Reklama

Niedziela Lubelska

Maryjne sanktuarium

Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej w Lublinie został podniesiony do rangi sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej Patronki Nowej Ewangelizacji

Niedziela lubelska 42/2017, str. 1

[ TEMATY ]

sanktuarium

Paweł Wysoki

Modlitwa przed obrazem Matki Bożej Latyczowskiej

Modlitwa przed obrazem Matki Bożej Latyczowskiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uroczystości ustanawiające nowe sanktuarium w archidiecezji lubelskiej odbyły się 7 października. Eucharystii z udziałem abp. Stanisława Budzika, bp. Mieczysława Cisło, bp. Józefa Wróbla i bp. Artura Mizińskiego oraz kilkudziesięciu kapłanów przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz, ordynariusz diecezji sandomierskiej. Kościół na Porębie wypełniła rzesza wiernych, w tym pielgrzymi z miasta i regionu oraz przedstawiciele różnego szczebla władz i instytucji.

Niebo styka się z ziemią

Sanktuarium to miejsce, gdzie pielgrzymi zanoszą do Boga swoje prośby i podziękowania, umacniają wiarę, czynią pokutę oraz doświadczają jedności i powszechności Kościoła. Sanktuarium maryjne jest szczególnym miejscem obecności Maryi w życiu Kościoła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Sanktuarium to miejsce, w którym niebo styka się z ziemią – mówił abp Stanisław Budzik. Jak wyjaśniał, prawo kościele przewiduje, aby niektórym kościołom nadawać tytuł sanktuarium dla zapewnienia wiernym obfitych środków zbawienia przez gorliwe głoszenie słowa Bożego, ożywienie życia liturgicznego, w tym sprawowanie sakramentów Eucharystii i pokuty oraz kultywowanie zatwierdzonych form pobożności duchowej.

– Sanktuariami zostają dawne kościoły, w których czczone są obrazy lub figury świętych. Nasz kościół Matki Bożej Różańcowej jest młody i parafia liczy niewiele lat, ale od 3 lat znajduje się w nim niezwykły skarb: obraz Matki Bożej Latyczowskiej, łączący nasze sanktuarium ze Stolicą Apostolską, bo podarowany przez papieża; wpisany w dramatyczne dzieje naszej ojczyzny. Maryja obecna w tajemnicach Chrystusa i Kościoła jest obecna w życiu narodu i każdego człowieka, aby doprowadzić go do Chrystusa i nauczyć miłości Boga i bliźniego – mówił Ksiądz Arcybiskup. W nawiązaniu do tytułu świątyni i przeżywanego w tym dniu „Różańca do Granic”, w który włączyli się również uczestnicy Liturgii, podkreślał: – Różaniec nie jest zamykaniem naszych granic, ale ich otwarciem na cały świat, by temu światu słowami Liturgii Godzin powiedzieć: O pójdźcie wszystkie narody, aby z tajemnic Różańca złotą uwić koronę dla Pani nieba i ziemi, i Matce pięknej miłości pod stopy złożyć w ofierze.

Reklama

Niezwykły skarb

Na początku Eucharystii ks. Krzysztof Kwiatkowski, kanclerz Kurii Metropolitalnej, odczytał dekret ustanawiający sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej Patronki Nowej Ewangelizacji, który stał się odpowiedzią na prośbę ks. prał. Józefa Dziducha, proboszcza parafii Matki Bożej Różańcowej w Lublinie, popartej pragnieniem ludu Bożego archidiecezji lubelskiej. Czytamy w nim: „Kościół katolicki w trosce o zbawienie człowieka pragnie zaszczepiać w sercach wszystkich ludzi wiarę w Chrystusa oraz włączać ich w swoje życie i misję. Nowa ewangelizacja każe nam szukać ludzi, którzy – mimo przyjęcia chrztu – zatracają swoją chrześcijańską tożsamość. Trzeba im na nowo zanieść Ewangelię, szukać ich tam, gdzie się obecnie znajdują, przemawiać do nich językiem, który rozumieją. Trzeba wskazywać drogę tym, którzy się zagubili i szukają sensu życia. Niezawodną Patronką odnajdywania drogi do Jezusa jest Jego Matka, Maryja. Ona wskazuje na Jezusa jako Drogę, Prawdę i Życie oraz odpowiedź na najtrudniejsze pytania człowieka. A Chrystus z latyczowskiego wizerunku, trzymający w dłoni księgę Ewangelii, posyła nas, byśmy z odnowioną nadzieją i zapałem głosili Słowo Boże oraz dawali świadectwo apostolskiego życia”.

Czczony w kościele przy ul. Bursztynowej obraz Matki Bożej Latyczowskiej został namalowany w połowie XVI wieku na wzór wizerunku Matki Bożej Śnieżnej „Saulus Populi Romani”. Papież Klemens XVIII podarował go dominikanom, którzy zabrali go do Latyczowa. Na przestrzeni wieków cudowny wizerunek Królowej Podola i Wołynia zmieniał miejsce pobytu; znajdował się m.in. we Lwowie, Winnicy, Łucku i Warszawie. Ostatecznie w 1945 r. opiekujące się nim siostry Służki Najświętszej Maryi Panny przywiozły go z Kresów do Lublina, gdzie znajdował się w zakonnej kaplicy. 4 października 2014 r. w procesji różańcowej został uroczyście przeniesiony do kościoła na Porębie. Od tego czasu Matka Boża Latyczowska czczona jest jako Patronka Nowej Ewangelizacji w archidiecezji lubelskiej.

Reklama

– Dzisiejsza data wpisuje się w historię obrazu. Dziękujemy za wielkie dary, które stały się naszym udziałem: za parafię powstałą po wizycie Jana Pawła II w Lublinie, kościół wybudowany na cześć Matki Bożej Różańcowej, a swoją konstrukcją przypominający Madonnę z Dzieciątkiem, za abp. Stanisława Budzika, który w swoich planach umieścił obraz w tym kościele. Od tego czasu spotęgowała się nasza miłość do Maryi, która jest Panią Lublina. Dziękujemy za ustanowienie naszej świątyni sanktuarium; dzisiejsze święto to jutrzenka nowej ewangelizacji. Maryja kocha dzieci i pragnie im nieść swoją obronę i opiekę. Pozwólmy Jej na tę bliskość, aby mogła nas prowadzić do Chrystusa – mówił kustosz sanktuarium ks. prał. Józef Dziduch.

Pod płaszczem Maryi

W homilii bp Krzysztof Nitkiewicz podkreślał, że jesteśmy dłużnikami Bogarodzicy. – Każde sanktuarium maryjne jest kawałkiem Jej opiekuńczego płaszcza, którym okrywa parafię, diecezję, kraj – mówił. Jak podkreślał, w sanktuarium lepiej i mocniej słyszy się głos Boga.

– Uświadamiając sobie doniosłą rolę Maryi w historii zbawienia, chcemy okazać Jej naszą wdzięczność; chcemy czcić Ją w wizerunkach i słowami „Pozdrowienia Anielskiego”. Na płaszczyźnie wiary potrzebujemy matki, nie tylko dla zaspokojenia potrzeb i obrony przed niebezpieczeństwami, ale dla uświadomienia swojej godności i powołania.

Potrzebujemy zwierciadła, które powie prawdę, kim jest człowiek i jak powinien żyć. Takim zwierciadłem jest Maryja; przejrzymy się w nim, odmawiając Różaniec – mówił Ksiądz Biskup. Przywołując świadectwa cudownych interwencji Matki Bożej, gość z Sandomierza podkreślał: – Maryja zarzuciła na nas swój opiekuńczy płaszcz, powierzając każdego z osobna i wszystkich razem Chrystusowi. Ona wciąż wskazuje nam drogę. Modlitwa różańcowa, która towarzyszyła pokoleniom chrześcijan, wyrażała i umacniała ich wiarę, niech stanie się naszą modlitwą. Sięgajmy po Różaniec. Módlmy się, by poznawać prawdę o Bożej miłości, by zachować tożsamość chrześcijańską, by wydawać owoce godne uczniów Pana.

2017-10-11 13:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jedyne w Polsce sanktuarium Trójcy Świętej

Niedziela Ogólnopolska 21/2016, str. 12

[ TEMATY ]

sanktuarium

drohiczyńska.pl

W naszym kraju jest wiele kościołów pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej, ale badania przeprowadzone we wszystkich diecezjach w Polsce wykazały, że jest tylko jedno sanktuarium na prawach diecezjalnych pod tym wezwaniem – Prostyń na Podlasiu.

CZYTAJ DALEJ

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Wspaniałe świadectwo wrażliwości liturgicznej

2024-03-28 12:37

[ TEMATY ]

Msza Wieczerzy Pańskiej

parafia św. Stanisława Kostki w Zielonej Górze

procesja z darami

Archiwum parafii

Kolejny rok przygotowujemy bardzo uroczystą procesję z darami na Wielki Czwartek. To taka tradycja w naszej parafii - mówi Iwona Szablewska (pierwsza z prawej)

Kolejny rok przygotowujemy bardzo uroczystą procesję z darami na Wielki Czwartek. To taka tradycja w naszej parafii - mówi Iwona Szablewska (pierwsza z prawej)

Parafia wprawdzie niewielka, ale zaangażowanie i hojność wiernych – bardzo duże. Parafia św. Stanisława Kostki to zielonogórski fenomen. W tym roku na procesję z darami na Mszę Wieczerzy Pańskiej uzbierano tam ogromną sumę, a w samą procesję zaangażowało się ponad 200 osób!

- Kolejny rok przygotowujemy bardzo uroczystą procesję z darami na Wielki Czwartek. To taka tradycja w naszej parafii, bardzo związana z tym jak mocno stawiamy na liturgię i na edukację liturgiczną wszystkich wiernych – mówi Iwona Szablewska, wiceprzewodnicząca duszpasterskiej rady parafialnej i precentorka. - Jesteśmy bardzo małą parafią jak na realia Zielonej Góry, bo liczymy 3,5 tys. mieszkańców, a do kościoła w niedzielę na Mszę św. regularnie przychodzi 400 osób. W procesję z darami w tym roku zaangażowało się 250 osób. To ponad 70 rodzin, co daje nam 150 osób, i kolejne 100 osób, niepowtarzalnych, to ci, którzy są we wspólnotach. Zwyczaj jest taki, że w ciągu roku przyglądamy się, co jest tak naprawdę potrzebne jeszcze do sprawowania liturgii, a że jesteśmy młodą parafią „na dorobku” to wiele rzeczy nam brakowało, więc zawsze staramy się ustalać priorytety z proboszczem i służbą liturgiczną – podkreśla pani Iwona. Dodaje, że we wszystkim ważna jest też transparentność, by ofiarodawcy mieli świadomość, na co i w jaki sposób zostały rozdysponowane pieniądze. - W procesję z darami czynnie zaangażowało się 62,5% parafian. To wspaniałe świadectwo wrażliwości liturgicznej, dbania o jej piękno – to wszystko dla naszego Pana Jezusa Chrystusa – mówi Iwona Szablewska.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję