Historyczna uroczystość w kościele św. Jana Pawła II
Dziedzictwo, jakie pozostawił nam św. Jan Paweł II, stało się inspiracją do tworzenia wielu dzieł, które mają na trwałe przypominać o przesłaniu i orędziu, które zawarte było w nauczaniu papieża Polaka. Jednym z tych dziejowych pomników jest wzrastające na szczecińskim Warszewie Centrum Duszpasterskie wraz ze świątynią św. Jana Pawła II.
Budowy podjął się proboszcz parafii św. Antoniego ks. kan. Wiesław Kruczyński. Blisko rok temu w rozmowie z ks. Wiesławem przybliżyliśmy ideę budowy oraz wykonane prace. Niedawno odprawiono we wnętrzu świątyni Pasterkę i dokonano poświęcenia murów kościoła.
Reklama
Przypomnijmy, że powstające Centrum ma spełniać rolę formacji całego człowieka, począwszy od dzieci, poprzez młodego człowieka, rodziny, skończywszy na ludziach starszych. Założenie jest takie, aby Centrum skupiało w sobie pięć funkcji: religijną, duchową, społeczną, edukacyjną i kulturalną. Zgodnie z prośbą św. Jana Pawła II: „Dbajcie o ludzi tej ziemi” podejmowane będzie wielorakie wsparcie dotykające wszystkich wymiarów życia ludzkiego. W planach powstającego Centrum obok fundamentalnego wymiaru świątyni, gdzie prowadzona będzie sfera modlitwy, refleksji nad nauczaniem papieża, udzielane także będą porady duchowe, a tuż obok w całym kompleksie będzie można będzie zaczerpnąć np. pomocy psychologa, prawnika czy pedagoga. Funkcjonować będzie Klub Seniora czy świetlica środowiskowa dla dzieci, znajdzie się tam także kawiarenka z miejscem spotkań konferencyjnych. Potrzeba wybudowania świątyni wiąże się także z tym, że parafia św. Antoniego znajduje się na terenie najbardziej dynamicznie rozwijających się dzielnic Szczecina. Urokliwa, ale niewielka świątynia, licząca już 150 lat, nie wystarcza dla 13 tys. wiernych parafii. Zrodziła się więc potrzeba budowy nowej świątyni. W 2012 r. zwrócono się do Rady Miasta Szczecina o wydzierżawienie terenu przy ul. Duńskiej i Jantarowej. Pozytywna decyzja pozwoliła na rozpoczęcie prac. W wyniku konkursu z czterech propozycji koncepcyjnych wybrano projekt architektoniczny, a następnie złożona została dokumentacja wielobranżowa, co zaowocowało pozwoleniem na budowę Centrum oraz na kościół. Od lutego 2016 r. wylano fundamenty, postawiono mury kościoła i zakrystii, wykonano także dach w nawie wejściowej bocznej nad kaplicą i zakrystią. W latach 2017-18 wykonano bardzo wiele prac, które zaowocowały możliwością dokonania historycznej uroczystości poświęcenia wybudowanych murów świątyni. W rozmowie ks. kan. Wiesław podkreślał, że do pełni wyposażenia świątyni czeka już pięciometrowy krzyż – kopia Krzyża Pomorskiego z XIII wieku, kielich Konrada, ikona Matki Bożej Jasnogórskiej, obraz Jezusa Miłosiernego i tabernakulum.
Powierzchnia budowli wynosi 755 m2 – w porównaniu obecny kościół św. Antoniego ma 200 m2. Pierwsza część od wejścia ma formę trójnawowej bazyliki, a następnie otwiera się w głównej części na ośmioboczną budowlę centralną. Obie te formy architektoniczne mocno zakorzenione są w starożytności chrześcijańskiej. Idąc tym stylem, ławki dla wiernych bezpośrednio otaczać będą samo prezbiterium, natomiast w drugiej części świątyni znajdą się krzesła, podobnie jak jest to w dużych bazylikach na świecie. Należy przypomnieć o tym, że 12 września 2016 r. z rąk kard. Stanisława Dziwisza otrzymano relikwię krwi św. Jana Pawła II. Oprócz wymienionych już krzyży i obrazów w ambicie pojawiła się ikona Chrystusa Pankratora, a także sceny z życia św. Piotra i św. Jana Pawła II.
We wrześniu 2016 r. abp Andrzej Dzięga dokonał poświęcenia i położenia kamienia węgielnego przywiezionego z grobu św. Jana Pawła II.
Uroczystość z Bożego Narodzenia zgromadziła znamienitych gości wraz z abp. Andrzejem Dzięgą, licznym gronem kapłanów, prezydentem Szczecina Piotrem Krzystkiem, fundatorami świątyni i wiernymi z wielu parafii spoza Warszewa. Wszystkich zjednoczyła wspólna Eucharystia, podczas której metropolita szczecińsko-kamieński dokonał poświęcenia kościoła dedykowanego św. Janowi Pawłowi II, o czym wiele mowy było w słowie Bożym, obok treści dotykających Tajemnicy Wcielenia i orędzia pokoju płynącego od Betlejemskiego Żłóbka.
Bank Ciuszków działa przy parafii pw. św. Stanisława BM w Częstochowie od 2018 r. Aktualnie zajmuje się nim pięć młodych mam: Ania, Beata, Kamila, Matylda i Sabina.
Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.
Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach.
Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja.
Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej.
Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego.
Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego.
Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
Za nami świętowanie 100. rocznicy Eucharystycznego Ruchu Młodych w Polsce. Grupa 48 osób z Kątów Wrocławskich brała udział w uroczystościach w Pniewach.
Festiwal Eucharystii trwał od piątku 16 maja do niedzieli 18 maja. Główne obchody odbywały się w sobotę 17 maja. – Uczestniczyliśmy w wydarzeniach, które zostały przygotowane na ten dzień. Rozpoczęło się od nawiedzenia Sanktuarium św. Urszuli Ledóchowskiej, gdzie pomodliliśmy się przy jej grobie. Później dzieci z różnych diecezji i różnych parafii uczestniczyły w procesji Eucharystycznej, która zaczęła się w kościele św. Wawrzyńca i przeszła do kościoła św. Jana. Dzieci niosły relikwie świętych, szczególnie patronujących dziecięcej modlitwie. Chłopiec z mojej grupy przebrany był za św. Carlo Acutisa i niósł relikwiarz z jego relikwiami. Przed procesją wyjaśniał innym dzieciom, kim był Carlo Acutis, dlaczego się dostał do nieba, jak wyglądała jego droga do świętości. W ten sposób dzieci poznawały świętych patronów – opowiada ks. Eryk Dobrzański, diecezjalny moderator ERM-u. Wśród świętych obecnych na procesji byli m.in.: św. Imelda, św. Stanisław Kostka, św. Urszula Ledóchowska.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
