Mimo rozejmu w Wielkopolsce trwały starcia zbrojne z Niemcami pod Margoninem, Bydgoszczą, Chodzieżą, Nakłem, Kępnem, Krotoszynem i Ostrzeszowem. 18 lutego powstańcy pod Rynarzewem zdobyli niemiecki pociąg pancerny. Wzajemne naruszenia zawieszenia broni były przyczyną przybycia 21 lutego do Poznania gen. Charles’a Duponta – przewodniczącego alianckiej komisji rozejmowej w Berlinie. Miał on ustalić szczegóły polsko-niemieckiej umowy rozjemczej, w myśl warunków marszałka Focha podyktowanych Niemcom 16 lutego w Trewirze.
19 lutego niemieckie wojska Ober-Ostu zgodziły się na opuszczenie Białegostoku, który do tej pory był utrzymywany w ich rękach dla sprawnej ewakuacji do Prus Wschodnich. Operację zajęcia miasta przeprowadziły 4. Pułk Ułanów Zaniemeńskich pod dowództwem płk. Stanisława Rawicz-Dziewulskiego i 41. Suwalski Pułk Piechoty. Przyłączenie Białegostoku do Polski spotkało się z oficjalnym protestem ze strony władz bolszewickich w Moskwie.
Stronnictwa polityczne zasiadające w Sejmie Ustawodawczym zdecydowały się na przyjęcie tymczasowego aktu regulującego podstawowe zagadnienia ustrojowe, aby umożliwić spokojną pracę nad tekstem ustawy zasadniczej. 20 lutego uchwalono tzw. Małą Konstytucję jako tymczasową ustawę o organizacji władz zwierzchnich. Ustawa głosiła nadrzędną, suwerenną i ustawodawczą władzę Sejmu, określała rolę Naczelnika Państwa jako „przedstawiciela państwa i najwyższego wykonawcy uchwał Sejmu w sprawach cywilnych i wojskowych”, upoważniała go do powołania rządu, jednak akty państwowe wydawane przez niego wymagały podpisu właściwego ministra. Przy jednogłośnej aklamacji posłów Józef Piłsudski otrzymał misję dalszego sprawowania funkcji głowy państwa z tytułem Naczelnika Państwa.
Reklama
22 lutego delegacja polska złożyła Radzie Dziesięciu w Paryżu memoriał w sprawie polskich warunków pokojowych, które miały być rozpatrzone przez Komisję ds. Polskich Jules’a Cambona.
Przeciągające się negocjacje w sprawie wycofania się wojsk czeskich za tymczasową linię demarkacyjną, ustaloną 3 lutego, były kilkakrotnie przerywane ponownymi atakami Czechów. Ostatnie potyczki ze słabszymi siłami polskimi zostały podjęte przez oddziały czeskie w dniach 21-24 lutego. Po wielokrotnych interwencjach mocarstw zachodnich Czesi ostatecznie się wycofali. W walkach trwających od końca stycznia poległo 144 Polaków, w tym kpt. Cezary Haller (brat gen. Józefa Hallera – dowódcy Błękitnej Armii).
23 lutego Republika Francuska oficjalnie uznała suwerenność i niepodległość Polski, a jej rząd za legalny. Następnego dnia poseł i minister pełnomocny Eugene Pralon złożył w Belwederze listy uwierzytelniające, jako pierwszy poseł państw koalicyjnych akredytowany przy rządzie polskim.
