W Wielki Poniedziałek moje spojrzenie przykuł krzyż i figura Matki Bożej, cała promieniująca, choć otoczona resztkami sklepienia – opowiadał rektor paryskiej katedry Notre Dame. – Maryja ocaliła skarbiec katedry, wszystkie dzieła sztuki, w tym ikonę z Jasnej Góry, koronę cierniową, tunikę św. Ludwika i oczywiście udało nam się ochronić Pana obecnego w Eucharystii – dodał. I przypomniał wielość świadectw i modlitw mieszkańców Paryża. Ks. Patrick Chauvet był gościem niezwykłego koncertu, jaki w miniony piątek odbył się w Łodzi. W przeddzień 48. rocznicy pożaru łódzkiej katedry i w geście solidarności z Notre Dame krakowscy artyści wykonali „Nieszpory ludźmierskie” Jana Kantego Pawluśkiewicza.
I choć koncertowi towarzyszyła zbiórka na odbudowę katedry Notre Dame, to bardziej – jak to podkreślił pomysłodawca koncertu i gospodarz miejsca abp Grzegorz Ryś – był to symboliczny gest solidarności: – Dość oczywisty, jeśli samemu przeżyło się podobną sytuację – mówił. Pożar z 1971 roku pokazał dwuminutowy film dokumentalny. Przypominał go także krzyż znajdujący się na filarze tuż przy ołtarzu, zbudowany ze spalonych belek stropowych łódzkiej świątyni. Metropolita łódzki przywołał też słowa ówczesnego ordynariusza Józefa Rozwadowskiego o bólu, cierpieniu, ale też wielkim zaangażowaniu i współodczuwaniu ludzi, o jedności w obliczu kataklizmu, tragedii. Zwrócił także uwagę, że nie chodzi w tym wszystkim tylko o odbudowę katedry Notre Dame. – Ile rzeczy, postaw, wartości mamy do odbudowania w sobie? Każdy z nas osobiście i my jako Kościół? – właśnie dlatego jest ten koncert i ta zbiórka.
W wypełnionej po brzegi katedrze „Nieszpory ludźmierskie” Jana Kantego Pawluśkiewicza do słów Leszka Aleksandra Moczulskiego wyśpiewali: Hanna Banaszak, Elżbieta Towarnicka, Katarzyna Zawiślak-Dolny, Andrzej Lampert, Jacek Wójcicki, słowem towarzyszył im Jerzy Trela, aktor Teatru Starego w Krakowie.
Piszę ten felieton w Wielkim Tygodniu, to te dni roku kościelnego, które najmocniej dotykają samej istoty wiary w Boga, Bogu i ku Bogu. Bo nie wystarczy wierzyć, że Bóg jest, nie wystarczy nawet wierzyć w Jego słowa i miłość, trzeba jeszcze pójść za Nim, żyć zgodnie z Jego oczekiwaniami, ofiarować Mu swoje pomysły na życie. Tymczasem w Wielki Poniedziałek gruchnęła porażająca wieść: płonie paryska katedra Notre Dame! Programy informacyjne i strony internetowe wypełniły się obrazami jak z filmu katastroficznego. Czegoś takiego w długiej historii katedry nie było. Świątynia przeżyła chwile grozy w czasie rewolucji francuskiej, wówczas tłum zdewastował katedrę, zniszczył jej wyposażenie i rzeźby, a jakobini zmienili ją w „Świątynię Rozumu”, ale nie płonęła nigdy. W połowie XIX wieku świątynię zrekonstruowano (wtedy powstała 90-metrowa iglica, która w obecnym pożarze tak spektakularnie upadła) i wznowiono kult. Notre Dame przyciąga pięknem i uduchowionym wnętrzem, jest znakiem chrześcijaństwa, francuskości i kultury z najwyższej półki. Wielokrotnie ulegałem czarowi jej wnętrza, zwłaszcza jej niewiarygodnie pięknych rozet. Teraz, w trakcie tragedii, wokół katedry widać było twarze przerażonych i rozmodlonych paryżan. Nie mam wątpliwości, że świątynia zostanie podniesiona z ruin i zabłyśnie jeszcze większym blaskiem. I stanie się to szybko, w sensie duchowym i kulturowym.
Wiatr przekładał karty otwartego Ewangeliarza leżącego na trumnie papieża Franciszka – podobnie zresztą jak w czasie Mszy świętej żałobnej św. Jana Pawła II (wtedy księga ostatecznie się zamknęła). Powiew wiatru – obok ognia i gołębicy – to w kulturze chrześcijańskiej symbol Ducha Świętego. Ten obraz na pewno pozostanie mi w pamięci, jako wymowny znak dla współczesnego świata i świadectwo tego, że – jak głosi Ewangelia – „Duch wieje, kędy chce”. W świat poszła bardzo konkretna katecheza, zatrzymaliśmy się na chwilę - w obliczu majestatu śmierci.
To ważne, że msza święta pogrzebowa była sprawowana w dostojnym języku łacińskim – na znak powszechności Kościoła. Trafnie była dobrana Ewangelia – o powołaniu Piotra, urzekała też homilia, w której kardynał Giovanni Battista Re przypomniał, że Franciszek w każdej niemal publicznej wypowiedzi prosił, by się za niego modlić, tymczasem – jak mówił dziekan Kolegium Kardynalskiego - „teraz, kochany Papieżu Franciszku, prosimy Cię o modlitwę za nas i prosimy, abyś z nieba błogosławił Kościołowi, błogosławił Rzymowi, błogosławił całemu światu, tak jak to uczyniłeś w ostatnią niedzielę z balkonu tej Bazyliki”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
