Reklama

Pojechać na rekolekcje do Grodziska

Grodzisko - niezwykłe, choć mało znane miejsce, do dziś zachowało swój urok pustelni i grodu obronnego. Brama prowadząca na teren placu kościelnego dumnie nosi napis, który wcale się nie zdezaktualizował. Łacińskie słowa nawiązujące do bł. Salomei, założycielki i fundatorki klasztoru Sióstr Klarysek w Grodzisku-Skale (1257 r.), w tłumaczeniu znaczą: "Tu wypocznienie moje, tu będę mieszkać, ponieważ wybrałam je sobie". Od kilku już lat Grodzisko stało się miejscem, gdzie przyjeżdżają grupy dzieci, młodzieży czy dorosłych, aby wypocząć i nabrać sił duchowych.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Grodzisko - mówią o nim, że to jedno z najładniejszych miejsc między Warszawą a Krakowem. Położone na pograniczu trzech diecezji: krakowskiej, sosnowieckiej i kieleckiej, na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego, swe początki ma w XIII w. Wówczas, na tzw. "Długim Kamieniu", albo "Kamieniu Najświętszej Maryi Panny" powstał obronny gród kamienny, pilnujący dostępu do Krakowa, biegła tędy też droga Kraków - Wrocław. Pod koniec lat 50. XIII w. przybyła do Grodziska Salomea, która na skutek zagrożenia ze strony Tatarów przeniosła tu klasztor Sióstr Norbertanek z Zawichostu. Siostry pozostały w Grodzisku ok. 60 lat. Potem miejsce to, zapomniane i trudno dostępne, popadło w ruinę - aż do czasu beatyfikacji Salomei. Dziś stoi tu piękny barokowy kościółek, wybudowany przez ks. Sebastiana Piskorskiego w II poł. XVII w., a teren otoczony murem kryje cenne zabytki, m.in. oryginalnego kamiennego słonia z wielkim obeliskiem oraz dwa nieduże domki - eremy, przypominające pustelnicze lata bł. Salomei.
Ks. Stanisław Langner, moderator duszpasterstwa młodzieży w diecezji kieleckiej, od 5 lat opiekuje się tym miejscem i z pasją opowiada o tym, co już udało się tutaj zrobić. Ale nie chce, by nazywać to miejsce owocem jego pracy. - To raczej moje pole działania - uważa ks. Stanisław.
Rzeczywiście, Grodzisko jest dziś miejscem, które na nowo odżyło i gdzie dzieje się wiele. Ale w pewnym sensie nie straciło nic ze swego "obronnego charakteru". Przyjeżdżają tu bowiem ludzie, aby się "bronić" przed zabieganiem w świecie i "uciec" przed zmęczeniem. Już od lat 80. spotykała się tu młodzież oazowa, ponieważ początkowo miejscem tym opiekowała się właśnie Oaza. Dziś wielu dawnych "oazowiczów", powraca w to miejsce na kilka dni wypoczynku i zadumy.
Grodzisko, dzięki staraniom gospodarza, jest obecnie otwarte dla gości przez cały rok. Odbywają się tu spotkania formacyjne i wypoczynkowo-opiekuńcze; jest ośrodek opiekuńczo-wychowawczy, ukierunkowany na formację duchową oraz ośrodek interwencyjny, współpracujący z sąsiednimi gminami; przyjeżdżają też studenci (zwłaszcza ks. Leszek Struzik kocha tutaj wracać). Minionego roku odbyło się pięć turnusów wypoczynkowo-formacyjnych dla dzieci i młodzieży, jeden turnus dla studentów, tradycyjne spotkanie sylwestrowe studentów połączone z czuwaniem, Mszą św. o północy i zabawą sylwestrową; w okresie zimowym wypoczywały dzieci z rodzin potrzebujących pomocy.
Dziś potrzeba bowiem szczególnego duchowego umocnienia dla młodych ludzi i trzeba pogłębionej formacji oraz solidnego przygotowania do sprostania życiowym wyzwaniom. Ks. Langner zaprasza więc duszpasterzy i młodzież do wykorzystania tego miejsca na chwilę relaksu i formacji. Zaplanował, że w pierwszy weekend każdego miesiąca będą organizowane spotkania dla narzeczonych i młodych małżonków - dwa dni wyciszenia i rozmowy. Drugą propozycją ks. Stanisław chciałby objąć młodzież szkolną (gimnazjum, szkoła średnia) i akademicką. W każdą drugą sobotę i niedzielę miesiąca byłaby możliwość zorganizowania spotkań formacyjnych połączonych z wypoczynkiem. Spotkania te zostały przygotowane w oparciu o nauczanie Jana Pawła II (Tertio millenio ineunte), a w ich planie są także: Msza św., rajdy, rozmowy.
Ośrodek w Grodzisku nie jest ośrodkiem dochodowym. Jak wiele podobnych dzieł, liczy więc na wsparcie ludzi wrażliwych na potrzeby formacyjne młodzieży. Dotychczas zaadoptowano już jeden z domów z miejscami dla ok. 20 osób; remontowany jest drugi dom, gdzie planowana jest świetlica i kilka pokoi noclegowych. Pragnących wesprzeć to dzieło prosimy o wpłaty na rzecz: Świętokrzyskiego Stowarzyszenia Akademickiego, konto zamieszczamy niżej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Litania nie tylko na maj

Niedziela Ogólnopolska 19/2021, str. 14-15

[ TEMATY ]

litania

Karol Porwich/Niedziela

Jak powstały i skąd pochodzą wezwania Litanii Loretańskiej? Niektóre z nich wydają się bardzo tajemnicze: „Wieżo z kości słoniowej”, „Arko przymierza”, „Gwiazdo zaranna”…

Za nami już pierwsze dni maja – miesiąca poświęconego w szczególny sposób Dziewicy Maryi. To czas maryjnych nabożeństw, podczas których nie tylko w świątyniach, ale i przy kapliczkach lub przydrożnych figurach rozbrzmiewa Litania do Najświętszej Maryi Panny, popularnie nazywana Litanią Loretańską. Wielu z nas, także czytelników Niedzieli, pyta: jak powstały wezwania tej litanii? Jaka jest jej historia i co kryje się w niekiedy tajemniczo brzmiących określeniach, takich jak: „Domie złoty” czy „Wieżo z kości słoniowej”?

CZYTAJ DALEJ

O Świętogórska Panno z Gostynia, módl się za nami...

2024-05-04 20:50

[ TEMATY ]

Rozważania majowe

Wołam Twoje Imię, Matko…

Karol Porwich/Niedziela

Piąty dzień naszego majowego pielgrzymowania pozwala nam stanąć na gościnnej ziemi Archidiecezji Poznańskiej. Wśród wielu świątyń, znajduje się Świętogórskie Sanktuarium, którego sercem i duszą jest umieszczony w głównym ołtarzu obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem i kwiatem róży w dłoni.

Rozważanie 5

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję