Godząc się na swoistą mobilność w służbie, chcecie przedkładać sprawy Jezusa nad zobowiązania wobec bliskich. Przyrzekacie dziś trwać wiernie i nie cofnąć wyrażonej decyzji – mówił 29 maja bp Roman Pindel podczas święceń prezbiteratu.
Uroczystość odbyła się w katedralnym kościele św. Mikołaja w Bielsku-Białej. Przy ołtarzu razem z biskupem stanęli wychowawcy seminaryjni, proboszczowie rodzinnych parafii kandydatów do święceń oraz proboszczowie parafii praktyk. W świątyni za przyszłych kapłanów modlili się ich rodzice i bliscy. W modlitwie za pośrednictwem diecezjalnej rozgłośni Anioł Beskidów i transmisji internetowej łączyli się także wierni z całej diecezji.
W homilii bp Roman Pindel odwołał się do odczytanej Ewangelii o wybraniu i posłaniu przez Jezusa 72 uczniów. – Dziś stajecie się wyświęconymi i posłanymi, gotowymi iść tam, dokąd Jezus przez was chce dotrzeć. Zamierza pójść do konkretnej parafii, konkretnych dzieł i ludzi, przez waszą obecność i gorliwość, gdziekolwiek będziecie – zwrócił się do przyszłych kapłanów.
Reklama
– Dziś Jezus wysyła dwóch uczniów do kilkuset tysięcy diecezjan. Posyła was dwóch, a na jednego z was przypada dziesięciu zmarłych księży w ostaniu roku – dodał biskup. Przywołując statystyki, przypomniał o natarczywym wezwaniu Jezusa do modlitwy o nowe powołania, o robotników na wielkie żniwo. – Jezus, Pan żniwa, prosi o nasze błaganie o nowych robotników. On zaś zatroszczy się o ich posłanie – stwierdził.
Na koniec homilii zwrócił się do przyszłych kapłanów: – Wyruszajcie więc namaszczeni i umocnieni łaską, ze słowem pokoju i błogosławieństwa, dokądkolwiek Pan was pośle, aby On był obecny przez was w kolejnych miejsca, kolejnych domach i sposobach głoszenia Jego Ewangelii.
Nowo wyświeceni kapłani to: ks. Wojciech Kamiński oraz ks. Paweł Stawarczyk. Sylwetki neoprezbiterów przybliżamy na rozkładówce Niedzieli na Podbeskidziu.
- Nikt nie przyjmuje kapłaństwa tylko dla siebie. To sakrament wspólnotowy, społeczny. Przyjmujemy kapłaństwo dla innych, by pięknie żyć i innych prowadzić do zbawienia – powiedział bp Wiesław Śmigiel podczas święceń prezbiteratu w Katedrze Świętych Janów w Toruniu.
22 czerwca w katedrze toruńskiej dwaj diakoni: Michał Rarus i Mateusz Wiśniewski przyjęli z rąk bpa Wiesława Śmigla święcenia w stopniu prezbiteratu. Kościół wypełnili kapłani, klerycy, siostry zakonne i wierni świeccy. Wszyscy zebrali się, by modlić się za nowych prezbiterów oraz o nowe powołania do służby Bogu.
Heroizm odpowiedzi na to wezwanie rozumieją tylko ci, którzy doświadczywszy dotkliwych skutków wrogości, postanowili naśladować Jezusa Chrystusa w tym, co naprawdę najtrudniejsze. Nie chodzi bowiem jedynie o to, abyśmy jako wyznawcy Chrystusa miłowali się wzajemnie, ani nawet o to, żeby wyzbyć się pragnienia odwetu i zemsty i na tym poprzestać, ale chodzi o tak głęboką wewnętrzną przemianę, która zaowocuje postawą miłości wobec naszych prześladowców i wrogów. Żaden człowiek własnymi siłami nie jest do tego zdolny. Wezwania do miłowania nieprzyjaciół nie ma w żadnej innej religii, nawet w tych, które jako monoteistyczne, czyli judaizm i islam, są pod wieloma względami najbliższe chrześcijaństwu. Jedna i druga dopuszczają odwet i zemstę, co widać w dramatycznej sytuacji politycznej na Bliskim Wschodzie, gdzie obowiązuje zasada: „oko za oko, ząb za ząb, siniec za siniec”.
Często i słusznie podkreśla się konieczność i wartość cnoty sprawiedliwości. Nakazuje ona, żeby każdemu oddać to, co mu się słusznie należy. O ile jednak w sprawach materialnych jest to wymierne, o tyle w sprawach duchowych sytuacja staje się zdecydowanie bardziej złożona. W sprawach materialnych można – i często trzeba – przezwyciężyć sprawiedliwość np. przez darowanie czy zmniejszenie długu, co zakłada rezygnację z pewnej części należnych mi dóbr, bez których mogę się obyć. W sprawach duchowych to, co najważniejsze, odbywa się we wnętrzu człowieka i potrzebuje gruntownej przemiany umysłu i serca. Poczucie wyrządzonej krzywdy może być tak wielkie, że domaga się ukarania krzywdziciela, a nawet odwzajemnienia doznanej krzywdy. I właśnie wtedy miejsce sprawiedliwości powinno zająć miłosierdzie. Motywacja sprawiedliwości jest z gruntu naturalna, motywacja miłosierdzia natomiast ma charakter nadprzyrodzony. Jezus Chrystus idzie jeszcze dalej i uczy trudnej prawdy: nie ma sprawiedliwości bez miłosierdzia, ale nie ma miłosierdzia bez przebaczenia. Dopiero na gruncie przebaczenia wyrasta postawa miłowania nieprzyjaciół.
W sobotnie południe 22 lutego, w kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie-Słupcu odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. ks. ppor. Sebastiana Makucha.
Mszy św. przewodniczył biskup senior diecezji świdnickiej bp Ignacy Dec, który wygłosił również homilię. Eucharystię koncelebrowało blisko 100 kapłanów, a w liturgii uczestniczyły liczne rzesze wiernych. Modlitwie towarzyszył śpiew chóru Beate Marie Virginis z Bielawy pod kierunkiem Anny Kupiec.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
