Człowiek jedyny i wyjątkowy, święty rodziny, miłości, zgody i pojednania. Jan Paweł II – nasza chluba, nadzieja i siła. W sercu każdego z nas, każdego z Polaków, ma miejsce szczególne...

Zwracamy się do Niego w modlitwie, by upraszał łaski u Boga, jest stale w naszych myślach, a jego wizerunek, np. w postaci obrazka, daje nam poczucie bezpieczeństwa. Czerpiemy z jego postawy, rozważań i uczymy się, jaką drogą podążać na drugi brzeg, by nie zagubić człowieczeństwa i miłości wobec Boga, drugiego człowieka i Ojczyzny. Czcimy jego postać – tak skromną i tak wielką jednocześnie. Różne są tego przejawy. W związku z kanonizacją Jana Pawła II, gdzie kto mógł i jak mógł, starał się dołożyć swoją małą cegiełkę dla radości sumienia, w związku ze wzruszeniem, żeby uszanować i uczcić nowego świętego. W tym celu były liczne modlitwy w świątyniach, w domach, wyjazdy do Rzymu i innych miejsc świętych, wielkie gale i mniejsze spotkania. Nawet w niedużych parafiach, w kościołach i kaplicach płynęły słowa wspomnień i rozmyślań o polskim papieżu Janie Pawle II, słowa wdzięczności wierszem, prozą i pieśnią.

Przykładów jest zapewne wiele. Wspomnę choćby o parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Brudzowicach, której mieszkańcy zebrali się w wigilię kanonizacji pod pomnikiem Jana Pawła II tuż za świątynią, by wspólnie, u stóp przyszłego świętego, modlić się i uczestniczyć w programie ku czci Jana Pawła II. Modlitwę poprowadził proboszcz ks. Stanisław Gibała, w programie wystąpili parafianie. Było wiele chwil wzruszeń, cokół pomnika otoczony kwiatami i zniczami pamięci, wiersze, wspomnienia, pieśni i na koniec „Barka” śpiewana przez wszystkich, którą echo niosło ponad pola i łąki wokół położone...

W dniu kanonizacji, podobna uroczystość odbyła się w sanktuarium św. Antoniego w Koziegłówkach. Ksiądz proboszcz Kazimierz Świerdza na zakończenie Mszy św. zaprosił wszystkich obecnych na zapowiadane wcześniej Misterium pt. „Świętemu Janowi Pawłowi II”. W tym programie także zaprezentowano wydarzenia z życia naszego Papieża, recytowano utwory literackie specjalnie napisane na tę okoliczność, a z góry, jak z nieba – dźwięki muzyki organowej (p. Mariusza Torbusa) spływały na słuchaczy jak balsam, wielbiąc w pieśniach o Janie Pawle II jego imię.

W tym samym dniu w kaplicy pw. Miłosierdzia Bożego w Markowicach, w tejże samej parafii, po nabożeństwie odpustowym, słowa o świętym już Janie Pawle II zatrzymały wszystkich na dłużej w świątyni. I tutaj, tym razem młodzież oddała hołd wielkiemu Polakowi i nowemu świętemu. Z serca głoszone liryki, pieśni, informacje wspomnieniowe pozwoliły na chwilę zatrzymać się nad Wielkim Janem Pawłem II. Panowała cisza, skupienie, atmosfera rozmodlenia, czasem tylko ktoś łezkę z oczu ocierał, dając upust spontaniczności...

Wszystkie teksty w tym autorskim programie (proza, poezja i pieśni) były specjalnie tworzone na tę ważną okoliczność przez autorów związanych z tymi parafiami (Maria Kaim, Roman Wilczak, Dariusz Nowak, Jolanta Nowak-Wojdas), to była potrzeba chwili. Zebrano je w broszurce pt. „Świętemu Janowi Pawłowi z wdzięcznością i nadzieją” na pamiątkę tych ważnych dni.

Cokolwiek byśmy uczynili z wdzięczności do św. Jana Pawła II – mało jest. Ale każda taka cegiełka buduje szacunek do jego postaci i uczy nas wiary, miłości i nadziei! Więc czyńmy to nadal, na miarę naszych możliwości, na miarę czasów i potrzeby serc.