Reklama

Niedziela Przemyska

Bóg czasu nie liczy, ale go waży

Przełom starego i nowego roku dla wielu jest okazją do namysłu nad dniami, których biegu już nigdy nie odwrócimy. W perspektywie minionych miesięcy warto obiektywnie ocenić „wagę czasu” w kontekście dokonanego dobra przez Caritas Archidiecezji Przemyskiej.

Niedziela przemyska 2/2021, str. VI

[ TEMATY ]

caritas archidiecezji przemyskiej

spotkanie świąteczne

Archiwum Caritas

Spotkanie dzieci ze świetlicy Caritas ze św. Mikołajem

Spotkanie dzieci ze świetlicy Caritas ze św. Mikołajem

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nie sposób zaprezentować wszystkich przestrzeni codziennej posługi tej kościelnej agendy, tym niemniej warto zauważyć przynajmniej niektóre. Uzasadnione jest, by w sposób szczególny eksplorować te inicjatywy i działania, które miały miejsce w czasie pandemii i dynamicznie zmieniającej się sytuacji, jaka była udziałem wielu z nas.

W tym niełatwym dla wszystkich okresie pandemii, tym bardziej wyrażamy słowa wdzięczności i uznania wszystkim pracownikom, wolontariuszom, sponsorom i ofiarodawcom.

Podziel się cytatem

Bezbronni, osamotnieni

Wśród codziennych działań podejmowanych w różnego rodzaju placówkach, w minionym roku warto zauważyć ogrom włożonego wysiłku, zwłaszcza na rzecz chorych i cierpiących oraz osób doświadczonych niepełnosprawnością. Na rzecz tych kategorii potrzebujących swoje codzienne zadania podejmowało szereg palcówek i projektów. Warto wspomnieć choćby o zakładach opiekuńczo-leczniczych i hospicjach (Krosno i Przemyśl – 150 chorych), funkcjonujących centrach opieki medycznej (Bolestraszyce, Bukowsko, Dydnia), domach pomocy społecznej (Przemyśl, Sanok – 100 podopiecznych), środowiskowych domach samopomocy (Kąkolówka, Stare Miasto – 100 osób z niepełnosprawnością) czy warsztatach terapii zajęciowej (Leżajsk – 50 podopiecznych). Pracujący w tych placówkach personel nie szczędził trudu i sił, by nieść pomoc najbardziej bezbronnym i osamotnionym.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Odpowiedź na pandemię

Wymiernym dobrem w okresie wiosenno-letnim stała się także kampania pozyskania środków i zakup 5 respiratorów. Dzięki zaangażowaniu i wsparciu wielu środowisk przekazano ten specjalistyczny sprzęt m.in. do szpitali w Sanoku, Przemyślu i Leżajsku.

Odpowiedzią na pandemię i wyrazem troski o chorych było utworzenie przez naszą Caritas – Izolatorium (Przemyśl) mogącego przyjąć 70 chorych i przebywających na kwarantannie.

Dużym zainteresowaniem w miniom okresie cieszyły się także wypożyczalnie sprzętu rehabilitacyjnego (Przemyśl, Krosno, Ustrzyki Dolne, Wysoka koło Łańcuta), z których najczęściej – z racji na sytuację, potrzebowano koncentratorów tlenu (wypożyczono ich aż 340 sztuk).

Reklama

Wymownym świadectwem heroizmu wobec chorych i starszych stał się także realizowany w różnych częściach naszej archidiecezji projekt mobilnej opieki domowej. Bez względu na wysokie ryzyko infekcji, każdego dnia 208 pracowników i 33 wolontariuszy odwiedzało 707 osób starszych i samotnych z powiatu: bieszczadzkiego, sanockiego, przemyskiego, jarosławskiego, przeworskiego, leżajskiego i łańcuckiego.

W starciu z nawałnicą

Trudno nie wspomnieć o tragicznych w skutkach nawałnicach, jakie przeszły w okresie letnim nad naszym województwem. Na ich skutek ucierpiało wiele rodzin, tracąc w krótkim czasie dorobek całego życia. Dzięki zaangażowaniu i pomocy wielu ludzi oraz instytucji, przemyska Caritas przekazała finansowe wsparcie 367 rodzinom, m.in. z gmin: Bircza, Dubiecko, Łańcut, Jasienica Rosielna, Markowa, Kańczuga, na łączną kwotę 1 324 700 zł.

Wsparcie zdrowia psychicznego

Początkiem października 2020 r. Caritas zainaugurowała nowy i bardzo potrzebny projekt działań o nazwie: Lokalne Centra Wsparcia Środowiskowego Zaburzeń Psychicznych (Krosno, Leżajsk, Przemyśl, Sanok). Działania te adresowane są zarówno do dorosłych, dzieci, jak również rodzin dotkniętych, bądź zagrożonych wykluczeniem społecznym.

Godne święta

Warto też dostrzec ostatnie inicjatywy i działania podejmowane z racji Świąt Bożego Narodzenia. By wielu ubogich, bezdomnych i samotnych mogło je przeżyć godnie, rozdano ponad 1500 paczek z żywnością. Nie zapominano też o najmłodszych beneficjentach przemyskiej Caritas, którym z racji wspomnienia św. Mikołaja przekazano blisko 160 prezentów, realizując dziecięce marzenia i oczekiwania.

Bez względu na wysokie ryzyko infekcji, każdego dnia 208 pracowników i 33 wolontariuszy odwiedzało 707 osób starszych i samotnych z powiatu: bieszczadzkiego, sanockiego, przemyskiego, jarosławskiego, przeworskiego, leżajskiego i łańcuckiego.

Podziel się cytatem

Wymienione bardzo wybiórczo podejmowane w ostatnim roku inicjatywy i działania, to tylko niewielki wycinek całego „ciężaru dobra”, podejmowanego na rzecz wielu podopiecznych Caritas Archidiecezji Przemyskiej. Nie miałoby ono szans na realizację, gdyby nie konkretni ludzie i ich zaangażowanie. W tym niełatwym dla wszystkich okresie pandemii, tym bardziej wyrażamy słowa wdzięczności i uznania wszystkim pracownikom, wolontariuszom, sponsorom i ofiarodawcom. Dziękując za każdy przejaw życzliwości i wsparcia, życzymy opieki Świętej Bożej Rodzicielki na każdy dzień Nowego 2021 Roku.

2021-01-05 11:50

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Blisko dziecka

Kontynuując na łamach Niedzieli Przemyskiej prezentację działalności Caritas Archidiecezji Przemyskiej, zapraszamy do świetlicy socjoterapeutycznej w Łańcucie.

Placówka Caritas przy ul. Farnej 22 funkcjonuje od kwietnia 2017 r. (pon.-pt., 11.00-19.00) i obejmuje swoją pieczą dzieci i młodzież w wieku od 10 do 18 lat. Obecnie ze świetlicy korzysta 60 podopiecznych. Świetlica jest placówką opiekuńczo-wychowawczą wsparcia dziennego, w której dzięki zatrudnionej kadrze pedagogicznej, systematycznie i profesjonalnie realizowane są różnego rodzaju działania wpisane w harmonogram dnia. W godzinach od 11.00 do 15.00 nauczyciele pomagają podopiecznym odrabiać zadania domowe. Jest to też czas na konsultacje dla rodziców z wychowawcami oraz wedle potrzeb: prace w terenie, m.in. konsultacje i rozmowy z pedagogami szkolnymi, dyrekcją szkół, do których uczęszczają uczniowie. Po odrobieniu prac domowych podopieczni otrzymują darmowy, ciepły posiłek. Następnie realizowane są m.in.: zajęcia indywidualne i grupowe z języka angielskiego, matematyki i informatyki, zajęcia z psychologiem i terapeutą zajęciowym integrujące dzieci i młodzież poprzez różnorodne gry i zabawy edukacyjne. Raz w tygodniu odbywają się także zajęcia na basenie MOSiR w Łańcucie pod okiem doświadczonego trenera pływania, zajęcia z robotyki w Miejskiej Bibliotece Publicznej oraz nauka gry na gitarze.

CZYTAJ DALEJ

Św. Agnieszko z Montepulciano! Czy Ty rzeczywiście jesteś taka doskonała?

Niedziela Ogólnopolska 16/2006, str. 20

wikipedia.org

Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.

Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do księży: Śpiący i półsenni nikogo nie obudzą

2024-04-20 08:50

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

archidiecezja katowicka

Karol Porwich/Niedziela

Śpiący i półsenni nikogo nie obudzą, a nieprzekonani nikogo nie przekonają! ‒ pisze do księży abp Adrian Galbas. Metropolita katowicki wystosował List do Księży z okazji Światowego Dnia Modlitwy o Powołania. Ten przypada w najbliższą niedzielę (21 kwietnia).

W liście hierarcha zwraca uwagę na orędzie papieża Franciszka. Przypomniał, że „bycie pielgrzymami nadziei i budowniczymi pokoju oznacza budowanie swojego życia na skale zmartwychwstania Chrystusa”, a naszym ostatecznym celem jest „spotkanie z Chrystusem i radość życia w braterstwie ze sobą na wieczność.” ‒ To ostateczne powołanie musimy antycypować każdego dnia: relacja miłości z Bogiem i z naszymi braćmi oraz siostrami zaczyna się już teraz, aby urzeczywistnić marzenie Boga, marzenie o jedności, pokoju i braterstwie ‒ wskazuje. Zachęca, za Ojcem Świętym, by nikt nie czuł się wykluczony z tego powołania!

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję