Reklama

Niedziela Kielecka

Za murami buskiego hospicjum

Choroba nie omija nikogo, choroby zwane terminalnymi wpisane są – i to coraz powszechniej, natarczywiej – w ludzką egzystencję. Uczynić życie godnym w ostatnich dniach, tygodniach – to wielkie i trudne zadanie

Niedziela kielecka 6/2018, str. I

[ TEMATY ]

hospicjum

TD

W buskim hospicjum kontakt personelu z pacjentem to codzienność. Maria Jęrzejczyk i Jadwiga Kalita w pokoju pacjentów

W buskim hospicjum kontakt personelu z pacjentem to codzienność.
Maria Jęrzejczyk i Jadwiga Kalita w pokoju pacjentów

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ofiarnie i umiejętnie spełniają je pracownicy uruchomionego 2 października 2017 r. Hospicjum Stacjonarnego i Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w obrębie buskiego Szpitala Powiatowego. Dla nich Dzień Chorego trwa cały rok.

Tutaj chce się żyć

Kobieta 52 lata, w ostatnim stadium raka, dwoje dzieci, mąż gdzieś w świecie, na pamiątkę wspólnego życia – długi. Bardzo obawiała się hospicjum, jednoznacznych skojarzeń z tym miejscem, nie chciała tutaj przyjść i umierać, za nic nie chciała. Ale gdy już przyszła, powiedziała: „tutaj chce się żyć”. – Wykąpałyśmy ją, założyłyśmy peruczkę, otoczyły życzliwością – mówi Maria Jędrzejczyk, kierownik placówki. Za dwa dni chora zmarła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Z kolei inna kobieta, po śmierci męża wpłaciła pewną dobrowolną kwotę na funkcjonowanie hospicjum. Mężczyzna cierpiał na raka prostaty, był na silnych lekach, biegał po domu, nie kontrolował swoich potrzeb – wymagał nieustannej, czujnej opieki. Gdy trafił do buskiego hospicjum, kobieta zyskała dwa tygodnie na sen i dojście do siebie, nie zaniedbując odwiedzin męża. Bo każde hospicjum to także ogromna pomoc dla rodziny.

W Busku-Zdroju jest to pierwsze hospicjum stacjonarne w mieście słynnym z uzdrowisk i drugie (stacjonarne) w diecezji kieleckiej. W pierwszy etap jego funkcjonowania wielu ludzi – społeczników, darczyńców – zaangażowało dużo pracy, serca, zapału.

Personel wkłada mnóstwo sił i kreatywności w uczynienie tego miejsca ciepłym i ludzkim dla dożywających swych dni. – Może to szczegóły, ale bardzo ważne – mówi Jadwiga Kalita. Wędrujemy od sali do sali; każdy pokój jest pomalowany na inny kolor, pościel zdobią kolorowe kwiaty, stosowna gama kolorów obowiązuje pledy i ręczniki. Nie ma śladu szpitalnych metalowych łóżek, białych kitli personelu.

Ale najważniejszy jest chory i każdy gest życzliwości wykonany w jego stronę. Specjalistką od radości i uśmiechu jest opiekunka Anna Wojciechowska.

Reklama

Praca nie równa się płaca...

Pani Ania gestem i uśmiechem odżegnuje się od ulubionego przez nas Polaków porzekadła: „jaka płaca, taka praca”. – Nie da się zrobić tylko trochę, a dalej już nie, bo za to mi nie płacą, przecież nie odejdę od łóżka chorego – mówi z entuzjazmem. Jest specjalistką od serowania uśmiechów, jest pełna radości, a to bardzo skuteczny lek. Jedna z pacjentek (już nie żyje) zapytała ją kiedyś, dlaczego tak zawsze się do niej uśmiecha? – Nie liczę na pieniądze, zawsze chciałam być przy chorych i pomagać ludziom, chcę dać im od siebie, co mogę, aby nie bali się cierpienia i śmierci – mówi po prostu. I już biegnie do chorych.

O ich dusze dba kapelan ks. Tadeusz Domagała. W maleńkiej kaplicy jest sprawowana Msza św. Jak zapewnia kierownictwo placówki, autentyczne zaangażowanie przejawia także młodziutka pani psycholog, bardzo uważna i troskliwa wobec pacjentów, w pełni wsłuchana w ich potrzeby.

Pani Helenie, która leży na oddziale ZOL, nikt nie dałby 97 lat. Uczesana, uśmiechnięta, zdobywa się na żarciki na temat choroby i starości. Ale tuż obok leżą pacjenci bez kontaktu, wpatrzeni w zimowe niebo, w punkt na ścianie. Nie wszyscy chorzy akceptują chorobę, personel także podlega rotacji, nie każdy myśli tak jak pani Ania, a praca przy chorych np. z odleżynami jest naprawdę bardzo ciężka.

Nikt nie twierdzi, że stawienie czoła chorobie to rzecz łatwa.

„Myślenie organizacyjne i miłość wymagają tego, aby była szanowana godność człowieka chorego i żeby był on zawsze stawiany w centrum procesu leczenia. Takie nastawienie winno cechować także chrześcijan pracujących w placówkach publicznych, którzy są powołani do tego, by przez swoją służbę dawali dobre świadectwo o Ewangelii” – pisze papież Franciszek w Orędziu na Dzień Chorego.

Światowy Dzień Chorego, ustanowiony przez Jana Pawła II w 1992 r., jest obchodzony 11 lutego we wspomnienie Matki Bożej z Lourdes.

Reklama

Dla pacjentów

W ZOL i hospicjum od chwili otwarcia do II połowy stycznia pomoc i usługę medyczną otrzymało 55 pacjentów. Potrzeby są, co oczywiste – znacznie większe, chorych przybywa; przyjmuje się komplet dokumentów i chory czeka na miejsce, a czasu nie ma nigdy zbyt wiele...

Z usług hospicjum i ZOL mogą korzystać w pierwszej kolejności mieszkańcy trzech powiatów: buskiego, pińczowskiego i kazimierskiego.

Starania o budowę w Busku-Zdroju hospicjum trwały od 15 lat. W oczekiwaniu na pomyślne sfinalizowanie jego budowy postanowiono uruchomić tymczasowe hospicjum i ZOL w buskiej lecznicy. Docelowa siedziba Hospicjum św. Matki Teresy z Kalkuty czeka na dofinansowanie dalszych prac budowlanych z pieniędzy unijnych.

Jak informuje Jarosław Zatorski – przedstawiciel organu prowadzącego – Fundacji św. Brata Alberta i jeden z inicjatorów otwarcia placówki, projekt budowy samodzielnego hospicjum jest już po ocenie formalnej, a tuż przed merytoryczną, wkrótce będzie wiadomo, czy inwestycja otrzyma pieniądze, czyli 11 mln 200 tys. zł. Będzie potrzebny wkład własny – i jest to poważne wyzwanie.

Inicjatorzy przedsięwzięcia liczą na wsparcie lokalnych samorządów, aby dokończyć budowę docelowego hospicjum, w którym miejsce będzie mogło znaleźć ponad 50 pacjentów.

Trudna droga do buskiego hospicjum

Budowa Hospicjum stacjonarnego bł. Matki Teresy w Busku-Zdroju jest społeczną inicjatywą prowadzoną przez fundację św. Brata Alberta, w imieniu której zadanie monitorował ks. Mariusz Koza. Inicjatywa, z przerwami, była z trudem realizowana i ostatecznie przerwana.

Obecne rozwiązanie – piętro w szpitalu, to zaledwie pierwszy etap inwestycji. W planie jest samodzielny budynek, w którym znajdzie się 58 miejsc dla chorych. Budowa została rozpoczęta kilka lat temu, ale z braku funduszy – przerwana. Władze Buska-Zdroju w porozumieniu z Fundacją św. Brata Alberta – organem prowadzącym, chcą dokończyć budowę, korzystając z nowych środków unijnych.

Reklama

Część drogi została już przebyta i jest realny efekt – piętro w szpitalu. Na tej drodze zapisał się wkład wielu ludzi i darczyńców oraz decyzja zarządu powiatu buskiego, aby na ten cel oddać piętro szpitala, zanim zostanie ukończona budowa samodzielnego obiektu. Pietro należało wyremontować i wyposażyć w medyczny sprzęt, w czym m.in. pomogły zbiórki przeprowadzone w ośmiu dekanatach południowych diecezji kieleckiej: wiślickim, nowokorczyńskim, chmielnickim, stopnickim, skalbmierskim, kazimierskim, pińczowskim, buskim – łącznie w 84 parafiach. Miały także miejsce wizyty w 26 gminach, w NFZ, w szkołach i u sponsorów.

Obecne rozwiązanie – piętro w szpitalu, to zaledwie pierwszy etap inwestycji. Prace przy samodzielnym budynku, z 58. miejscami dla chorych, będą wznowione wówczas, gdy będą na to środki.

Hospicjum nie bilansuje się, koszty leczenia i opieki są ogromne. Jeden procent od podatku, wrażliwość podczas społecznych zbiórek, współpraca samorządów – każda taka kropla drąży skałę.

W tym roku hasłem Światowego Dnia Chorego są słowa: Zawierzmy się Jezusowi miłosiernemu jak Maryja: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5).

2018-02-07 13:42

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Żonkil – symbol nadziei

Niedziela lubelska 12/2017, str. 5

[ TEMATY ]

hospicjum

akcja

Pola Nadziei

Agnieszka Marek

Z naręczem kwiatów prezes Justyna Walecz-Majewska

Z naręczem kwiatów prezes Justyna Walecz-Majewska

W parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Puławach uroczystą Eucharystią pod przewodnictwem bp. Artura Mizińskiego rozpoczęła się kolejna edycja akcji Pola Nadziei. Justyna Walecz-Majewska, prezes puławskiego Hospicjum im. św. Matki Teresy, w powitaniu podkreśliła, iż siłą hospicjum są jego pracownicy, którzy jako ludzie wierzący chcą budować na Bogu i od Niego czerpać siłę do codziennej służby na rzecz potrzebujących. Nie były to puste słowa, gdyż to właśnie pracownicy hospicjum, jak co roku, przygotowali czytania, modlitwę wiernych i procesję z darami.

CZYTAJ DALEJ

Zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył

2024-03-28 06:16

[ TEMATY ]

Wielki Post

rozważania

rozważanie

Adobe.Stock.pl

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Jezus spożywa ze swoimi uczniami ostatnią wieczerzę. Wie, że to, co teraz im mówi, za chwilę stanie się rzeczywistością – Jego Ciało zostanie wydane i Krew przelana w piątek, w czasie zabijania w świątyni baranków paschalnych. Wypowiada słowa, które odtąd będą powtarzane w czasie każdej Mszy św.: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało Moje… bierzcie i pijcie, to jest Moja Krew”. „Ile razy bowiem będziecie jeść ten chleb i pić z tego kielicha, będziecie ogłaszać śmierć Pana, aż przyjdzie” (1 Kor 11, 26), dodaje św. Paweł Apostoł. Mogę te słowa przyjąć jako zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył. „Jeśli nie będziecie spożywali ciała Syna Człowieczego i pili Jego krwi, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja wskrzeszę go w dniu ostatecznym” (J 6, 53n). Takie to proste i takie trudne jednocześnie… Tajemnica Bożej miłości.

CZYTAJ DALEJ

„Bądź wieczną lampką” - od 20 lat jasnogórskie bractwo szerzy kult Eucharystii

2024-03-28 16:57

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Bractwo Eucharystyczne

Karol Porwich/Niedziela

Od 20 lat, jak św. Jan Ewangelista, głoszą w swojej codzienności, że Chrystus jest „światłością świata, a kto za Nim idzie, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”. To Jasnogórskie Bractwo Eucharystyczne, w którego misji jest szerzenie miłości do Jezusa w Eucharystii.

- Adorujmy Chrystusa, oddajmy Mu cześć, prośmy o powołania kapłańskie, o świętość kapłanów - zachęcają członkowie Jasnogórskiego Bractwa Eucharystycznego. - Adoracja jest potrzebna wierzącym, także kapłanom, jak tlen do życia - przekonują. Co miesiąc, w pierwszy czwartek, członkowie bractwa gromadzą się na Jasnej Górze na Mszy św., a następnie na adoracji Najświętszego Sakramentu.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję