Pandemia pochłonęła życie setek tysięcy ludzi i naruszyła zdrowie milionom. Postawiła wiele znaków zapytania – nikt nie wie, kiedy się skończy i jak się skończy.
Uderzyła w gospodarkę, edukację, kulturę, politykę i życie religijne. Zajmowanie się ochroną siebie samego i zamykanie w totalnej kwarantannie prowadzi w końcu do wzmożenia lęków i frustracji. Znacznie sensowniej jest, przy zachowaniu ostrożności, rozejrzeć się wkoło siebie i zobaczyć, że są ludzie coraz głośniej wołający o pomoc.
Tak od początku pandemii zareagowali ochotnicy z Centrum Wolontariatu w Lublinie. Wolontariusze skrzyknęli prawie 300 krawcowych i krawców, zebrali fundusze, kupili flizelinę i nici i tak zaczęła się produkcja maseczek chirurgicznych. Dotąd powstało ich blisko 45 tys. Dotarły gratisowo do szpitali, hospicjów, policji, wojska i straży miejskiej. Równocześnie dalsze 300 osób modli się codziennie za określone osoby – lekarzy, pielęgniarki, chorych i ich rodziny. To „maseczka” duchowa. Inne 10 osób dyżuruje przy telefonie, udzielając wsparcia psychologicznego. Kiedy pojawiły się pierwsze osoby zwolnione z pracy, wolontariusze uruchomili pomoc charytatywną, zebrali i rozwieźli do ponad 2 tys. rodzin ok. 50 ton podstawowej żywności. W każdej paczce było 25 kg: cukier, mąka, warzywa, ryż... Paczki trafiły do najuboższych parafii w diecezji, do ośrodków MONAR, schronisk dla bezdomnych, domów zakonnych, domów pomocy społecznej. I oczywiście do konkretnych rodzin zgłaszanych przez sąsiadów czy księży proboszczów. W sumie pomoc już przekazana przez Centrum Wolontariatu sięga ponad 250 tys. zł. Te dzieła miłosierdzia wspiera internetowa kwiaciarnia i sklep online oraz wpłaty darczyńców. Do pomocy włączyli się również żołnierze, głównie z Wojsk Obrony Terytorialnej. Centrum powołało także internetowe Nowe Radio (www.noweradio.pl), które emituje dobre, radosne i pełne nadziei słowo, bardzo dzisiaj potrzebne. Pandemia wciąż szaleje, ale wyzwala także piękne miłosierdzie.
Jak ożywić wiarę w parafii po pandemii ? - w takiej intencji 18 września pielgrzymowali do Rokitna wierni z parafii św. Henryka i św. Mikołaja w Sulęcinie. Hasło pielgrzymki brzmiało: "Chcemy was usłyszeć!".
- Od ponad 30 lat, w każdy pierwszy weekend miesiąca września, odbywa się dwudniowa piesza pielgrzymka z Sulęcina do Rokitna, z noclegiem w szkole Międzyrzeczu. W tym roku z racji pandemii nie mogliśmy tej szkoły zagospodarować, nie chcąc stwarzać jakiegokolwiek zagrożenia. Zdecydowaliśmy się zrezygnować z tej pielgrzymki i dwa tygodnie później zorganizować pielgrzymkę parafialną do Rokitna. Jej intencją było to jak ożywić wiarę w parafii po pandemii - mówi Mariusz Kępka, współorganizator pielgrzymki.
Należy oczekiwać, że w najbliższym okresie kardynałowie-biskupi zbiorą się w celu wyboru nowego dziekana Kolegium Kardynalskiego - uważa rzymski dziennik Il Tempo. Przypomniano, że 19 stycznia upłynęła pięcioletnia kadencja 91 -letniego kardynała Giovanniego Battisty Re. Historycznie urząd ten był dożywotni, ale konstytucja apostolska Praedicate Evangelium, ogłoszona przez papieża Franciszka 19 marca 2022 r., ograniczyła jej trwanie do pięciu lat, z możliwością jednokrotnego przedłużenia. Jednak kard. Re nie ukrywa, że nie zamierza się ubiegać o reelekcję.
Do grona kardynałów-biskupów należy obecnie 12 purpuratów, w tym kończący dziś 91 lat kard. Giovanni Battista Re, wice dziekan - 81 letni Argentyńczyk kard. Leonardo Sandri, 92 letni Nigeryjczyk kard. Francis Arnize , 93- letni Portugalczyk José Saraiva Martins, 90 letni Włoch kard. Tarcisio Bertone, także Włoch, 83 letni kard. Beniamino Stella, Kanadyjczyk 80-letni kardynał Marc Ouellet, maronicki patriarcha, 84 kard. Béchara Boutros Raï z Libanu, (84) . Poniżej 80 lat liczą kardynałowie: 70 letni sekretarz stanu, kard. Pietro Parolin, 78 -letni kard. Fernando Filoni i 67 letni Filipińczyk kard. Luis Antonio Tagle, a także 75 letni Irakijczyk, kardynał Louis Raphael Sako, patriarcha Kościoła Chaldejskiego. Jedynie z tego grona może być wybrany nowy dziekan Kolegium Kardynalskiego.
Wiara bardzo mocno uwidoczniła się w mojej twórczości. Oczywiście, śpiewam dużo o miłości, bo to jest najważniejsze. Tak naprawdę miłość jest fundamentem, na którym budujemy nasze codzienne życie. Po tej tragedii ukazała się moja płyta Nic miłości nie pokona. Pragnęłam, aby była przesłaniem dla tych, którzy przeżywają podobne tragedie, którzy są na rozdrożu. Chciałam, żeby zatrzymali się na chwilę, zadali sobie podstawowe pytanie: Co w życiu jest najważniejsze? - i tego nie zgubili w obliczu zła, które dzieje się wokół nas - mówiła niegdyś w wywiadzie dla "Niedzieli" Eleni - polska piosenkarka greckiego pochodzenia.
O. Robert M. Łukaszuk: - Jest Pani bardzo znaną piosenkarką w Polsce i za granicą. Sam także chętnie Pani słucham. Czy mogłaby Pani podzielić się z Czytelnikami Tygodnika „Niedziela” swoją refleksją, jak doświadcza Pani Boga i Maryi w swej działalności artystycznej?
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.