Reklama

Niedziela Małopolska

W domu Jana Pawła II

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dzień kanonizacji Jana Pawła II to dla Sanktuarium jego imienia szczególna chwila. Piękny kościół, w którym w ostatnim czasie zamontowano kolejne mozaiki zaprojektowane przez o. Ivana Marka Rupnika, już wieczorem w przeddzień kanonizacji tonie w rozmaitych barwach świateł, migoczących w czasie transmitowanego przez TVP koncertu pt. „Kolory Miłosierdzia”. A wewnątrz świątyni – cisza i spokój. Przygaszone lampy. Modlą się ludzie, klęcząc przed Najświętszym Sakramentem. Jest także sporo młodzieży, która w dolnym Kościele Relikwii rozpoczyna nocne czuwanie. Teraz, gdy na zewnątrz ciemno, łatwiej sprecyzować myśli, pytania – łatwiej zrozumieć Nikodema, który przyszedł do Jezusa nocą... W kaplicy kapłańskiej można, nie spiesząc się, podejść do płyty z grobu Jana Pawła II, ucałować jego relikwie, złożyć intencje w rękach Ojca Świętego, z wiarą, że wyszepcze je na ucho samemu Jezusowi. W końcu już Go spotkał!

Zrozumieli nauczanie Papieża

Jakże inaczej jest tutaj rano. Przymglone niebo i atmosfera napięcia, wyczekiwania. Krzątają się organizatorzy, trwają ostatnie przygotowania do wielkiego momentu kanonizacji. Przez plac przed kościołem wciąż przemieszczają się ludzie. Jedni idą z Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, inni dopiero tam zmierzają. Wyraźnie widać, że Polacy dobrze zrozumieli nauczanie Ojca Świętego, który kierował nas całym swoim życiem ku Chrystusowi. To tam, w miejscu, skąd wyszła iskra Bożego Miłosierdzia, jest dziś Ktoś Najważniejszy – Pan Jezus Miłosierny, który pragnie wszystkim ludziom udzielić wielkich łask. I ludzie to rozumieją, czują. Przychodzą też do Jana Pawła II, by mu podziękować za te wskazówki. By uczcić jego relikwie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

To ich miejsce

Rozmawiam z przybywającymi, dlaczego dzień kanonizacji spędzają w Sanktuarium św. Jana Pawła II. – Ja tu chodzę dwa razy w tygodniu, bo mieszkam niedaleko – mówi p. Danuta. – Obserwuję, jak się ta praca tutaj posuwa, jak kościół rośnie i pięknieje. Pochodzę z Krakowa i Ojca Świętego znałam od dziecka. Nieraz miał kazania u św. Katarzyny, gdzie chodziłyśmy z mamą. Dobrze pamiętam, gdy odwiedzał naszą parafię. Jest dla mnie jak ojciec, od którego bije wielka dobroć, taka, że nie umiem tego wyrazić słowami. On od samego początku taki był – mówi p. Danuta.

Reklama

Wśród przybywających wielu jest takich, którzy ukochali to miejsce i przychodzą do Sanktuarium często. – To dla mnie bardzo ważne miejsce – mówi p. Antoni. – Jak tylko mogę, jestem tutaj w każdą niedzielę. Jan Paweł II to dla mnie najważniejsza osoba, a w tych czasach wielki i wspaniały autorytet – podkreśla mój rozmówca.

Przechodzę dalej i spotykam franciszkanina, o. Rufina, którego również pytam o to, dlaczego się tu znalazł. – Tak się złożyło, że zostałem poproszony o pomoc w spowiedzi i jest to dla mnie wielka radość: być w tym miejscu w dniu kanonizacji Papieża Polaka. Chętnie się zgodziłem, by tu dzisiaj pomóc, bo to dla mnie wyjątkowo ważne: być w tym miejscu, gdzie apostoł Miłosierdzia, Jan Paweł II, będzie czczony – mówi o. Rufin i opowiada nieco o swoich spotkaniach z Ojcem Świętym, ale spogląda na zegarek i przerywa: – A teraz już muszę iść spowiadać, bo dochodzi 9.00.

We wspólnocie

Podchodzę do kilku kobiet, które rozmawiają na placu przed Sanktuarium.

– Chciałyśmy dzisiaj być w kościele poświęconym Janowi Pawłowi II. Zawsze chodzimy do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, ale w tym roku chciałyśmy być właśnie w tym miejscu. Jest wzruszenie – przyznają. – Przypominamy sobie chwile, gdy Ojciec Święty odwiedzał Kraków.

– Lepiej się tu wszystko przeżywa, czujemy wspólnotę z innymi ludźmi – mówi p. Gienia, a p. Halina dodaje: – Dokąd człowiek ma zdrowie, to lepiej gdzieś iść, a nie siedzieć przed telewizorem.

Reklama

Moment świadectwa

Chwilę później mijają nas roześmiani pielgrzymi. To grupa z Żywca i okolic. Kierują się ku Łagiewnikom. – Zdążamy do Miłosierdzia Bożego, ale najpierw przyszliśmy tutaj, bo chcieliśmy uczcić relikwie Jana Pawła II i prosić go w sprawach, które nosimy w sercu – mówi rozradowana s. Roberta. – Jest to szczególne miejsce dla nas i myślę, że dla wszystkich, którzy kochają Papieża, który był i wciąż jest dla nas wzorem naśladowania Chrystusa. On pokazywał, jak to robić, w taki zwykły, prosty sposób. I kochał ludzi – uśmiecha się Siostra.

– To taki szczególny moment dla nas, którzy staramy się naśladować Jana Pawła II, to moment świadectwa – mówi o. Wojciech. – I chyba najistotniejsze jest właśnie to, że przyjeżdżamy tutaj, by czerpać i uczyć się od Jana Pawła II. On był tak blisko Jezusa, który jest Miłością i Miłosierdziem – dodaje Zakonnik.

To nie bajka!

Niebawem rozpocznie się transmisja z Watykanu. W kościele ustawiono telebim, na zewnątrz także gromadzą się ludzie. Odmawiamy Koronkę do Miłosierdzia Bożego, a potem czekamy na przekaz z Rzymu. Obok mnie siedzi młode małżeństwo z kilkorgiem malutkich dzieci. – Mamo, cy ta bajka juz się zacyna? – pyta mała dziewczynka. – Mama uśmiecha się i odpowiada: – Córeczko, to nie bajka!

Do ołtarza na Placu św. Piotra w procesji idą kardynałowie, w tle słuchać śpiew Litanii do Wszystkich Świętych. Oglądamy ze wzruszeniem ceremonię i uczestniczymy w kanonizacji zupełnie tak, jak byśmy siedzieli przy Kolumnadzie Berniniego. Po tym, jak Papież Franciszek ogłasza Jana XXIII i Jana Pawła II świętymi, w kościele rozlegają się oklaski. Słuchamy pięknej homilii Ojca Świętego, a po niej rozpoczyna się Eucharystia tu w Krakowie, w kościele św. Jana Pawła II. Po jej zakończeniu raz jeszcze łączymy się z Rzymem, by wraz z Papieżem odmówić modlitwę „Regina Coeli” i przyjąć błogosławieństwo, którego udzielił całemu światu.

Jak w domu

Na koniec uroczystości ks. prał. Jan Kabziński, kustosz Sanktuarium, przywołuje słowa kard. Stanisława Dziwisza, który często wspominał, że Ojciec Święty nigdy nie miał własnego mieszkania, i mówił: „Wybudujmy dom Ojcu Świętemu!”. Sanktuarium na „Białych Morzach” to dom św. Jana Pawła, w którym my także mamy się czuć jak u siebie. I chyba tak jest, że w tej świątyni każdy znajduje swoje miejsce na modlitwę, taką „małą izdebkę”, w której doświadcza bliskości Pana Boga...

2014-05-07 15:34

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Drohiczyn: podczas Mszy Krzyżma przekazano Kanonizacyjną Iskrę Miłosierdzia

[ TEMATY ]

miłosierdzie

kanonizacja

Mariusz Książek

Prośmy Boga, by nasze kapłaństwo było iskrą Miłosierdzia, bo widocznie epoka, w której żyjemy potrzebuje tego – mówił dziś do księży bp Antoni Dydycz. Administrator apostolski diecezji drohiczyńskiej przewodniczył w katedrze pw. Trójcy Świętej w Drohiczynie Mszy Krzyżma. Na jej zakończenie. delegacje ze wszystkich parafii otrzymały zapalone lampiony z Kanonizacyjną Iskrą Miłosierdzia Bożego.

W kazaniu bp Dydycz mówił o łączności duchowej z Wieczernikiem, z Ojcem Świętym Franciszkiem a w tym roku również z nowo mianowanym biskupem, który obejmie diecezję 25 maja. – Już teraz musimy wypraszać dla niego łaski, by przyniósł do nas bogaty zasób duchowych treści i duchowych przeżyć – wzywał emerytowany biskup drohiczyński. Modlono się także za księży, którzy przeżywają trudności i zmagania wewnętrzne oraz za zmarłych księży, a także wszystkich wiernych
Bp Dydycz wyrażając radość z licznej obecności w katedrze kapłanów, przypomniał kraje, w których pracują księża z diecezji drohiczyńskiej. - Miłość i gorliwość dają o sobie znać na przestrzeni wieków. Żadne prześladowania nie były w stanie przeszkodzić, osłabić jakości jaka zawiera się w kapłańskim powołaniu. Jakości, która płynie z zaufania Jezusa Chrystusa, który swoje cierpienie i śmierć na krzyżu składa w ręce każdego kapłana – mówił kaznodzieja.
Nawiązując do listu Episkopatu Polski do kapłanów, biskup przytoczył słowa: „ To nie wyście mnie wybrali” i przypominał, ze kapłaństwo jest darem. Zwrócił też uwagę, że zarówno kapłaństwo, jak i człowieczeństwo są darami Bożymi, które należy szanować, szacunkiem tym darząc jednocześnie Stwórcę.
Administrator diecezji drohiczyńskiej nawiązał też do zbliżającej się kanonizacji i zachęcał, by przy tej okazji poznać życiorys Jana XXIII i przypomnieć sobie przesłanie Jana Pawła II.
- Prośmy Boga, by nasze kapłaństwo było iskrą Miłosierdzia, bo widocznie epoka w której żyjemy potrzebuje tego. Skoro u progu tej epoki Pan Jezus przekazał swojej świętej sekretarce tyle treści i polecił by je spisała, to widocznie na te czasy jest to konieczne. Wszyscy powinniśmy czuć się dumni, że w naszych czasach kapłaństwo utożsamia się z miłosierdziem, które może dawać o sobie znać na różne sposoby, a wszystko zaczyna się od tej iskierki, tak jak zaczęło się od skromnego żłóbka w Betlejem – mówił
W wielkoczwartkowej Eucharystii wzięli udział także alumni, siostry zakonne, służba liturgiczna przybyła z całej diecezji oraz wierni z Drohiczyna, zaś oprawą muzyczną zajęła się młodzież z Diecezjalnych Warsztatów Muzyki Liturgicznej. Na zakończenie Mszy Św. delegacje ze wszystkich parafii otrzymały zapalone lampiony z Kanonizacyjną Iskrą Miłosierdzia Bożego. To symboliczne światło ma być przekazane rodzinom w Niedzielę Miłosierdzia.
- W geście przyjęcia Kanonizacyjnej Iskry Miłosierdzia zawieramy postanowienie, że będziemy ludźmi miłosierdzia, którzy w codzienności kierują się wyobraźnią miłosierdzia i są dla siebie nawzajem znakiem podnoszącej na duchu nadziei oraz świadkami czynnej, bezinteresownej miłości i odpowiedzialnej wiary - mówił ks. dr Krzysztof Mielnicki – dyrektor Wydziału Katechezy i Szkolnictwa Katolickiego w drohiczyńskiej kurii, który przewodniczył delegacji diecezjalnej, odbierającej ten znak w Sanktuarium w Łagiewnikach, gdy w Wielki Czwartek przedstawiciele parafii odbierali go z rąk bp. Dydycza.

CZYTAJ DALEJ

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Niedziela legnicka 16/2006

Karol Porwich/Niedziela

Monika Łukaszów: - Wielkanoc to największe święto w Kościele, wszyscy o tym wiemy, a jednak wielu większą wagę przywiązuje do świąt Narodzenia Pańskiego. Z czego to wynika?

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas w Sosnowcu przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża

2024-03-28 23:35

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

flickr.com/episkopatnews

Abp Adrian Galbas

Abp Adrian Galbas

- Kościelne postępowanie w bulwersującej sprawie sprzed miesięcy dobiega końca - powiedział abp Adrian Galbas SAC, administrator apostolski diecezji sosnowieckiej sede vacante. W czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej, którą odprawił w sosnowieckiej bazylice katedralnej, przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża.

- Po podjęciu ostatecznych decyzji, zostanie o nich poinformowana opinia publiczna. Także w sprawie, która w ostatnich dniach spowodowała, że diecezja sosnowiecka znalazła się na czołówkach gazet, jestem zdeterminowany, by wszystko wyjaśnić i adekwatnie zareagować. Proszę przyjąć moje zapewnienie, że nic w tej, jak i w żadnej innej gorszącej sprawie, nie jest i nie będzie zbagatelizowane - powiedział.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję