W Ośrodku Szkolono-Wychowawczym dla Niepełnosprawnych Ruchowo w Busku-Zdroju od ośmiu lat odbywa się w grudniu wyjątkowy Ogólnopolski Turniej Piosenki Poetyckiej. Skupia on młodych artystów z całej Polski, a gospodarzami są uczniowie Ośrodka – młodzież ponadgimnazjalna, która z pasją i zaangażowaniem udowadnia, że dla tych, którzy kochają marzenia, nie istnieją bariery. Ósma edycja Turnieju miała miejsce 11 grudnia ub.r.
– Atmosferę zawsze tworzą wspaniali, utalentowani artyści, publiczność festiwalowa i oczywiście gość honorowy festiwalu. Do tej pory byli nimi: Jacek Cygan, Agata Pasent, Wojciech Młynarski i żona Jonasza Kofty – Jaga Kofta. W każdej edycji festiwalu gościmy wyjątkowego człowieka, artystę. Tym razem był to Andrzej Poniedzielski – satyryk, reżyser, poeta, kompozytor, autor ponad dwustu piosenek, bard, aktor Teatru Ateneum – opowiada Małgorzata Bębenek, organizatorka festiwalu, nauczyciel w Ośrodku. Ideą festiwalu jest prawdziwa integracja młodzieży. Poprzez konkurs dzieci i młodzież kształtują swoją wrażliwość na piękno języka poetyckiego, poznają bogactwo utworów lirycznych, doskonalą warsztat, uczą się interpretować i odbierać sztukę. Turniej skupia grono ludzi z pasją bezinteresownie zaangażowanych, którzy pomagają w tworzeniu niepowtarzalnego klimatu wydarzenia.
– W tym roku właśnie przypada 40. rocznica twórczości artystycznej Andrzeja Poniedzielskiego. Motywem przewodnim tegorocznej edycji były słowa „Pilnujmy marzeń/ Dusza musi z czegoś żyć” – tymi właśnie słowami zachęca autor śpiewanych tekstów młodych artystów, by nie bali się realizować własne marzenia. Gość honorowy, jako przewodniczący Jury, ze wzruszeniem przyglądał się wraz z publicznością prezentacjom młodych talentów od szkół podstawowych poprzez gimnazja i szkoły ponadgimnazjalne, którzy przyjechali do Buska z sześciu województw. W jury zasiedli przewodniczący Andrzej Poniedzielski, red. Leszek Ślusarski z Radia Kielce, przedstawiciele sponsorów, dyrektor Centrum Kultury. W tegorocznym wydarzeniu brali udział reprezentanci sześciu województw: świętokrzyskiego, lubelskiego, podkarpackiego, opolskiego, łódzkiego oraz śląskiego.
Całość przygotowania tego przedsięwzięcia spoczywa na Ośrodku. Dekorację, która jest częścią wyjątkowej oprawy, przygotowują nauczyciele z Ośrodka. Ale i sami uczniowie mają ogromny wkład w przygotowania. Zapewniają obsługę techniczną festiwalu, angażują się w liczenie głosów publiczności, pełnią dyżury w biurze organizacyjnym, wydają dyplomy i podziękowania artystom i świetnie radzą sobie z tym wszystkim. Pełnią także rolę konferansjerów.
Młodzi czują wielką satysfakcję i radość z tego, że mogą sami ugościć innych i pokazać swoją pracę. Jako gospodarze Turnieju, odnajdują się także w takiej roli, pokazując wszystkim, że żadne ograniczenia, nawet ruchowe nie przeszkadzają im w aktywnym uczestnictwie w życiu społecznym i kulturalnym. O festiwalu w różnych odsłonach będzie można przeczytać w szkolnej gazetce, którą redagują uczniowie pod opieką Małgorzaty Bębenek. Tam też ukaże się wywiad z Andrzejem Poniedzielskim przeprowadzony przez młodych adeptów sztuki dziennikarskiej z Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Niepełnosprawnych Ruchowo w Busku-Zdroju.
Wiersze bp. Jana Szkodonia z Krakowa, zebrane w tomiku „Refleksje o życiu”, są… refleksjami o życiu. Gdyby takim tytułem opatrzono teksty młodego poety, można by było podejrzewać autora o pewien rodzaj nonszalancji. Jednak są to wiersze twórcy już obeznanego z życiem, a w dodatku duchownego, dla którego użycie w tytule tak zobowiązującej formuły jest chyba nawet powinnością i zasługuje na usprawiedliwienie. Zatem moja tautologiczna konstatacja nie jest zabiegiem retorycznego „captatio benevolentiae” recenzenta, ale zachwytem nad szczerą intencją poety, który słowem dystansując się od natury, próbuje przetworzyć tajemnicę przemijania w sens.
Wiersze bp. Szkodonia są poetyckimi opowieściami na granicy życia i śmierci, w których rzeczywistość odsłania swoje drugie, przejmujące, a nawet budzące grozę oblicze. Dzięki metaforycznej inteligencji autora historia liścia („Żółty liść”) nie jest banalną przenośnią, lecz przeżyciem mędrca, tłumaczącego z filozoficzną swadą paradoksy istnienia. Wyprawa na Giewont natomiast nie staje się oczywistą Golgotą („Biała droga na Giewont”), ale wręcz mistycznym doznaniem, które trudno opisać… a poecie w jakiś sposób to się udaje. Być może dlatego, że naprawdę ukochał Mistrza, który powiedział: „Jam jest Drogą, Prawdą i Życiem (J 14, 6)”. Wiersz „Pierwsza zmarszczka” pokazuje, z jakim żartobliwym dystansem twórca traktuje siebie. Tego typu zabieg uwiarygodniający artystę nie jest czymś szczególnym, ale tutaj dokonuje się w sposób budzący respekt dla pracy i samoświadomości poetyckiego warsztatu autora. I tak wiersz po wierszu można by snuć rozważania o kunszcie literackim bp. Szkodonia, egzemplifikując je przykładami kolejnych uosabiających pomysłów, jak w wierszu: „Droga”, „Opłatek” czy „Dom”, gdyby nie kontekst wiary. Wydaje się, że wszelkie wysiłki autora, aby zbudować rzetelny i na pewnym poziomie utwór literacki, służą przede wszystkim uzasadnieniu wyborów poety. Nie jest to zaklinanie rzeczywistości, ale ogromna praca, aby słowa oddały myśli, bo kiedy „myśl światu pokażę, wiem, że jestem ważny”. Proszę się nie obawiać - cytat z wiersza „Myśl i słowo” traktuje o zupełnie innej ważności. Poeta jest nośnikiem prawdy, takiej na jaką go stać, i z szacunku dla uczciwych poszukiwań owego sensu - bo przecież mówi: „Nie mogę zmarnować tak wielkiego daru: myśl, zdolność do myślenia” - nie może się sprzeniewierzyć swojemu talentowi, powołaniu i człowieczeństwu. Sądzę, że nieprzypadkowo całość tomiku wieńczy „Korona cierniowa”, chrześcijańskie wyznanie wiary w Sens - objawiający się na granicy życia i śmierci w Miłości, która ofiarowała się na krzyżu i która boli. Innej miłości nie ma!
2 lutego Kościół obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Chce w ten sposób przeżyć na nowo wszystko to, co miało miejsce w świątyni jerozolimskiej, kiedy Maryja z Józefem ofiarowali Jezusa Bogu Ojcu.
„Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela»”. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu». Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim”.
2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, w łódzkiej Cerkwi Greckokatolickiej miała miejsce
podwójna uroczystość związana ze świętem liturgicznym, ale także dniem odpustu parafialnego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
