Reklama

Wybór jest jasny. I dobrze, że jest

Mamy jeszcze wolność nieskrępowanej rozmowy. Możemy jeszcze wybierać. Możemy bronić naszej ojczyzny. We Francji i w wielu innych państwach zachodnich to już jest niemal niemożliwe

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kiedy patrzymy na docierające z Francji obrazy, które pokazują wielomiesięczną już determinację „żółtych kamizelek”, powinniśmy zdawać sobie sprawę, że istotą ich protestu nie jest ten czy inny postulat socjalny. Nawet nie deklarowana najgłośniej niechęć do prezydenta Emmanuela Macrona, który tak zaczarował wyborców w kampanii. I nawet nie żal, że Francja wyraźnie przegrywa rywalizację gospodarczą z Niemcami. Najważniejsze w tym proteście jest poczucie, że od dekad głos ludzi nie ma znaczenia. Mogą wybrać lewicę, liberałów czy miejscowych „konserwatystów”, ale nic to nie zmienia w ich życiu w sprawach najważniejszych. Miliony imigrantów jak zalewały kraj, tak nadal zalewają. Islam jak poszerzał swoje wpływy, tak poszerza. Homoseksualiści jak byli wywyższani, tak są nadal.

Bez względu na wyniki kolejnych wyborów wszystko kręci się w ten sposób, że rodowitym Francuzom żyje się coraz trudniej, a ich frustracja narasta. Zafałszowany polityczną poprawnością język, skrajnie zideologizowane media i faktyczna cenzura w sprawach cywilizacyjnych nie pozwalają nawet na wyrażenie, wyrzucenie z siebie żalu i złości. Stąd właśnie żółtokamizelkowy wybuch złości, a nawet agresji. Zauważmy – co może niepoprawne politycznie, ale prawdziwe – że wśród protestujących są wyłącznie biali ludzie z rdzennie francuskich rodzin. Grupa nadal opisywana w mediach jako uprzywilejowana, klasowo wywyższona, mająca obowiązki troski o kolejne „mniejszości”, a w rzeczywistości znacząca coraz mniej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Najgorsze w tym mechanizmie wieloletniego upośledzania rodowitych Francuzów na rzecz kolejnych mniejszości jest to, że nie wiadomo, jak go przełamać. W systemie demokratycznym powinna nastąpić korekta – ale jak jej dokonać, kiedy każda partia proponująca cokolwiek innego niż dominujący nurt natychmiast jest redukowana przez establishment do „faszyzmu” i „nazizmu”? Jak się zorganizować, kiedy na nielicznych odważnych natychmiast zaczyna się polowanie z nagonką? Trudne. Może w ogóle niemożliwe. Tym bardziej że i umysły ludzkie przez wieloletnią propagandę są wyprane. Obowiązują kalki: Kościół katolicki to zło, warunkiem bycia tolerancyjnym jest zniszczenie własnej kultury, każdy ma prawo wejścia do naszego domu i robienia w nim, co tylko sobie zażyczy.

Reklama

Dlatego obserwując polską scenę polityczną, pamiętajmy, jaką wartością jest to, że wciąż mamy jeszcze prawdziwy, a nie udawany wybór. Może nie taki, jak byśmy sobie wymarzyli, ale dający przełożenie na nasze życie. Czy problemy demograficzne rozwiązywać, otwierając się na imigrację islamską, czy może wspierając polskie rodziny? Czy własność narodowa w gospodarce ma znaczenie? Czy zgadzając się na obecność w Unii Europejskiej, naprawdę zgodziliśmy się na faktyczną likwidację państwa polskiego, rozpuszczenie go w masońskiej magmie, czy jednak wchodziliśmy do wspólnoty wolnych państw? Czy nasze chrześcijańskie dziedzictwo to wielki dar, o który musimy dbać, czy chwast do wyplenienia wedle tęczowych wzorów?

Nasza debata aż iskrzy od starć, pytań, a nawet kłótni. Lubimy na to narzekać. Ale powtarzam: mamy jeszcze wolność nieskrępowanej rozmowy. Możemy jeszcze wybierać. Możemy bronić naszej ojczyzny. We Francji i w wielu innych państwach zachodnich to już jest niemal niemożliwe.

Michał Karnowski
Publicysta tygodnika „Sieci” oraz portalu internetowego wPolityce.pl

2019-04-03 10:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

One już żyją w pełni

Niedziela rzeszowska 36/2023, str. VI

[ TEMATY ]

felieton

Archiwum Mariana Salwika

Marian Salwik

Marian Salwik

Jeszcze niedawno przedstawiciele niektórych ugrupowań politycznych w Polsce sugerowali, że aby planowane referendum miało sens, należałoby poddać pod głosowanie zdecydowanie inne zagadnienia niż proponowane, zapytać wyborców o sprawy zasadnicze, np. o stosunek do aborcji. Na szczęście ani większość parlamentarna, ani rząd Zjednoczonej Prawicy tematu nie podjęli. Mam nadzieję, że uczynili tak nie dlatego, iż znając nastawienie społeczne (a może bardziej – manipulacje wokół tematu aborcji jako rzekomego „prawa kobiet”), zlękli się referendalnej porażki, lecz dlatego, że w chrześcijańskim społeczeństwie trudno sobie wyobrazić, by władza postawiła pytanie o to, czy wolno jednemu człowiekowi zabić drugiego człowieka, a zwłaszcza, czy wolno kobiecie zabić swoje nienarodzone dziecko.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Bp Przybylski: Eucharystia jest do naśladowania

2024-03-28 21:16

[ TEMATY ]

Częstochowa

Wielki Czwartek

archikatedra

bp Andrzej Przybylski

Maciej Orman/Niedziela

– Eucharystia nie jest tylko do konsekracji, pięknego sprawowania obrzędów i adoracji. Eucharystia jest do naśladowania – powiedział biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej Andrzej Przybylski podczas Mszy św. Wieczerzy Pańskiej, której w Wielki Czwartek przewodniczył w bazylice archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie.

W homilii hierarcha zauważył, że w drugim czytaniu z Pierwszego Listu do Koryntian św. Paweł przywołał dwukrotnie prośbę Jezusa: „Czyńcie to na moją pamiątkę”. Wskazał, że podobne słowa usłyszeliśmy w Ewangelii według św. Jana, gdy po obmyciu uczniom nóg Jezus powiedział do apostołów: „Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”. – To jest niejako ta sama prośba w odniesieniu do dwóch aspektów tej samej wieczerzy Pańskiej – wyjaśnił bp Przybylski.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję