Reklama

Niedziela Wrocławska

Cud poczęcia z naprotechnologią

Przeżywając z Maryją radość narodzin Syna Bożego, kierujemy nasz wzrok w stronę małżeństw, które dotknęły tej tajemnicy w swoim życiu. Choć nie od razu, bo na poczęcie dziecka przyszło im czekać długie miesiące lub lata. I dzięki naprotechnologii są dzisiaj szczęśliwymi rodzicami, tak jak Anna i Marek Turowscy.
O latach oczekiwania na nowe życie i możliwościach, jakie daje naprotechnologia z Anną i Markiem Turowskimi rozmawia Aleksandra Wolska.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Aleksandra Wolska: – W tym roku rząd przyjął ustawę, która pozwala na częściową refundację procedury in vitro. Nie żałujecie, że nie skorzystaliście?

Marek Turowski: – Oczywiście, że nie. In vitro to metoda sprzeczna z naszym sumieniem. Wybór między naprotechnologią a in vitro to wybór między życiem i śmiercią.
Najgorsze jest zło, które ma pozory dobra. In vitro dlatego jest tak niebezpieczne, bo to zło w pięknym opakowaniu. Pokazuje się uśmiechniętych rodziców i ich spełnione pragnienia, ale nie mówi się o tym, co ludzie przeżywają w trakcie tej procedury i jakie są jej skutki.
In vitro to po pierwsze procedura aborcyjna, która powołuje do życia jedno dziecko kosztem innych, a po drugie to gwałt na naturze. W sztucznym środowisku, które nie było przewidziane przez Boga, na siłę doprowadza się do poczęcia.

– Dzisiaj wciąż mało się słyszy o naprotechnologii. A jak dowiedzieliście się o niej 4 lata temu, gdy staraliście się o Kamilkę?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

M.T.: – Wtedy w Polsce znajomość tej metody nawet wśród lekarzy była bardzo mała. Po roku bezskutecznych starań o dziecko przeczytałem w prasie katolickiej artykuł o naprotechnologii, metodzie opracowanej przez amerykańskiego lekarza, prof. Thomasa Hilgersa, i zacząłem szukać jej instruktorów w Polsce. Bo naprotechnologia zakłada najpierw spotkanie z instruktorem, a dopiero później z lekarzem. Tak trafiliśmy do pani Mirki w Puszczykówku k. Poznania, która nauczyła nas modelu Creightona, na którym opiera się naprotechnologia. Polega on na badaniu cyklu kobiety pod kątem obserwacji głównie śluzu szyjkowego.

– Badanie cyklu kobiety pod kątem obserwacji śluzu szyjkowego. Jest tu gdzieś miejsce dla mężczyzny?

Ania Turowska: – Wiadomo, że główna rola spoczywa na kobiecie – to ona prowadzi obserwacje. Mąż może ją wspierać, zachęcać do tego, pomagać jej w wypełnianiu karty czy przypominać, żeby zrobiła obserwacje.

M.T.: – Ale rola mężczyzny nie ogranicza się tylko do tego. W naprotechnologii piękne jest to, że traktuje ona pary całościowo: i wizyty u instruktora, i u lekarzy są zawsze z udziałem żony i męża.
Zdrowie mężczyzny jest tu również brane pod lupę. Ja sam byłem poddawany badaniom, a materiał do badań pobrany był w trakcie normalnego aktu małżeńskiego, a nie na drodze masturbacji, co jest powszechne w in vitro.

– Jak długo czekaliście na efekty naprotechnologii?

Reklama

A.T.: – Niecały rok: w grudniu 2009 r. byliśmy u instruktorki, a Kamilka poczęła się we wrześniu 2010 r. W naszym przypadku odbyły się tylko trzy wizyty u lekarza, czyli dużo mniej niż wynosi pełen cykl leczenia, jaki zakłada naprotechnologia. Terapia, którą nam lekarz zaproponował, szybciej przyniosła oczekiwane efekty.
Najlepszym dowodem na to, że naprotechnologia wyleczyła naszą niepłodność, jest Piotruś. Kamilka była następstwem całej terapii, natomiast Piotruś pojawił się bez żadnej ingerencji lekarza.

– Czy w trakcie leczenia mieliście chwile zwątpienia?

A.T.: – Był taki czas. Miałam bardzo rozregulowane cykle i z moich obserwacji nic nie wynikało. Dodatkowo, ciągłe podróże do Puszczykówka do instruktorki i do lekarza do Lublina bardzo nas męczyły i zastanawialiśmy się, czy jest sens to ciągnąć.

– Co Wam wtedy pomagało?

M.T.: – Modlitwa i trzymanie się obietnic Bożych. Zresztą sama naprotechnologia zaleca, by małżonkowie dbali o modlitwę, sferę duchową, fizyczną, intelektualną i emocjonalną. Nie jest to więc tylko prowadzenie obserwacji, ale także położenie nacisku na relacje między małżonkami.
W naprotechnologii najbardziej podoba mi się to, że jest ona symfonią wiary i wiedzy. Dr Hilgers, jako jedyny lekarz w latach 70. XX w., zachwycił się encykliką Pawła VI „Humanae vitae” i przełożył jej język na codzienną praktykę lekarską, co już wtedy oznaczało pójście pod prąd. Nie przejął się tym i okazało się, że to on miał rację, a nie jego krytycy.

– Których i dzisiaj nie brakuje, nawet wśród lekarzy.

Reklama

A.T.: – Niektórzy lekarze ginekolodzy mają zerową wiedzę na temat naprotechnologii i zrównują ją np. z szamaństwem, są i tacy, którzy sprowadzają ją tylko do diagnostyki. Tymczasem diagnostyka w naprotechnologii to nie książkowe powielanie schematów, ale indywidualne podejście do każdego pacjenta. Naprotechnologia to gałąź medycyny, szczegółowo dopracowana i wystandaryzowana.

– W waszym przypadku naprotechnologia przyniosła szybko efekty. Ale co powiedzieć małżeństwom, które od lat się leczą bezskutecznie?

M.T.: – Phil Boyle, irlandzki ginekolog i specjalista leczenia niepłodności, powiedział: „Jak już wszystkie próby podejmiecie, to przez pewien czas przestańcie się starać, bo dziecko nie jest produktem pracy, ale owocem miłości”. Bo dziecka nie można wyprodukować, a w życiu trzeba nam się zdać na wolę Bożą.

– Jak zachęcilibyście małżeństwa do zainteresowania się naprotechnologią?

A.T.: – Naprotechnologia jest dla osób, które chcą być traktowane z szacunkiem i godnością, szanują swoje zdrowie i nie chcą być faszerowane zbędną chemią oraz oczekują od lekarza indywidualnego podejścia. Dzięki naprotechnologii człowiek ma szansę mocno wsłuchać się w swój organizm i dobrze go poznać.

M.T.: – Naprotechnologia jest nie tylko zgodna z nauką Kościoła, ale także pod każdym względem etyczna, naturalna i ekologiczna. Dlaczego chcemy jeść ekologiczne produkty, płacąc za to niemałe pieniądze, a w ciele kobiety i mężczyzny dopuszczamy taką ingerencję medycyny? I pozwalamy, by nasze dziecko było traktowane jako produkt linii produkcyjnej? In vitro nie leczy niepłodności, to metoda czysto reprodukcyjna, zaczerpnięta z weterynarii.
Tymczasem w naprotechnologii istnieje współzależność, że poprawiając zdrowie kobiety czy mężczyzny, ułatwia się parze poczęcie dziecka. Dzięki temu rzeczywiście leczy się niepłodność.

2013-12-18 09:21

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

…więcej czasu dla dzieci

I zmieniły się cyferki w kalendarzu. Mamy nowy rok. Wraz z nim budzą się w nas nowe nadzieje, plany, marzenia. Wydaje się, że teraz już wszystko jest możliwe i może się wydarzyć. Tyle w nas postanowień, wyrzeczeń. Chcemy zmienić nasze życie na jeszcze lepsze, piękniejsze. Obiecujemy sobie, że schudniemy, znajdziemy nową pracę, zapiszemy się na kurs angielskiego, aerobik. Mamy siłę i determinację, żeby walczyć z własnym lenistwem, niechciejstwem i wiecznym brakiem czasu. Robimy sobie coroczny rachunek sumienia i na jego podstawie układamy plany na nowy rok. A może warto przyjrzeć się także naszym relacjom z dziećmi? Czy poświęcamy im wystarczająco dużo czasu? Znamy ich kolegów, przyjaciół? Wiemy, co robią po lekcjach? Gdzie chodzą? Czym się interesują? Jakie filmy oglądają? Co czytają? Czy w ogóle potrafimy powiedzieć coś więcej o naszych pociechach, niż tylko jak mają na imię i ile mają lat? Dzieci, wbrew pozorom, nie potrzebują najnowszych zabawek, gier komputerowych i książek. Zadowolą się ubraniami z bazarku, zamiast z najmodniejszego sklepu. Zrezygnują z wyjazdu na narty, jeśli wiedzą, że dla rodziców to zbyt duży wydatek. Tak naprawdę one potrzebują nas. Nie substytutu w postaci prezentów. Rozmowa, wspólne rysowanie, granie, zabawa są dla nich najcenniejsze. Dzięki nam poznają świat, uczą się jego reguł i funkcjonowania w nim. Nikt i nic nie jest w stanie nas zastąpić w kształtowaniu tych małych dziecięcych główek. Najcenniejsze, co mamy, a czym możemy się z nimi podzielić, to nasz czas. Mały człowiek jest niezwykle pilnym obserwatorem. Potrafi wytropić każdą naszą niekonsekwencję i sprzeczne zachowanie. Jesteśmy dla niego wzorcem postępowania. Jeśli wciąż nas za mało, wciąż inne sprawy pochłaniają nasz czas, ktoś albo coś innego staje się jego autorytetem. Często jest to niestety telewizja, która przecież nie wskazuje na to, co dobre, a co złe, ale stara się wpoić zasadę, że najlepiej jest żyć wygodnie i bez jakichkolwiek ograniczeń. W życiu przecież liczy się przede wszystkim przyjemność… To nie tak, że dzieci i młodzież są złe; są takie, jakie je stworzymy. Nie możemy oczekiwać, że będą postępować dobrze, jeśli ich nie nauczymy rozróżniać czerni od bieli; że będą pewne siebie, jeśli ciągle je krytykujemy; że będą spełniały nasze oczekiwania, gdyż są odrębnymi istotami. Do nas należy wychowanie mądrych, świadomych i przekonanych o swojej wartości ludzi. A jak możemy to zrobić, gdy spędzamy ze sobą zaledwie kilka chwil? Potrzebna nam rozmowa, autentyczne bycie ze sobą, poznawanie się. Musimy pamiętać, że dzieci nie są naszą własnością; że kiedyś założą własne rodziny i odejdą w świat. Jesteśmy w dużej mierze odpowiedzialni za to, jak będzie wyglądała ich dorosłość, jakimi sami będą małżonkami i rodzicami. Pamiętajmy, że to od nas uczą się życiowych ról. Pomyślmy, czy do noworocznych postanowień nie musimy dodać jeszcze tego jednego - aby spędzać z naszymi pociechami trochę więcej czasu. Na pewno każda taka chwila nie będzie stracona i bezsensowna. Nam może dać tak bardzo potrzebne wytchnienie i odstresowanie, a dziecku prawdziwą radość.
CZYTAJ DALEJ

Watykan: nowy koordynator podróży papieskich

2025-06-21 18:25

[ TEMATY ]

Papież Leon XIV

Vatican Media

Pochodzący z Meksyku, ks. prał. José Nahúm Jairo Salas Castañeda jest nowym koordynatorem podróży papieskich. Informację tę za pośrednictwem konta X Sekretariatu Stanu przekazał substytut do spraw ogólnych, abp Edgar Peña Parra.

Ks. prał. José Nahum Jairo Salas Castañeda urodził się 11 lipca 1978 r. w Santa Clara w stanie Durango (Meksyk). Święcenia kapłańskie przyjął 4 grudnia 2008 r., inkardynując się do archidiecezji Durango. Ukończył studia z zakresu prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Po wstąpieniu do służby dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej 1 lipca 2013 r. pracował w przedstawicielstwach papieskich w Burundi (2013-2016), Iraku (2016-2019) i na Węgrzech (2019-2023), biorąc udział w organizacji dwóch podróży apostolskich papieża Franciszka we wrześniu 2021 r. - z okazji 52. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego - oraz w kwietniu 2023 r.
CZYTAJ DALEJ

MSZ o sytuacji na Bliskim Wschodzie: nie mamy informacji o polskich rannych

2025-06-22 10:02

[ TEMATY ]

Izrael

Iran

PAP/EPA/ABIR SULTAN

MSZ nie ma żadnych informacji o polskich rannych - powiedział rzecznik resortu Paweł Wroński nawiązując do sytuacji na Bliskim Wschodzie. Poinformował również, że w niedzielę do Polski ma przybyć ostatnia grupa obywateli ewakuowanych z Izraela.

W niedzielę rano czasu polskiego prezydent USA Donald Trump poinformował, że Stany Zjednoczone przeprowadziły ataki na obiekty nuklearne w Iranie w Fordo, Natanz i Isfahanie. Iran zaatakował natomiast Izrael, w wyniku czego rannych ma być 27 osób.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję