Cmentarz Bródzieński to jedna z najstarszych warszawskich nekropolii i trzecia pod względem wielkości w Polsce. W ciągu 133 lat pochowano tu ok. 1 mln 800 tys. osób.
To święte miejsce, na którym są pochowani nasi przodkowie. Miejsce zadumy i refleksji – mówi „Niedzieli” ks. prał. Jerzy Gołębiewski, dyrektor Zarządu Cmentarza Bródzieńskiego i proboszcz parafii św. Wincentego a Paulo, na terenie której znajduje się nekropolia.
Cmentarz Bródzieński został założony w 1884 r. z inicjatywy ówczesnego prezydenta Warszawy Sokratesa Starynkiewicza. Zatwierdził on darowiznę gruntów należących do szpitala Świętego Ducha w celu powstania nowego katolickiego cmentarza. Nekropolię poświęcił metropolita warszawski abp Teofil Chościak. Dzień później odbył się pierwszy pogrzeb – rocznej dziewczynki, Marii Skibniewskiej.
Na początku na Bródnie chowano ludzi biednych. Przełomowym momentem była decyzja metropolity warszawskiego kard. Aleksandra Kakowskiego, założyciela Domu Pomocy dla Najbiedniejszych na Bródnie. Hierarcha chciał być pochowany właśnie na tej nekropolii. – Kardynał troszczył się o ludzi biednych i pragnął być pochowany wśród nich, dla nobilitacji tego cmentarza – wyjaśnia ks. Gołębiewski.
Kard. Kakowski był jedną z najważniejszych postaci międzywojennej Polski. W latach 1917-18 był członkiem Rady Regencyjnej, a w latach 1935-38 prymasem Królestwa Polskiego. Jego grób znajduje się przy Głównej Alei cmentarza.
Na Bródnie zaczęły odbywać się pogrzeby również ludzi ze świata kultury, sportu, nauki i polityki. M.in. przedwojennego polityka Romana Dmowskiego, legendarnego warszawskiego piosenkarza Mieczysława Fogga, znanego na całym świecie podróżnika Tony Halika i fotoreportera „Solidarności” Erazma Ciołka. A także aktorów: Janusza Bukowskiego i Andrzeja Stockingera.
Nie brakuje też miejsc upamiętniających historię Polski: pomnika „ku wieczystej pamięci i chwale rozstrzelanych przez zbirów hitlerowskich w latach 1940-41 i prochy tych, co zginęli w Oświęcimiu, Mathausen i Gusen” czy Krzyża Katyńskiego. W kwaterze 45 N zobaczymy pomnik i zbiorową mogiłę skrycie pogrzebanych ofiar komunistycznej bezpieki. W kwietniu tego roku Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN prowadziło tutaj prace ekshumacyjne. Odkryto szczątki siedemnastu osób. Przy jednej z nich znaleziono ryngraf z imieniem, nazwiskiem i adresem.
Tajne sowieckie cmentarzysko ofiar NKWD w Kijowie-Bykowni znajduje się w sosnowym lesie, tuż przy szosie wylotowej z Kijowa do Browar. Od 1937 r. z rozkazu Józefa Stalina NKWD rozpoczęło masowe egzekucje. „Wrogów komunizmu” rozstrzeliwano w więzieniach Kijowa, następnie przywożono ich potajemnie do bykowiańskiego lasu. Tam przez wiele lat, od 1937 do 1941 r., w bezimiennych jamach chowano ciała więźniów. Ukraińscy oraz polscy historycy przypuszczają, że w Bykowni może być pogrzebanych około 20-30 tys. ludzi. W masowych grobach pochowano: Ukraińców, Polaków, Rosjan i inne narodowości Związku Sowieckiego. Po wojnie władze ZSSR starały się intensywnie zacierać ślady swojej zbrodni. W 1971 r. KGB przeprowadził na tym obszarze prace porządkowo-ekshumacyjne, podczas, których rozkopał ponad 200 masowych grobów i „wyczyścił” z ważnych dokumentów uniemożliwiających identyfikację zamordowanych osób. Podczas kolejnych badań w 1987 r. rozkopano i celowo zniszczono masowe groby następnie na teren cmentarza nawieziono kilka tysięcy metrów kubicznych piasku i próchnicy, podnosząc teren cmentarzyska o 1,2 m, do 2,5 m. W ten sposób usiłowano zamaskować ślady mogił. Tak starano zatrzeć prawdę o masowej zbrodni stalinowskiej. Po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości wybudowano przy drodze do Browar pamiątkowy pomnik. Wzdłuż drogi leśnej do cmentarzyska na jej poboczach ustawiono pamiątkowe głazy z wyrytymi krzyżami oraz inskrypcjami w języku ukraińskim. Swoistymi nagrobkami w lesie stały się wysokie sosny ozdobione ręcznikami i niewielkimi tabliczkami. Dla nas, Polaków, las w Bykowni stał czwartym cmentarzem katyńskim, miejscem pochówku ofiar zbrodni katyńskiej, rozstrzelanych na mocy rozkazu Stalina z 5 marca 1940 r. W latach 2001-2012 podczas wspólnych polsko-ukraińskich badań odkryto w lesie bykowiańskim szczątki Polaków z „listy ukraińskiej”, na której znajduje się 3435 obywateli polskich zamordowanych przez NKWD na Ukrainie. Są to wysocy rangą oficerowie Wojska Polskiego, Korpusu Ochrony Pogranicza, policjanci, przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości, funkcjonariusze Straży Więziennej i Straży Granicznej, urzędnicy administracji rządowej i samorządowej, a także osoby cywilne, aresztowani przez sowieckich oprawców na polskich Kresach po 17 września 1939 r.
W szkolnej rzeczywistości już dość dawno nastąpiło odejście od rozumienia kanonu kultury, w tym kanonu literackiego, jako wzorca i miary, z którą należy się wciąż na nowo konfrontować na naszej drodze ku mądrości. W tzw. wykazie lektur, zawartym w podstawie programowej języka polskiego, tylko niektóre tytuły można byłoby uznać za kanoniczne w tym właśnie sensie. Kwestia zawartości owego spisu lektur od dawna budzi emocje i rodzi szereg pytań w tej materii - pisze Artur Górecki na stronie Ordo Iuris.
Zmiany, które przygotowało i częściowo już wdrożyło Ministerstwo Edukacji Narodowej pod kierownictwem Barbary Nowackiej (dalsze zmiany są zapowiadane jako „Reforma26”) to prawdziwa destrukcja tego, co ze spraw ważnych, związanych z kulturą zakorzenienia, jeszcze w polskiej szkole zostało.
W najbliższych tygodniach Polska i Czechy podpiszą umowę o współpracy policyjnej i transgranicznej – zapowiedział minister spraw wewnętrznych i administracji Marcin Kierwiński po spotkaniu w Lubaniu z czeskim wicepremierem, szefem MSW Vítem Rakušanem.
Jak informuje w komunikacie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji:
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
