Reklama

Niedziela Kielecka

Jubileusz w Imbramowicach

Klasztor Sióstr Norbertanek w Imbramowicach to na co dzień miejsce ciszy i kontemplacji oraz mieszkanie dwunastu sióstr, jednak w ostatni tydzień sierpnia rozbrzmiewało ono modlitwą dziękczynną, muzyką, licznymi wydarzeniami kulturalnymi i duchowymi. Z wielkim rozmachem zorganizowane obchody 300-lecia konsekracji kościoła klasztornego pw. Świętych Piotra i Pawła przyciągnęły wielu gości z różnych zakątków diecezji, Polski i z zagranicy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

To wielka radość, że od 300 lat mamy tę świątynię, Dom Boży, że mieszkamy pod jednym dachem z Panem Jezusem. I pomimo że wiele zakonów zostało w ciągu różnych tragicznych wydarzeń w czasach zaborów zlikwidowanych, my istniejemy w bliskości Jezusa Cierpiącego. To miejsce przyciąga jak magnes. A jego tajemnica tkwi w tej odczuwalnej bliskości Jezusa Cierpiącego, który przeżywa to, co przeżywają ludzie w różnych swoich dramatach, w chorobie, w utracie swoich najbliższych, w odrzuceniu, w cierpieniu. Wzruszający jest ten bezmiar miłości Jezusa Chrystusa, który za mękę i śmierć odpowiada nam bezmiarem swojego miłosierdzia. Ta Miłość obdarza hojnie wszystkich przybywających swoimi łaskami od wielkich, które ocierają się o cuda medyczne, jak uzdrowienia z choroby, poprzez te codzienne, jak choćby znalezienie pracy. Przez świadectwa osób obdarowanych w tym miejscu widać obecność Boga w naszych sprawach, nawet tych drobnych – mówiła matka przeorysza imbramowickiego klasztoru s. Faustyna Maria Przybysz. – Nasza obecność w klasztorze jest dla mieszkańców wsparciem duchowym i otuchą – podkreślała przełożona. Wyraziła wdzięczność za hojność, dobroć i zaangażowanie wielu dobrodziejów i przyjaciół klasztoru w przygotowanie obchodów.

Jubileuszowi towarzyszyły: wystawy, warsztaty dla dzieci, przedstawienia teatralne, koncerty, inicjatywy o charakterze modlitewnym, Godzina Miłosierdzia, Jerycho Różańcowe, konferencja naukowa oraz liczne spotkania z zaproszonymi gośćmi. W Spichlerzu Kultury zaaranżowano dwie sale przeznaczone na warsztaty, koncerty, konferencje. W kawiarence można było skosztować kawy i pysznych wypieków przygotowanych na tę okazję, a w ten sposób wesprzeć dzieła norbertanek. Przychodziło wiele osób, widać, jak takie miejsce z małą kawiarenką jest potrzebne.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Goście mieli okazję wysłuchać pięknego koncertu muzyki dawnej. Perły muzyki barokowej brzmiały w tym wnętrzu wyjątkowo, oddając klimat kościoła i klasztoru wzniesionego z wielkim kunsztem według projektu Kacpra Bażanki.

Reklama

Wyjątkowa była również ekspozycja zawierająca stare urządzenia i maszyny, pomoce dydaktyczne, mapy, narzędzia codziennego użytku wykorzystywane w szkole norbertanek. Na fotografiach odnajdziemy klasy panien, wychowanek szkoły sióstr norbertanek, które zdobywały w tych murach przygotowanie do zawodu, nabywały wiedzę i umiejętności i były wychowywane w duchu wartości chrześcijańskich.

Centralne uroczystości odbywały się 31 sierpnia. Zgromadzeni na placu tuż przed bramą wejściową goście obejrzeli spektakl historyczny przygotowany przez Teatr Słowa i Tańca z Krakowa, ilustrujący wydarzenia sprzed trzech wieków – dzień konsekracji kościoła zapisany przez ksienię Grothównę. Tym razem to biskup kielecki symbolicznie otworzył podwoje świątyni, wprowadzając wraz z duchowieństwem wiernych.

Mszy św. z udziałem kilkudziesięciu kapłanów przewodniczył bp Jan Piotrowski, który także wygłosił homilię. Wraz z konwentem norbertanek obecnych na zakonnym chórze, podczas Eucharystii w modlitwie jednoczyli się biskup diecezji sosnowieckiej Piotr Skucha oraz generał Zakonu Norbertańskiego opat generalny Zakonu Kanoników Regularnych Premostratensów Thomas Anton Handgrätinger, osoby życia konsekrowanego, licznie zgromadzeni goście, mieszkańcy Imbramowic i okolic.

W homilii ksiądz biskup tłumaczył, że jubileusz jest „czasem ożywiania i umacniania wiary, ale i przypomnieniem minionych wydarzeń po to, by czas aktualny zamieniać w Kairos, wykorzystując go do duchowego wzrostu”. Wyjaśnił, że to nie mury świątyni, ale ludzkie serce jest najbardziej godnym mieszkaniem Boga i że „Jezus chce przychodzić do każdego ze swoim darem łaski, miłosierdziem, przebaczeniem i pokojem, ale Jego miłość potrzebuje naszej wiary”. Nawiązał do początków klasztoru. – Biskup Iwo Odrowąż podarował przestrzeń ciszy i modlitwy, kontemplacji i adoracji Najświętszego Sakramentu – podkreślił. Mówił też o obecności sióstr, które od wieków składają swoje wyznanie wiary. Odczytują autoportret Jezusa, który o sobie powiedział: „Ja jestem Drogą, Prawdą i Życiem”. Ta oblubieńcza miłość od Jezusa pozwala im trwać w misyjnym sercu Kościoła poprzez nieustanną modlitwę, wyrzeczenie się siebie. To życie sióstr staje się w ten sposób błogosławieństwem dla całego świata – zaznaczył. Wskazywał na wielkie dziedzictwo kulturowe, materialne i duchowe klasztoru. Hierarcha podziękował Bogu za dar tego miejsca, za wytrwałą modlitwę sióstr, za ich ciche świadectwo wiary. Życzył, by piękno życia sióstr i tego miejsca wybrzmiewało wdzięcznym Magnificat. Z okazji jubileuszu bp Jan Piotrowski przekazał siostrom pozłacany kielich.

Reklama

Głos zabrał również ojciec generał Handgrätinger. – Od 300 lat ta świątynia jest miejscem modlitwy, adoracji, sprawowana jest tutaj ofiara Mszy św. Tutaj otrzymuje ten, kto prosi; kto szuka – znajduje, a kołaczącemu otwierają. To miejsce jest święte ze względu na Boga, który jest święty i niedościgniony. Tłumaczył, że życie braci i sióstr norbertanek związane jest z ołtarzem i z Chrystusem, wyrazem tego są śluby zakonne, które składane są na ołtarzu. Zwracając się do sióstr, dziękował im „za wierność życiu zakonnemu, za wierność temu miejscu, za życie poświęcone Bogu pracą i modlitwą” i tłumaczył, na czym polega wartość wspólnoty zakonnej, którą trzeba codziennie budować poprzez wzajemne przebaczenie, szacunek i zaangażowanie. – Spoiwem tej wspólnoty jest zawsze nasz Pan – mówił generał zakonu z Austrii. Podziękował biskupowi kieleckiemu za szczególną troskę i opiekę nad siostrami i ich klasztorem.

Pierwotna świątynia, wybudowana z fundacji Iwo Odrowąża, została strawiona przez pożar w 1710 r. Z inicjatywy charyzmatycznej i bardzo zasłużonej dla Imbramowic ksieni Zofii Grothówny kościół wraz zabudowaniami został szybko dźwignięty z ruin. Świątynia w całości zaprojektowana przez słynnego polskiego architekta Kaspra Bażankę urzeka odwiedzających harmonią wnętrza, choć z zewnątrz wygląda dużo skromniej. O norbertańskim dziedzictwie tego miejsca przypominają liczne i bardzo udane wyobrażenia malarskie ilustrujące świętych norbertańskich, sceny rzezi zakonnic z klasztoru w Witowie. To dzieła wybitnego malarza Wilhelma Włocha.

Reklama

W sercu prezbiterium, tuż przy tabernakulum, znajduje się otoczony wielkim kultem XVII-wieczny obraz Pana Jezusa Konającego, namalowany farbami olejnymi na płótnie. Szkarłatna szarfa ze skargą Chrystusa „Zobacz grzeszny com wycierpiał zatwe grzechów złości. Z przyczyn ich otuż bok mój otwartey miłości” odsyła każdego wpatrującego się w cudowny wizerunek do kontemplacji miłości Chrystusa do każdego grzesznika. To przed Jego zbolałym obliczem otwierają się ludzkie serca na dary i niezliczone łaski, jakich udziela od wieków z tego miejsca Bóg. Od 30 listopada 2003 r. dekertem bp. Kazimierza Ryczana kościół klasztorny Sióstr Norbertanek został ogłoszony sanktuarium Męki Pańskiej. W każdy pierwszy piątek miesiąca wierni gromadzą się z siostrami na specjalnej nowennie, by wypraszać łaski i modlić się w pozostawionych w kościele intencjach. Nawiedzający go w Niedzielę Palmową mogą otrzymać łaskę odpustu zupełnego.

Kopia wizerunku Chrystusa Konającego została umieszczona w poświęconej przy okazji jubileuszu przez bp. Piotrowskiego nowej kaplicy Wieczystej Adoracji, jaka powstała przy wyremontowanym domu rekolekcyjnym, przygotowanym na ok. 50 miejsc. Przez cały czas trwania obchodów wierni gromadzili się w kaplicy na Jerycho Różańcowe. Adoracja trwała nieustannie.

Norbertanki klauzurowe przebywają tutaj nieprzerwanie od ponad 780 lat. To jeden z najstarszych klasztorów norbertańskich na ziemiach polskich. Obiekt ufundował ok. 1226 biskup krakowski Iwo Odrowąż. Wspólnota liczy obecnie 12 sióstr. Po raz pierwszy w historii klasztoru wśród nich są również dwie siostry rodzone: Andżelika i Ewa.

2017-09-27 10:53

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

250-lecie świątyni w Hucie Krzeszowskiej

Niedziela zamojsko-lubaczowska 44/2016, str. 4-5

[ TEMATY ]

świątynia

jubileusz

Joanna Ferens

Pasterz Diecezji poświęcił ołtarz ufundowany przez parafian

Pasterz Diecezji poświęcił
ołtarz ufundowany przez parafian

1050 lat temu Polska dołączyła do wspólnoty chrześcijańskich narodów Europy. Od tego czasu na ziemiach polskich zaczęto wznosić katolickie świątynie. Taka świątynia powstała także w Hucie Krzeszowskiej, w 1766 r., czyli dokładnie 250 lat temu. Z wielkim szacunkiem i miłością odnosimy się do tego Bożego Domu, w którym od tylu już lat Jezus Chrystus jest obecny pośród nas, będąc źródłem wszelkich łask, którymi tak hojnie nas obdarza” – tymi słowami proboszcz, ks. Krzysztof Koprowski, rozpoczyna słowo wstępne obszernej publikacji, przygotowanej specjalnie na jubileusz 250-lecia istnienia świątyni pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Hucie Krzeszowskiej.

CZYTAJ DALEJ

Gorzkie Żale to od ponad trzech wieków jedno z najpopularniejszych nabożeństw pasyjnych w Polsce

2024-03-28 20:27

[ TEMATY ]

Gorzkie żale

Grób Pański

Karol Porwich/Niedziela

Adoracja przy Ciemnicy czy Grobie Pańskim to ostatnie szanse na wyśpiewanie Gorzkich Żali. To polskie nabożeństwo powstałe w 1707 r. wciąż cieszy się dużą popularnością. Tekst i melodia Gorzkich Żali pomagają wiernym kontemplować mękę Jezusa i towarzyszyć Mu, jak Maryja.

Autorem tekstu i struktury Gorzkich Żali jest ks. Wawrzyniec Benik ze zgromadzenia księży misjonarzy świętego Wincentego à Paulo. Pierwszy raz to pasyjne nabożeństwo wyśpiewało Bractwo Świętego Rocha w 13 marca 1707 r. w warszawskim kościele Świętego Krzyża i w szybkim tempie zyskało popularność w Warszawie, a potem w całej Polsce.

CZYTAJ DALEJ

Panie! Bądź dla nas codziennym zmartwychpowstawaniem!

2024-03-28 23:44

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Chrystus zmartwychwstał, lecz każdy z wierzących musi szukać zrozumienia wielkości tej prawdy w swoim życiu i sił, których ona udziela.

Ewangelia (J 20,1 -9)

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję