Reklama

Wyklęci na swój sposób

Nie należy nikogo sądzić po pozorach, choćby wydawał się fatalnym ojcem rodziny, bo nigdy nie wiadomo, co tak naprawdę się za tym kryje.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tegoroczny marzec to dla mnie miesiąc, w którym pierwszy jego dzień przedłużył się na jego całość. Samego Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych nie świętowałem jakoś szczególnie. Dopiero po paru dniach zacząłem otwierać na nowo życiorysy tych ludzi. Kilka lat wstecz mocno fascynowałem się ich hartem ducha i wewnętrzną wolnością. Potrafiłem codziennie słuchać utworu Noc grupy Maleo Reggae Rockers i Anny Brachaczek. Czytałem o „Lalku”, który był inspiracją do powstania tej genialnej pieśni, również o „Ogniu”, „Uskoku”, „Łupaszce” czy – daj Boże – przyszłym kandydacie na ołtarze Łukaszu Cieplińskim, którego rocznica śmierci przypada właśnie 1 marca.

Myśląc o Niezłomnych i chcąc zaczerpnąć coś z ich rodzinnych historii, intuicyjnie powinienem ponownie zagłębić się w więzienny etap Cieplińskiego, który pisał do swoich bliskich grypsy wyciskające łzy. W tym roku jednak „chodzą za mną” dwaj inni żołnierze, których rodzinne historie też wiele mówią, ale którzy nie walczyli w lasach. Pierwszy z nich jest Żołnierzem Wyklętym w pełnej okazałości swoich zasług w Polskim Państwie Podziemnym. Drugi – zbierał zasługi w zupełnie innej – słusznie minionej – strukturze państwowej. Zacznę od starszego – od gen. Augusta Emila Fieldorfa „Nila”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Z filmu fabularnego Generał Nil, wyreżyserowanego przez Ryszarda Bugajskiego, zapadły mi w pamięć dwie sceny. Pierwsza – to przesłuchanie młodego podwładnego „Nila”, który mówi, że Niemcy bali się generała jak ognia. Druga – to wyjście Fieldorfa z mokotowskiej celi na śmierć. Kilkunastu współwięźniów stanęło przed bohaterem na baczność jak w pełni zmobilizowane wojsko. Te dwa fragmenty pokazują autorytet generała, ale nie są w stanie całkowicie go zdefiniować. On przede wszystkim był człowiekiem, a słowem, które zdaje się najpełniej określać to człowieczeństwo, jest ojcostwo.

Na każdym etapie opisów jego dorosłego życia podkreślane są jego zdolności przywódcze, ale też troska o powierzonych mu ludzi i odpowiedzialność za nich.

Najpełniej można było to dostrzec, gdy czytało się świadectwa przebywających z nim na wywózce w głąb Związku Sowieckiego. „Nil” ukrywał się tam pod nazwiskiem Walenty Gdanicki. Pocieszał współwięźniów, służył – choćby nawet cerowaniem skarpet. Czytając o nim i patrząc na jego życiowe wybory, ma się poczucie, że był to mężczyzna wewnętrznie poukładany i żyjący według jasnego, patriotycznego etosu. Po powrocie z wywózki komuniści nie mogli pozwolić, by ktoś taki chodził swobodnie po ulicach. Choć nic im nie zrobił, został powieszony. Taka postać to skarb w polskiej historii i w mojej osobistej świadomości ojca – kogoś, kto ma przewodzić, a jednocześnie służyć, i potrzebuje do tego spójności przekonań i czynów.

Reklama

Druga postać to pułkownik Ludowego Wojska Polskiego, pośmiertnie awansowany do stopnia generała brygady – Ryszard Kukliński. „Atomowy szpieg” – jak określił go w tytule swojej książki historyk Sławomir Cenckiewicz – przez 10 lat przekazywał amerykańskiemu wywiadowi największe tajemnice wojsk Układu Warszawskiego i w powszechnej opinii przyczynił się tym samym do zaniechania planów III wojny światowej. Tak imponująco wyglądało to w światowej skali makro. W skali mikro przypłacił to wszystko zniszczeniem małżeńskiej relacji, choć ewakuował się z Polski wraz z żoną i dziećmi. Dla jego szpiegowskich działań wielokrotnie jednak przykrywką były romanse.

Kukliński historycznie jest bohaterem, który dał systemowi komunistycznemu łupnia większego niż wszyscy żołnierze w lasach razem wzięci. Trudno temu zaprzeczyć, choć nie brzmi to dobrze w obliczu jego służby w wojsku, które tych żołnierzy mordowało. Podjął się misji, o której nie mógł mówić nikomu i na której ucierpiała jego rodzina. Trudno pisać, czy miał związane z tym dylematy i czy tego żałował. Na pewno jego historia niesamowicie działa na wyobraźnię i pokazuje, że nie należy nikogo sądzić po pozorach, choćby wydawał się fatalnym ojcem rodziny, bo nigdy nie wiadomo, co tak naprawdę się za tym kryje.

Oto dwie niezwykłe żołnierskie postacie, które pozwalają odkrywać na nowo moją ojcowską misję oraz docenić ją, bo – dziękować Bogu – może być realizowana w zdecydowanie mniej ekstremalnych warunkach.

2021-03-16 11:04

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Świętych Aniołów Stróżów

Niedziela łowicka 39/2001

Na drodze do nieba grożą nam różne niebezpieczeństwa. Podobnie jak podróżny potrzebuje na niepewnych drogach przewodnika, tak nam na trudnych drogach do wieczności dał Pan Bóg przewodnika - Anioła, którego zwiemy Aniołem Stróżem. Kojarzy się nam ten Niebiański Duch z obrazkiem przedstawiającym dziecko, idące po wąskiej kładce nad przepaścią - a za nim skrzydlaty Anioł Opiekun. Z ufnością modlimy się co dzień do Niego, by nam spieszył z pomocą w dzień i w nocy: " Strzeż duszy, ciała mego i zaprowadź mnie do żywota wiecznego". Kościół wspomina ich liturgicznie 2 października. Tego dnia Kościół modli się za ich wstawiennictwem i ich wstawiennictwu poleca. Jest to więc szczególny dzień, by uświadomić sobie ich rolę w naszym życiu chrześcijańskim. Lex orandi est lex credendi - mówi teologiczne adagium. Prawo modlitwy jest prawem wiary. Współczesne prądy teologii postawiły jako dyskusyjny problem Aniołów, ich istnienia i ich roli. Niezależnie od dyskusji teologów Lud Boży modli się i liturgią 2 października potwierdza wiarę w istnienie Aniołów, a także ich specjalne funkcje odnośnie poszczególnych wiernych i społeczności. Wiara ta mówi, iż Bóg dał każdemu człowiekowi opiekuna - Anioła, aby był jego szczególnym stróżem na drodze przez ziemię do Królestwa niebieskiego. Największy teolog średniowiecza, św. Tomasz z Akwinu, utrzymuje, że w chwili, gdy przychodzi na świat dziecko, Bóg przywołuje jednego ze swych cudownych Aniołów i oddaje noworodka jego specjalnej opiece. Każdy człowiek, heretyk czy katolik, ma swego Anioła Stróża. Anioł jednak nie potrafi ingerować w naszą wolną wolę, lecz działa w sferze naszych wspomnień, przypominając nam wyraźnie o czymś, co powinniśmy zrobić lub też ostrzegając przed czymś. Życzliwie wpływa na naszą wyobraźnię i motywy postępowania, przekonując nas, namawiając do zwalczania naszej słabości oraz złych skłonności. To on natchnie nas czasami wspaniałymi ideałami i zachęca do nowego, większego wysiłku. Nauka ta niesie nam pociechę i ukazuje dobroć Boga, mając głębokie podstawy biblijne. Pismo Święte 300 razy mówi o Aniołach, przytaczając rozmaite ich zadania, które spełniają z rozkazu Bożego, choćby np. z Dziejów Apostolskich: "Ale Anioł Pański w ciągu nocy otworzył bramy więzienia i wyprowadził ich" (Dz 5, 19); "I natychmiast poraził go (Heroda) Anioł Pański dlatego, że nie oddał czci Bogu, a stoczony przez robactwo wyzionął ducha" (Dz 12, 23). Sam Pan Jezus przestrzegając przed zgorszeniem powiedział: "Powiadam wam, że aniołowie ich (tzn. dzieci) w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mego, który jest w niebie" (Mt 18, 10). Wśród aniołów jest hierarchia. Archaniołowie: Rafał - Bóg uzdrawia, Gabriel - Moc Boża, Michał - Któż jak Bóg! Rafał - dany jako towarzysz Tobiaszowi w drodze do Rages (Tob 8, 3), uwolnił córkę Raguela Sarę od demona Asmodeusza i szczęśliwie przyprowadził Tobiasza do domu i ojcu Tobiasza przywrócił wzrok. Gabriel - jest zwiastunem narodzin Jana Chrzciciela i nawet samego Syna Bożego. Michał - książę niebieski, wódz broniący nas w walce przeciw złości i zasadzkom szatana, który mocą Bożą strącił do piekła Lucyfera i jego adherentów. Prawda o Aniołach Stróżach, którą liturgia przypomina nam 2 października, rozszerza nasze horyzonty, pozwala nam patrzeć na świat nie tylko poprzez zmysłowe poznanie, szkiełko i oko uczonego przyrodnika, fizyka, ale w duchu wiary dostrzegać to, co dla zmysłów wszakże niedostępne, ale rzeczywiste, bardzo rzeczywiste. Z tego poznania trzeba nam także wyciągać prawdziwe wnioski, aby żyć w atmosferze spraw Bożych we wspólnocie z Bogiem i wszystkimi bytami, które Mu służą.
CZYTAJ DALEJ

Strefa Gazy/ Flotylla Sumud ogłosiła stan wyjątkowy z obawy przed interwencją Izraela

2025-10-01 20:36

[ TEMATY ]

strefa gazy

pixabay.com

Alarm

Alarm

Izraelska marynarka wojenna rozpocznie przechwytywanie łodzi z flotylli Global Sumud w ciągu godziny. Na pokładach jednostek ogłoszono stan wyjątkowy - poinformowali w środę organizatorzy akcji, cytowani przez agencję Reutera.

Flotylla poinformowała, że w jej okolicy dostrzeżono 20 izraelskich okrętów wojennych. Dodano, że okręty zbliżyły się na odległość ok. 3 mil morskich. Flotylla ogłosiła wcześniej, że znajduje się mniej niż 80 mil morskich (ok. 148 km) od blokowanej Strefy Gazy.
CZYTAJ DALEJ

Kapłaństwo jak jutrzejsza gazeta [Felieton]

2025-10-02 23:00

Obraz wygenerowany przez AI

Czytałem wczoraj, że ma powstać nowy religijny kanał TV. Zainteresowany temat zacząłem sprawdzać, jaką linię ma koncern go prowadzący. Przeglądając programy TV emitowane przez tego wydawcę natknąłem się na serial, który uwielbiałem w późnym dzieciństwie - “Zdarzyło się jutro”. Było w nim coś niezwykłego. Gary Hobson, zwyczajny facet z Chicago, codziennie rano dostawał gazetę z przyszłości. Nie był superbohaterem w pelerynie, nie miał broni ani pieniędzy, ale miał tylko poczucie misji i odpowiedzialności. Wiedział co się może wydarzyć i miał świadomość, że brak reakcji może doprowadzić do tragedii.

Przypominając sobie niektóre wątki przyszła mi myśl, że główny bohater dzień po dniu walczy o nadzieję. Wielu bohaterów, którym pomaga Gary to ludzie będący na skraju życia, przejawiający brak nadziei. A on swoją postawą i słowem namawiał, że jeszcze nie wszystko stracone, że można się podnieść, że jeszcze jest czas, że można inaczej.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję