Reklama

Wiadomości

Skoro jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle?

[ TEMATY ]

państwo

Graziako

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Słuchając różnorakich wystąpień i wypowiedzi przedstawicieli władzy i koalicji rządzącej odnosi się wrażenie, jakoby Polska była krajem mlekiem i miodem płynącym, wyróżniającym się pośród wszystkich krajów Europy, a Polacy narodem pełnym szczęścia, spełnienia i sukcesu. Tę wizję podtrzymują i generują media podległe władzy. Ale czy ta wizja dotyczy Polski i Polaków, czy tylko władzy rządzącej oraz jej medialnego i ideowego zaplecza? Czy wizja Polski pełnej sukcesu to rzeczywistość, czy sztucznie kreowany obraz, tzn. wytwarzany na rzecz propagandy sukcesu? Pytania te można ująć w jedno, zasadnicze, które brzmi: skoro jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle i dzieje się coraz gorzej w państwie polskim?

Pytam się bowiem m.in. o to, która z grup zawodowych w Polsce ma obecnie powody do zadowolenia: górnicy, hutnicy, lekarze, pielęgniarki, nauczyciele, rolnicy, sadownicy, pracownicy lasów, drobni przedsiębiorcy i przemysłowcy, sklepikarze, kolejarze....? A ponadto pytam się, czy seniorzy i chorzy są zadowoleni ze służby zdrowia? Czy rodzice i nauczyciele są zadowoleni z rozporządzeń MEN-u, kształtujących nową politykę oświatową? Czy nauczyciele akademiccy są zadowoleni z wytycznych MNiSW? Czy polska rodzina rzeczywiście jest wspierana przez agendy państwowe do tego przeznaczone? Czy państwo faktycznie, a nie deklaratywnie, troszczy się o miejsca pracy i o bezrobotnych? Czy poszczególny obywatel jest poważnie traktowany w państwie? Czy władza liczy się z opinią i sugestiami społeczeństwa obywatelskiego odnośnie edukacji, wieku emerytalnego, państwowych lasów itd.? Nie wspomnę już o ostatnich wyborach samorządowych, charakteryzujących się swoistymi cudami nad urną.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Baczna obserwacja tego, co dzieje się w Polsce w ostatnich latach nie pozwala na pozytywne odpowiedzi. Komu w takiej sytuacji jest dobrze w Polsce? Kto ma dzisiaj powody do zadowolenia poza „grupą trzymającą władzę”, jej poplecznikami oraz wąską grupą przemysłowców i biznesmenów?

Reklama

Rządzący chwalą się kilometrami nowych autostrad, nowymi lotniskami, stadionami, nowymi ścieżkami rowerowymi, a ostatnio pociągami Pendolino. Ale powstaje zasadnicze pytanie za jaką cenę? Co z gigantyczną dziurą budżetową szacowaną na bilardy złotych? To nie jest sztuką czynić jakieś inwestycje za niebotycznie wielkie pieniądze i zadłużać państwo, a właściwie obywateli na dziesiątki lat.

Źle dzieje się w państwie polskim, mimo pieczołowicie powtarzanego refrenu: Polacy nic się nie stało. Mnóstwo tu zakłamania, cynizmu, demagogii, podwójnych standardów (inne dla władzy, inne dla zwykłego obywatela i opozycji) oraz zwykłego fałszu. Tworzy się - dzięki usłużnym mass mediom - polski Matriks, gdzie coraz trudniej odróżnić prawdziwy, rzeczywisty i niezakłamany świat od sztucznie wykreowanego i generowanego w umysłach Polaków. W tym nowym (ale nie naszym przecież) kreowanym świecie, normalizuje się patologie, a patologizuje normę. Zło i dewiacje nazywa się dobrem, a autentyczne dobro i prawdę traktuje się jako przeżytek. Patriotów nazywa się „oszołomami”, a kosmopolitów i dorobkiewiczów - patriotami. Myślenie i działanie rządzących odbywa się według sentencji: dajcie mi władzę, a wszystkich usadzę.

Skąd takie rozumienie polityki i władzy u współcześnie rządzących? Św. Jan Paweł II odwiedzając Polskę podczas pielgrzymek do Ojczyzny wielokrotnie przypominał, że polityka to roztropna i odpowiedzialna troska o dobro wspólne, a władza to służba. Inaczej tę rzeczywistość pojmował Niccolo Machiawelli i robią to teraz jego uczniowie. Machiavelli w pozycji Książę (1513 r.) przekonywał, że skuteczne sprawowanie władzy musi opierać się głównie na sile, umiejętności stwarzania pozorów, wyrachowaniu, zimnej kalkulacji, a także na posługiwaniu się w razie potrzeby kłamstwem, oszustwem i podstępem. Machiavelli proponował także stosowanie „technik neutralizacji” polegających na manipulowaniu obrazem podmiotu społecznego (jednostki, grupy), wobec którego zamierza się stosować różnoraką przemoc (nie tylko fizyczną, ale także słowną i psychiczną). Przypisywanie jednostce cech wyłącznie negatywnych ma prowadzić do dehumanizacji wizerunku przeciwnika, odebrania mu dobrego imienia i czci, a to z kolei stwarza okazję do stosowania w sposób bezkarny presji i przemocy.

Reklama

Nie możemy zgodzić się na to, aby Polską rządzili „uczniowie” Machiavelliego. Nie chcemy „polityki miłości”, która jest słownym parawanem dla ciągłego jątrzenia i rzeczywistego, ale przecież sztucznego dzielenia Polaków na wykształconych i mniej wykształconych, na postępowych i konserwatywnych, na Kościół krakowski i Kościół toruński, na mieszkańców „Polski A” i „Polski B”.

Polska nie jest własnością (prywatnym folwarkiem) takiej, czy innej partii. Jest ona domem polskiego narodu. Domem, o który w pierwszej kolejności należy dbać. Dla prawdziwego - a nie fasadowego, „czekoladowego” patrioty - miłość do ojczyzny to odpowiedzialna służba, to troska o dobra narodowe i naturalne, to dbanie o integralny rozwój każdego obywatela: o jego zdrowie, wykształcenie, miejsce pracy, samoświadomość narodową i historyczną.

Autentyczna polityka i rzeczywiste sprawowanie władzy w państwie demokratycznym/państwie prawa to dbanie o świat autentycznych i egzystencjalnie ważnych wartości obecnych w przestrzeni społecznej i medialnej. To także troska o rozwój społeczeństwa obywatelskiego, które wspiera, ale i kontroluje władzę. Tej sytuacji powiedzmy jeszcze raz - autentyczna polityka i prawdziwe rządzenie państwem i dla jego dobra, to nie walka o zdobycie i utrzymanie władzy za wszelką cenę według amoralnej zasady „cel uświęca środki”, ale to roztropna i odpowiedzialna troska o dobro wspólne.

Reklama

Wydaje się, że już najwyższy czas rozstać się w polityce z makiawelizmem, grą pozorów i walką o stołki. Nie może być tak - bo jest to żenujące - jak opisuje powszechnie znana już anegdota, gdy do ojca przychodzi syn i podekscytowany woła: „Tato! Tato! Widziałem rządy fachowców i szuflady pełne ustaw o bezpłatnej i dostępnej dla wszystkich służbie zdrowia, obniżkach podatków, przyspieszonym i wykorzystanym wzroście gospodarczym, wykorzenianej korupcji i aferach...- Gdzie synu? Gdzie? - pyta się ojciec - W Faktach i Wiadomościach i w innych mediach”.

Polaka woła dzisiaj potężnym głosem o ludzi sumienia, dla których Ojczyzna to dar, ale i zadanie. Warto w tym miejscu przypomnieć słowa Karola Wojtyły, który pisał w wierszu: „Ojczyzna - kiedy myślę - wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam, mówi mi o tym serce, jakby ukryta granica, która ze mnie przebiega ku innym, aby wszystkich ogarniać w przeszłość dawniejszą niż każdy z nas: z niej się wyłaniam... gdy myślę Ojczyzna - by zamknąć ją w sobie jak skarb. Pytam wciąż, jak ją pomnożyć, jak poszerzyć tę przestrzeń, którą wypełnia [...]. Ojczyzna: wyzwanie tej ziemi rzucone przodkom i nam, by stanowić o wspólnym dobru i mową własną jak sztandar wyśpiewać dzieje. Śpiew dziejów spełniają czyny zbudowane na opokach woli” (Myśląc Ojczyzna, 1974).

2014-12-16 07:28

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

90. urodziny Państwa Watykańskiego

Niedziela Ogólnopolska 6/2019, str. 9

[ TEMATY ]

Watykan

państwo

Domena publiczna

Historyczny moment podpisania Traktatów Laterańskich

Historyczny moment podpisania Traktatów Laterańskich

Papiestwo jest kojarzone z Państwem Watykańskim, ale nie wszyscy wiedzą, że państwo to ma tylko 90 lat. Powstało 11 lutego 1929 r. na mocy Traktatów Laterańskich – międzynarodowej umowy zawartej między Stolicą Apostolską a Królestwem Włoch

Przez wiele wieków w środkowej części Półwyspu Apenińskiego istniało tzw. Państwo Kościelne, którego władcą był papież. Jednak 20 września 1870 r. Rzym został podbity przez wojska piemonckie i w ten sposób Państwo Kościelne przestało istnieć, a co za tym idzie – skończyła się świecka władza papieży. Ówczesny papież – Pius IX ogłosił się więźniem Watykanu i nie opuszczał swojej rezydencji. Podobnie postępowali jego następcy: Leon XIII, św. Pius X, Benedykt XV i Pius XI. Ale za Piusa XI podjęto żmudne negocjacje, które miały doprowadzić do rozwiązania tzw. sprawy rzymskiej („questione romana”), jak nazywano konflikt między Stolicą Apostolską a Królestwem Włoch. Papież wiedział, że nie można będzie zapewnić suwerenności Stolicy Apostolskiej bez suwerenności terytorialnej, ale starał się, by terytorium przyszłego państwa było jak najmniejsze. W ten sposób wyznaczono granicę „papieskiego państwa” wokół Pałacu Apostolskiego i Bazyliki św. Piotra. Miało ono 44 ha powierzchni. Traktaty podpisano dokładnie 90 lat temu, 11 lutego 1929 r., w Pałacu na Lateranie, dlatego przeszły one do historii jako Traktaty Laterańskie.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Rozmowa z Ojcem - Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

2024-03-29 14:12

[ TEMATY ]

abp Wacław Depo

Karol Porwich/Niedziela

Abp Wacław Depo

Abp Wacław Depo

Jak wygląda życie codzienne Kościoła, widziane z perspektywy metropolii, w której ważne miejsce ma Jasna Góra? Co w życiu człowieka wiary jest najważniejsze? Czy potrafimy zaufać Bogu i powierzyć Mu swoje życie? Na te i inne pytania w cyklicznej audycji "Rozmowy z Ojcem" odpowiada abp Wacław Depo.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję