tak wielki trud został włożony w stworzenie świątyni widzialnej – tej „zbudowanej ręką ludzką” – tym bardziej każdy z wiernych powinien troszczyć się o świątynie w swoim sercu, w której Bóg będzie mógł zamieszkać. – Trzeba nam koniecznie zwrócić uwagę na to, że zewnętrzne obiekty sakralne to tylko narzędzia, tylko środki. Celem jest budowanie świątyni w sobie, to nasze życie ma być miejscem uwielbienia Boga. A skoro tak, to nasze życie nie może być rozdwojone, nie może być zaśmiecane grzechem, nie może być dziurawe, nie może przepuszczać napierających z zewnątrz brudów – powiedział biskup. Sposobem realizacji tej „świątyni w sobie” jest słuchanie Bożego słowa, które usłyszane w świątyni, powinno być przynoszone do domów. W ten sposób nieustanie poznajemy osobę Jezusa Chrystusa. To element ciągłego budowania, ponieważ, jak stwierdził biskup, nawet, gdy kończą się prace przy kościele, budowanie miejsca dla Boga ma trwać i nigdy nie może ustać. Praca budowania świątyni jest żmudna i długotrwała.

Biskup przybliżył zebranym historię budowy świątyni Sagrada Familia w Barcelonie, zaprojektowanej przez sługę Bożego Antonio Gaudiego. Obiekt ten jest wznoszony nieprzerwanie przez 140 lat, od 1882 r. Co ważne, jak wskazał kaznodzieja: – Nic nie robi się tam na skróty, nic byle jak, byle szybciej… liczy się nie tylko nastawienie na końcowy efekt, na zbudowanie oryginalnej świątyni, ale także żmudne, codzienne prace bardzo wielu osób, które są ich osobistym kroczeniem za Bogiem, szukaniem wyrazu tego, co nadprzyrodzone, tajemnicze i nie mające przecież pierwowzoru na tym świecie.

Liturgia konsekracji

Podczas obrzędu poświęcenia włożono w mensę ołtarzową portatyl z relikwiami bł. Wincentego Lewoniuka i jego towarzyszy, męczenników unickich z Pratulina. Biskup Sawczuk namaścił olejem krzyżma ołtarz. Namaszczono nim także ściany kościoła. Świątynia napełniła się także dymem kadzidła zgodnie ze słowami psalmisty: „Niech moja modlitwa Panie, wznosi się przed Tobą, jak dym kadzidła” (Ps 141, 2).

Po złożeniu Najświętszej Ofiary ks. kan. Józef Poskrobko – dziekan łochowski – odczytał dekret potwierdzający dokonanie konsekracji kościoła, który następnie został podpisany przez przedstawicieli duchowieństwa oraz parafian. Przedstawiciele rady parafialnej skierowali podziękowanie na ręce bp. Piotra Sawczuka, proboszcza ks. Adama Bogdanowicza, ks. Marka Matusika oraz ks. Zenona Czumaja.

Kościół w Ostrówku w latach poprzedzających konsekracje, dzięki staraniom miejscowego proboszcza, przeszedł szereg prac remontowych. Ponadto został wyposażony w nowe ławki, ołtarz, ambonę, chrzcielnicę, stacje drogi krzyżowej, szaty i inne sprzęty. W przedsionku świątyni umieszczono pamiątkową tablicę przypominającą o dniu konsekracji.