NATALIA JANOWIEC: – To już 50 lat parafii św. Antoniego. Jakie refleksje winny towarzyszyć temu jubileuszowi?
O. PAWEŁ SROKA: – 50 lat to czas działania łaski Bożej w sercach i życiu wielu duszpasterzy, parafian i gości. Wielu to liczba ok. 17 milionów osób, które uczestniczyły w samych Mszach świętych, nie włączając w tę liczbę uczestników nabożeństw czy indywidualnej modlitwy. Zatem, co w moim sercu i umyśle się rodzi, gdy wspominam ten miniony czas – Boże, jedynie Tobie chwała i dziękczynienie.
– Ludzka pamięć odnotowuje ważne wydarzenia, które niekiedy wraz z upływem czasu mogą ulec zatarciu. Po upływie 50 lat, jakie szczególne wydarzenia powinny zostać zapisane w sercach parafian?
– Jeżeli chodzi o wydarzenia ogólne, to najpierw początek istnienia samodzielnego ośrodka duszpasterskiego, czyli I niedziela Wielkiego Postu 23 lutego 1969 r., następnie ogłoszenie 27 marca 1996 r. przez Radę Miasta patrona parafii św. Antoniego patronem miasta Jasła, co zostało potwierdzone przez Kongregację Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w dniu 20 listopada 1997 r. W tym samym roku 1 stycznia bp Kazimierz Górny ustanowił nasz kościół sanktuarium. Jeśli chodzi o wydarzenia osobiste, to z pewnością każdy sakrament, począwszy od chrztu świętego i to szczególne spotkanie z Bogiem, nie zapisane w żadnej parafialnej księdze, gdy Bóg mocno przemówił do serca – jesteś moim dzieckiem i kocham ciebie.
– Parafii patronuje jeden z najpopularniejszych świętych Kościoła katolickiego i najbardziej skuteczny w swym działaniu – św. Antoni Padewski.
– Św. Antoni mocno się angażuje, aby wiara w świętych obcowanie – moja, parafian i gości nieustannie wzrastała. W naszej parafii każdy wtorek to „małe święto”, na którym gromadzi się wiele osób, którzy wierzą w opiekę Świętego Patrona. Wyrazem tego są liczne dziękczynienia i prośby zanoszone do Boga przez jego wstawiennictwo.
– Mówi się, że Kościół jest naszym drugim domem, w którym wszyscy powinni czuć się dobrze i bezpiecznie. Po utworzeniu parafii ojcowie franciszkanie podjęli trud kształtowania prawdziwego domu, a ich obecni następcy kontynuują to dzieło.
– Bardzo mnie cieszy ogromna liczba wiernych uczestniczących w liturgii niedzielnej i świątecznej oraz korzystających ze spowiedzi. Jednak przy dużej liczbie wzrasta anonimowość, która może sprzyjać podziałowi na „wy duszpasterze” i „my wierni”, dlatego w naszej parafii są grupy duszpasterskie dla dzieci, młodzieży i dorosłych, aby niwelować ten sztuczny podział. Moim marzeniem jest, aby w domu katechetycznym gromadziły się setki osób każdego tygodnia.
– Tegoroczny jubileusz to czas wdzięczności za wszelkie dobro i łaski, to ufne spojrzenie w przyszłość oraz zawierzenie Bożej Opatrzności. Czego więc należy życzyć całej wspólnocie parafialnej na kolejne 50 lat?
– Nawrócenia, wiary, przebaczenia i miłości. Nawracający się duszpasterze i wierni, pełni wiary Bogu i w Jego działanie, wciąż raniący, ale i przebaczający sobie wzajemnie oraz miłujący jak Jezus – to znak działania Ducha Świętego, a On jest najwspanialszym Bożym darem. I tego nam życzcie na kolejne 50 lat.
