Syndrom SMS-owej szyi

Nieustanne SMS-owanie w pozycji zgarbionej z pochyloną głową ma swoje konsekwencje w postaci wad postawy i zespołu dolegliwości.

Mgr Tomasz Błaszczyk, specjalista w zakresie fizjoterapii, Medical Magnus Clinic, Łódź

[ TEMATY ]

smartfon

sms

syndrom

syndrom sms‑owej szyi

Adobe.stock.pl

Kogo może dotyczyć syndrom SMS-owej szyi?

Obecny sposób życia sprawia, że coraz częściej korzystamy ze smartfonów i tabletów, czyli urządzeń mobilnych, które trzymamy w ręce, aby odczytać treść zawartą na ekranie. Wielu z nas prawdopodobnie nie zdaje sobie sprawy, że przybieramy wtedy specyficzną pozycję: wysuwamy głowę delikatnie w przód i pochylamy ją, ręce trzymamy przed sobą, by widzieć ekran urządzenia. Gdy w tej statycznej pozycji spędzamy każdego dnia kilka godzin, pojawia się problem. Pochylenie głowy do przodu powoduje, że mięśnie przykręgosłupowe oraz kręgi szyjne ulegają dużym przeciążeniom. Im mocniej głowa jest wysunięta i pochylona, tym większe siły oddziałują na kręgosłup. Ponieważ jest to zjawisko masowe, pojawił się medycznie opisany zespół – syndrom SMS-owej szyi.

Jak można sobie pomóc?

Pierwszym krokiem jest zrozumienie problemu, świadomość, że w opisanej pozycji mięśnie pleców są rozciągnięte, natomiast położone z przodu mięśnie w obrębie obręczy barkowej i klatki piersiowej są przykurczone. Stąd powstają patologiczne napięcia, które powodują różnego typu dolegliwości. Statyczne przeciążanie kręgosłupa wywołane przedstawioną pozycją może się przyczyniać do powstawania m.in. zmian zwyrodnieniowych w obrębie kręgosłupa szyjnego. Dlatego jeżeli pracujemy przy biurku, ustawiamy tablet czy monitor na wysokości wzroku. Spróbujmy też korygować swoją postawę tak, aby głowa nie była pochylona do przodu, lecz znajdowała się w linii ciała. W momencie gdy zaczynamy odczuwać napięcia w obrębie kręgosłupa szyjnego lub barków, mamy problem z poruszaniem głową, poczuciem ciężkości, czasem drętwieniem palców – wówczas warto pójść do fizjoterapeuty, który fachowo skoryguje naszą postawę. Jest to ważne, gdyż przyjmując taką pozycję zbyt często, nasz mózg uczy się jej i zapamiętuje ją jako właściwą, w związku z tym staje się ona dla nas prawidłowa. Kolejna sprawa to fachowo dobrane ćwiczenia służące korekcji postawy. Nie jestem zwolennikiem ćwiczeń uniwersalnych, dla każdego, ponieważ na syndrom SMS-owej szyi mogą się nakładać indywidualne zmiany i problemy. Te patologie wynikają z wad postawy, z pracy w wymuszonej pozycji itp., dlatego każdy pacjent musi być oceniony indywidualnie przez fizjoterapeutę.

Czy jest coś, co użytkownik smartfona może zmienić od zaraz?

Warto świadomie ograniczyć czas korzystania z urządzeń mobilnych i nie poświęcać im go więcej niż jest to konieczne. W trakcie korzystania ze smartfona czy tabletu trzeba co jakiś czas oderwać wzrok od ekranu, podnieść głowę i delikatnie nią poruszać, wykonując ruchy przeciwstawne do pozycji, w której pozostawaliśmy wcześniej. Te ruchy trzeba wykonywać spokojnie, w tzw. rytmie oddechowym. To najprostsza profilaktyka do zastosowania od zaraz. >>n

Rozmawiała Anna Wyszyńska

2020-02-25 11:59

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Dziwisz: zjednoczmy się na modlitwie w 15. rocznicę przejścia Jana Pawła II do domu Ojca

2020-03-30 13:20

md
/Kraków (KAI)

[ TEMATY ]

Jan Paweł II

kard. Stanisław Dziwisz

Joanna Adamik

Potrzebujemy siebie nawzajem, by wspólnie, za wstawiennictwem Świętego Papieża, wołać do miłosiernego Boga i błagać Go, by ustała pandemia koronawirusa – pisze kard. Stanisław Dziwisz, zachęcając do modlitewnej jedności w 2 kwietnia, w 15. rocznicę śmierci Jana Pawła II. Osobisty sekretarz papieża Polaka prosi o duchową łączność o 21.37.

„Gdy 15 lat temu św. Jan Paweł II odchodził do domu Ojca, na placu św. Piotra w Watykanie, w kościołach i kaplicach całego świata, na miejskich placach i przy przydrożnych krzyżach trwało wielkie modlitewne czuwanie milionów ludzkich serc. Nasze ulice i świątynie wypełniał cichy szept rozmodlonych ludzi, którzy pragnęli być w tych dniach razem i jednoczyli się przy umierającym Papieżu, by towarzyszyć mu swoją miłością i w ten sposób podziękować za dar jego życia i świętości” – wspomina kard. Dziwisz w przekazanym komunikacie. „On wiedział o tym, że odchodzi otoczony wielką rodziną, jak ojciec wśród kochających dzieci” – dodaje.

Krakowski metropolita senior wyznaje, że wraca wspomnieniami do tamtych chwil jedności, gdy patrzy dziś na opustoszały plac św. Piotra, gdy widzi „puste świątynie i zamarłe ulice”. „Świat zatrzymał się tak, jak zatrzymał się 15 lat temu” – zauważa.

„Wtedy poczuliśmy się osieroceni, ale potrafiliśmy wzajemnie się umacniać i szukać pocieszenia w Bogu, który jest Źródłem Życia. Czy potrafimy dziś – tak jak wtedy - trwać we wzajemnej miłości, we wspólnym nam wszystkim bólu i tęsknocie? Czy potrafimy szukać nadziei i czerpać siłę z prawdy, że wprawdzie nie możemy dziś fizycznie się spotkać, ale przecież nasza wspólnota jest realna i istnieje mimo zamkniętych drzwi naszych domów?” – pyta najbliższy współpracownik św. Jana Pawła II.

Kard. Dziwisz apeluje, by w najbliższy czwartek, 2 kwietnia, o 21.37 zjednoczyć się we wspólnej modlitwie za wstawiennictwem Jana Pawła II i prosić o ustanie pandemii koronawirusa. „Proszę Was wszystkich, Drodzy Bracia i Siostry, o to, byśmy w 15. rocznicę przejścia Jana Pawła II do domu Ojca znów się przy nim zjednoczyli. Bardzo Was proszę, niech nikogo nie zabraknie w tej duchowej wspólnocie 2 kwietnia o godzinie 21.37. Niech wzniesie się do nieba nasza modlitwa zawierzenia” – zachęca.

Hierarcha proponuje, by odmówić wtedy Akt zawierzenia Bożemu Miłosierdziu, który sam niedawno złożył w łagiewnickim sanktuarium:

„Wszechmogący Boże, w obliczu pandemii, która dotknęła ludzkość, z nową gorliwością odnawiamy akt zawierzenia Twemu miłosierdziu, dokonany przez św. Jana Pawła II. Tobie, miłosierny Ojcze, zawierzamy losy świata i każdego człowieka. Do Ciebie z pokorą wołamy.

Błogosław wszystkim, którzy trudzą się, aby chorzy byli leczeni, a zdrowi chronieni przed zakażeniem. Przywróć zdrowie dotkniętym chorobą, dodaj cierpliwości przeżywającym kwarantannę, a zmarłych przyjmij do swego domu. Umocnij w ludziach zdrowych poczucie odpowiedzialności za siebie i innych, aby przestrzegali koniecznych ograniczeń, a potrzebującym nieśli pomoc.

Odnów naszą wiarę, abyśmy trudne chwile przeżywali z Chrystusem, Twoim Synem, który dla nas stał się człowiekiem i jest z nami każdego dnia. Wylej swego Ducha na nasz naród i na cały świat, aby ci, których zjednoczyła walka z chorobą, zjednoczyli się także w uwielbieniu Ciebie, Stwórcy wszechświata i gorliwie walczyli również z wirusem grzechu, który niszczy ludzkie serca.

Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata.

Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami. Św. Janie Pawle II, św. Faustyno i wszyscy święci, módlcie się za nami”.

CZYTAJ DALEJ

Kard. Krajewski: my, kapłani, musimy być odważni. Jeśli nie teraz, to kiedy?

2020-04-01 20:34

azr (KAI
/Avvenire)
/Watykan

Piotr Drzewiecki

My, kapłani, musimy być odważni. Jeśli nie teraz, to kiedy? - apeluje kard. Konrad Krajewski w rozmowie z włoskim dziennikiem "Avvenire". Papieski jałmużnik opowiada o wyjątkowo trudnej sytuacji i rosnących potrzebach osób ubogich i bezdomnych, jeszcze bardziej opuszczonych w czasie pandemii.

Jak podkreśla kard. Krajewski w rozmowie z dziennikiem, "Avvenire", ze względu na pustki na ulicach Rzymu, osoby ubogie i pozbawione dachu nad głową, znalazły się w jeszcze trudniejszej niż zazwyczaj sytuacji. "W tych dniach spotykamy wiele osób, które są głodne. Tak właśnie: głodne. Wcześniej nie słyszałem, by ktoś mówił mi: ojcze, jestem głodny" - mówi papieski jałmużnik, który każdego dnia przemierza ulice Wiecznego Miasta, niosąc pomoc najbardziej potrzebującym. "Dzwoni do nas wielu proboszczów, w związku z rodzinami w trudnościach. A my jedziemy. Zawozimy warzywa, oliwę, przecier pomidorowy, mleko. (...) Osoby bezdomne przeżywają wielkie trudności. Nie mogą prosić o jałmużnę, ponieważ na ulicach nie ma nikogo. Bary, które cokolwiek im dawały, są zamknięte. Nie znajdują też otwartych łazienek. Teraz bardzo trudno jest im przeżyć. Nie mają nic zupełnie" - wyjaśnia hierarcha.

W ostatnim czasie liczba osób, wspieranych przez Urząd Dobroczynności Apostolskiej, którym kieruje kard. Krajewski, wzrosła ze 120 do 250.

"Nie mogą przyjść do nas, więc to my jeździmy do nich. Spotykamy ich, przemierzając miasto. Zanosimy im wszystko to, co może im pomóc. Na szczęście nikt z nich nie zachorował. Prawdopodobnie dlatego, że nikt ich nie przytula, nie podaje ręki. Żyją odizolowani, między sobą" - mówi ze smutkiem kard. Krajewski. Przywołuje też historię kobiety, która przed kilkoma dniami zadzwoniła do niego, ponieważ nie mogła opuszczać mieszkania, a skończyły jej się pilnie potrzebne leki. "Po upewnieniu się, że jej się należą, wziąłem je z apteki watykańskiej, przejechałem miasto i jej je zawiozłem. Kiedy otworzyła mi drzwi, zobaczyłem kobietę, która naprawdę była schorowana, ale też szczęśliwa, ponieważ te leki były dla niej podstawową potrzebą".

Kard. Krajewski zachęca, na wzór św. Matki Teresy, do podejmowania drobnych gestów, które zebrane wspólnie tworzą ogrom pomocy dla potrzebujących. Zaznacza, że także do niego napływają prośby nie tylko z Rzymu, ale i z innych części kraju i zamkniętych stref, w których przebywają migranci.

Apeluje też do proboszczów parafii, posiadających łaźnie, o ich otwarcie i bycie blisko najbardziej potrzebujących. "My, kapłani, musimy być odważni. Jeśli nie teraz, to kiedy?" - przypomina.

CZYTAJ DALEJ