Reklama

Niedziela Wrocławska

Jubileuszowa Biblia za klauzurą

Niedziela wrocławska 3/2015, str. 1

[ TEMATY ]

Biblia

Lilianna Sicińska

Benedyktynki Sakramentki z wrocławskich Pawłowic przekazują Biblię Siostrom Benedyktynkom z Wołowa

Benedyktynki Sakramentki z wrocławskich
Pawłowic przekazują Biblię Siostrom
Benedyktynkom z Wołowa

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mniszki Benedyktynki Sakramentki z wrocławskich Pawłowic 10 stycznia uroczyście przekazały Siostrom Benedyktynkom z Wołowa jubileuszową Biblię, która w Roku Życia Konsekrowanego peregrynuje po klasztorach archidiecezji wrocławskiej. – To jedna z ważniejszych inicjatyw Roku Życia Konsekrowanego – mówi s. Jolanta Ziółkowska, referentka archidiecezjalna ds. życia konsekrowanego, która koordynuje to wydarzenie.

Trzy klasztory klauzurowe archidiecezji jako pierwsze gościły Biblię w swoich domach: Karmelitanki Bose i Benedyktynki od Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu z Wrocławia oraz Benedyktynki z Wołowa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dla zamkniętych dla świata sióstr peregrynacja Pisma Świętego jest niezwykłym wydarzeniem. – To był dla nas czas karmienia się Pismem Świętym. Szczególnie poprzez lectio divina, tak drogie św. Benedyktowi, naszemu zakonodawcy – mówi s. Miriam Wądołowska, przeorysza wrocławskich benedyktynek. Każda z dziesięciu mieszkających tu mniszek mogła indywidualnie czytać to niezwykłe wydanie Biblii podczas swojego czasu na lekturę i rozważanie Pisma Świętego.

Tak samo zamierzają ugościć Biblię siostry z Wołowa. – Postrzegamy czas peregrynacji Biblii jako ponowienie ewangelicznego wezwania „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” – mówi siostra Maria Trybała, która ucałowała Biblię, przyjmując ją. – Rok Życia Konsekrowanego jest dla nas wezwaniem do odnowienia naszej reguły, do pogłębienia modlitwy i do pochylenia się nad dokumentami Kościoła katolickiego traktującymi kwestię powołania. To ważny dla nas rok – tłumaczy s. Maria. W Wołowie każda z sióstr będzie miała okazję czytać i rozważać jubileuszową Biblię podczas osobistej modlitwy. Podobnie wspominają wrocławskie Karmelitanki Bose, które jako pierwsze przyjęły Biblię i gościły ją nawet w swoich celach. – Sercem naszej reguły karmelitańskiej jest, by „każdy dniem i nocą rozważał prawo Pańskie” – zapisały w pamiątkowej kronice wędrującej po klasztorach wraz z Biblią.

Reklama

Peregrynująca Biblia jest unikatowym wydaniem opracowanym przez Zespół Biblistów Polskich. Jej powstanie łączy dwa jubileusze: 600-lecie spisanego po łacinie rękopisu Biblii gnieźnieńskiej z 1414 r. oraz 100-lecie Towarzystwa Świętego Pawła, którego misją jest głoszenie Słowa Bożego za pośrednictwem środków społecznego przekazu. Stylizacja tego wydania nawiązuje do XV-wiecznej ornamentyki Biblii gnieźnieńskiej.

W archidiecezji wrocławskiej posługuje 31 zgromadzeń żeńskich obecnych w 71 domach zakonnych, w tym 28 zgromadzeń czynnych i 3 zakony klauzurowe oraz 4 dziewice konsekrowane i jedna wdowa, razem 832 osoby konsekrowane.

2015-01-16 12:45

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co Pismo Święte mówi o nawróceniu?

Cykl roku liturgicznego powoli wprowadza nas w czas Wielkiego Postu. Słuchając kazań, homilii, uczestnicząc w rekolekcjach, na pewno zauważymy, że jednym z najczęściej wymienianych zwrotów, słów kluczy będzie pojęcie „nawrócenia”.

Nie powinno nas to dziwić, skoro obrzęd posypania głów popiołem w Środę Popielcową wzywa nad właśnie do „nawracania się i wiary w Ewangelię”. W tym kontekście warto zastanowić się, co właściwie Pismo Święte rozumie pod tym terminem, co Jezus miał na myśli, kiedy wypowiadał te słowa (zob. Mt 4,17; Mk 1,15).

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

Watykan: papież przyjął abp. Urbańczyka

2024-04-20 13:25

[ TEMATY ]

Franciszek

Episkopat News

Ojciec Święty Franciszek przyjął dziś rano na audiencji Jego Ekscelencję ks. abp. Janusza Urbańczyka, arcybiskupa tytularnego Voli, nuncjusza apostolskiego w Zimbabwe, wraz z członkami jego rodziny - poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.

Arcybiskup Janusz Urbańczyk urodził się 19 maja 1967 r. w Kraszewie (Polska). Święcenia kapłańskie przyjął 13 czerwca 1992 r. i jest inkardynowany do diecezji elbląskiej.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję