Dr Czesław Siekierski, poseł do Parlamentu Europejskiego z ramienia PSL, przewodniczący Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Ojciec Święty Franciszek bardzo ładnie podniósł sprawę godności człowieka, na co zwróciłbym uwagę w pierwszym rzędzie w jego wystąpieniu; podkreślił ,że promowanie praw człowieka odgrywa kluczową rolę w ramach zaangażowania Unii Europejskiej na rzecz wspierania godności osoby, że jest to zaangażowanie ważne i godne podziwu, zaapelował o możliwość swobodnego wyrażania swej myśli, czy wyznawania bez ucisku - swej wiary.

Mocno zaakcentował także problem jedności Europy z zachowaniem różnorodności, narodowych charakterów, które uznał za wartość. Zwrócił także uwagę na sprawy bałkańskie.

Ważną kwestią podjętą w wystąpieniu, jest także krytyka biurokracji i globalizacji. Od globalizacji nie uciekniemy, musimy tylko skutecznie szukać sposobów na wspólne rozwiązywanie problemów gospodarczo- ekonomicznych, w tym w pierwszym rzędzie wyżywienia ludzkości. Papież Franciszek zganił nas za wyrzucanie jedzenia, gdy miliony głodują. W przemówieniu papieskim nie padły liczby, ale badania pokazują, że w samej Europie 40 mln ludzi żyje w nędzy, 40 mln na granicy ubóstwa, a 40 mln w ubóstwie, czyli jest to ogromna rzesza ludzi.

Było to cenne, wartościowe wystąpienie, choć bez fajerwerków, na które być może czekano.

Prof. Ryszard Legutko, poseł do Parlamentu Europejskiego z ramienia PiS, polityk, naukowiec, filozof, publicysta:
Wystąpienie papieskie nie miało charakteru „wskazania”, bo papież nie jest od wskazywania prawodawstwa, ale raczej było to postawienie diagnozy zgodnej z nauczaniem Kościoła, doskonale wpisujące się w to, co Jan Paweł II mówił o kryzysie Europy, odwołujące się do teologii, antropologii. Europa jest rzeczywiście „babcią” – to słowa papieża Franciszka, a miały one ten sens, aby nabrała ona wigoru i młodzieńczości, bo Europa to siła. Zabiegi techniczne, zmiana systemu podatkowego czy biurokracji nie wystarczą do radykalnych przemian, musi być jakaś transformacja duchowości. W politycznej kulturze zachodniej nie widzę gotowości, by odnieść się np. do absolutyzacji praw człowieka. Słowa Jana Pawła II, Benedykta XVI, Franciszka mówią o tym, że prawa człowieka to jest świętość. Papież Franciszek postawił w swoim wystąpieniu kluczową kwestię: wokół jakich idei integracja będzie postępować? I odwołał się do ojców założycieli, którzy byli osobami głęboko wierzącymi.

Dr Marian Apostoł, Sekretariat Generalny Europejskiej Partii Ludowej w Parlamencie Europejskim, Sekcja ds. Dialogu Międzyreligijnego:
Jest to druga wizyta Ojca Świętego w budynku Parlamentu Europejskiego i rzeczywiście, Franciszek nawiązał do tamtej wizyty i do słów Jana Pawła II z 1988 r., mówiąc o zarazem, jak wiele się zmieniło od tamtych czasów w Europie i na całym świecie. Zauważył, że nie ma już przeciwstawnych bloków, które wówczas dzieliły kontynent na dwie części i powoli spełnia się pragnienie, które w 1988 roku wyraził tutaj Jan Paweł II, aby „Europa suwerenna i wyposażona w wolne instytucje rozszerzyła się kiedyś aż do granic, jakie wyznacza jej geografia, a bardziej jeszcze historia”. Zaznaczył więc mocno szeroko rozumianą jedność Europy. Kraj, który był jednym z „płuc” wspominanych wówczas przez Jana Pawła II – Polska , został – członkiem UE, ale Franciszek upomniał się dzisiaj o kraje bałkańskie. Pojawiają się tutaj w Strasbourgu komentarze, że Franciszek nie odniósł się do konfliktu na Ukrainie. Stolica Apostolska prowadzi ożywiony dialog z nuncjaturą Kościoła Prawosławnego i być może Ojciec Święty liczy na pokojowe, rozejmowe rozwiązanie tego konfliktu.

Papież podkreślił także bezapelacyjny wymiar godności osoby ludzkiej, w powiązaniu z aspektem duchowym, transcendencją. Sferę ducha ukazał jako bezwzględną wartość dla podwalin rozwoju i globalnego życia na ziemi. Dla mnie to kluczowe kwestie w papieskim, doskonałym i historycznym wystąpieniu.