Reklama

Niedziela Świdnicka

„Królestwo Moje nie jest z tego świata”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Na niedzielę Chrystusa Króla papież Benedykt XVI zaplanował w liście „Porta fidei” zakończenie Roku Wiary. Diecezja świdnicka włączyła się uroczyście w te obchody, gromadząc się wokół swojego Biskupa w świdnickiej katedrze na Eucharystii. Poprzedziły ją Niedzielne Nieszpory pod przewodnictwem ks. Juliana Nastałka, wykładowcy Wyższego Seminarium Duchownego w Świdnicy. Msza św. zaczęła się od mocnego akcentu – po akcie pokuty przewodniczący liturgii bp Ignacy Dec na mocy przywileju papieskiego udzielił obecnym odpustu zupełnego.

W homilii najpierw przypomniał on o sposobie królowania Króla Wszechświata.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Znieważony Jezus przed swoją śmiercią na krzyżu przed Piłatem przyznał się, że jest królem. Jednak przed śmiercią swoją wyjaśnił, jakim jest mesjaszem i jakim jest królem. Podczas przesłuchania przez Piłata Jezus tak powiedział: „Królestwo Moje nie jest z tego świata. Tak, jestem Królem, ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie”.

Następnie nawiązując do obecnej sytuacji uczniów Chrystusa, ze smutkiem podkreślił, że wyszydzanie Jezusa pod krzyżem nie zakończyło się i trwa do dzisiaj.

Reklama

– Pod krzyżem szydzili z Jezusa członkowie ówczesnej władzy, szydzili żołnierze, czyli współuczestnicy zbrodni i szydził także jeden z powieszonych zbrodniarzy. Dzisiaj jest podobnie. Dzisiaj szydzą z Jezusa przedstawiciele władzy i to w różnych państwach. Niestety, nie tylko w państwach totalitarnych, ale i w państwach demokratycznych. Na świecie giną chrześcijanie, co pięć minut ginie jakiś wyznawca Chrystusa.

Wzywając do ewangelicznego entuzjazmu, wzywał też zebranych: – Na Kalwarii jednak nie wszyscy Jezusa zawiedli. Oprócz złoczyńców i szydzących byli przyjaciele. Stała w milczeniu bolejąca Matka, była Maria Magdalena, miłujący uczeń i znalazł się po stronie Jezusa nawet jeden z powieszonych złoczyńców. Przed Jezusem wyznał prawdę. Skarcił złego łotra, przyznał się do winy i poprosił o ułaskawienie tego, który wisiał w środku. My przecież sprawiedliwie odbieramy karę za nasze uczynki, tak mówił dobry łotr. „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”. Ukrzyżowany Król mający władzę, która nie opiera się na sile i przemocy, ale na miłości i na prawdzie, gdy wyznał łotr prawdę o sobie i o Chrystusie, pierwszy z mieszkańców ziemi doświadczył ułaskawienia. „Dziś ze Mną będziesz w raju”. Jak my dzisiaj czujemy się w królestwie Chrystusa? Czy cieszymy się, że przez chrzest zostaliśmy do niego wprowadzeni? Czy wzmacniamy tę obecność naszym cierpieniem, cierpliwością, naszym krzyżem? Kończymy dzisiaj Rok Wiary! – zakończył homilię Ksiądz Biskup. – Trzeba pomyśleć, jak przeżyliśmy ten czas. Papież nieprzypadkowo ogłosił ten rok Rokiem Wiary. Miał w tym ważny zamiar i w tym zamiarze chodziło o nasze dobro. Celem tego Roku Wiary było pogłębienie naszej wiary, naszej przyjaźni z Bogiem i podjęcie dzieła ewangelizacji przez dzielenie się naszą wiarą z drugimi. Jeśli dla nas jest ona wartością, to trzeba się nią dzielić z drugimi. Musimy się dziś zapytać, czy nasza wiara jest dzisiaj mocniejsza niż przed rokiem, czy udało nam się tutaj przed ołtarz przyprowadzić, zawrócić kogoś ze złej drogi? Jeśli nam się to nie udało, to pamiętajmy – zadanie nie jest zakończone, to zadanie jest ciągle aktualne.

Po Mszy św. chętni mogli jeszcze usłyszeć Akatyst, prawosławny hymn ku czci Bogarodzicy, wykonaniu połączonych chórów z Piekar, Jaroszowa i Strzegomia.

2013-12-05 11:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Słudzy sługi

Niedziela podlaska 43/2012, str. 1

[ TEMATY ]

Rok Wiary

Graziako

Rzym, Bazylika św. Pawła za Murami

Rzym, Bazylika św. Pawła za Murami
Język świata rozmija się coraz mocniej z językiem wiary. Słowa brzmią podobnie, ale znaczą nieraz coś zupełnie innego. Chrześcijanin, jeśli chce zachować swoją tożsamość, musi zdać sobie sprawę z tego rozdźwięku i zmierzyć się z nim. Oznacza to ni mniej, ni więcej tylko staranie o przywrócenie właściwego sensu słów, gestów, znaków. Wydaje się, że wielu z nas zbyt łatwo pogodziło się z zagubieniem lub wynaturzeniem znaczenia tak istotnych pojęć, jak: człowiek, miłość, małżeństwo, wstrzemięźliwość… Łatwo nam czytać Księgę Izajasza przez odniesienie jej słów do Chrystusa. Słysząc o cierpieniu Sługi, natychmiast wyobrażamy sobie zbitego, ociekającego krwią Jezusa, który w godzinie męki jest tylko zmaltretowanym człowiekiem i w niczym nie przypomina potężnego, wszechmocnego Boga. A jednak Izajasz przepowiada Jego przyszłe wyniesienie i odkrywa sens tego bolesnego doświadczenia: „Usprawiedliwi wielu, ich nieprawości on sam dźwigać będzie”. Porządek zbawczego dzieła jest właśnie taki: odkupieńcza męka, a potem chwała. Apostołowie skłonni byli zaakceptować wyniesienie i przywileje, zgadzali się nawet na Jezusowy „kielich” i „chrzest”, myśląc, że chodzi o jakiś specjalny znak, który będzie ich wyróżniał w królestwie Bożym. Rzeczywiście, chodziło o wyróżnienie i wybranie, ale - w pierwszej kolejności - o współcierpienie z Mistrzem i oddanie życia za braci. Uczniowie niechętnie słuchali nauki o konieczności stania się „sługami”, a nawet „niewolnikami wszystkich”. Puszczali wodze fantazji i przez to nie umieli dostrzec, jaki był Jezus na co dzień, gdy doświadczał bezdomności, głodu, gdy wystawiał się na nienawiść przywódców ludu. „Arcykapłan wielki” - według Listu do Hebrajczyków - uniżył się aż tak bardzo, że stał się współuczestnikiem naszego losu, „z wyjątkiem grzechu”. „Tron jego łaski” otwiera się dla tych, którzy zechcą przyjąć postawę sługi - jak On upodobnił się do nas, tak i my mamy się do Niego upodobnić. Do chwały idzie się przez uniżenie. Niełatwo się z tym pogodzić, gdy patrzymy na przebojowość wielu osób, na tkwiącą w naszej naturze chęć przewodzenia. Pan Jezus koryguje te ludzkie skłonności. Jest Sługą w spowiedzi, gdy obmywa nas z brudu grzechów, jest nim nade wszystko w Eucharystii, stając się naszym pokarmem. Czy temu Słudze chcę służyć?...
CZYTAJ DALEJ

Brazylia: śpiewające i tańczące zakonnice podbijają serca młodych

2025-07-05 15:39

[ TEMATY ]

zakonnice

śpiewające i tańczące

serca młodych

Karol Porwich/Niedziela

Kościół katolicki w Brazylii stara się przyciągnąć młodych wiernych przy pomocy influencerów, DJ-ów i dwóch zakonnic, które mają wyczucie rytmu i których śpiew spotyka się z aplauzem milionów. W centrum obecnej ewangelizacji w tym kraju znajdują się dwie zakonnice: siostry Marizele Rego i Marisa Neves — nowe gwiazdy katolickich mediów społecznościowych.

W towarzystwie tancerzy w habitach i z krzyżami na szyi, nagrały one teledysk do swojego nowego utworu „Vocation” (Powołanie), który stał się hitem po występie w tamtejszej telewizji katolickiej, gdzie Marizele beatboxowała (forma rytmicznego tworzenia dźwięków, np. perkusji, linii basowej, głosów zwierząt itp. za pomocą własnych narządów mowy), a Marisa tańczyła synchronicznie. Nagranie błyskawicznie obiegło świat, zdobywając dziesiątki milionów wyświetleń.
CZYTAJ DALEJ

Muzyczne zwiedzanie kościoła uniwersyteckiego [Zaproszenie]

2025-07-05 17:38

Krzysztof Bagiński

Obecnie w kościele uniwersyteckim trwa remont organów Sauera

Obecnie w kościele uniwersyteckim trwa remont organów Sauera

Barokowy kościół pw. Najświętszego Imienia Jezus otwiera się na osoby, które chciałyby poznać jego historię. Od jutra, czyli 6 lipca rusza “Muzyczne zwiedzanie kościoła uniwersyteckiego”, które związane jest z opowieściami o wrocławskiej perle baroku przy muzyce organowej.

Wydarzenie odbywać się będzie cyklicznie w wakacyjne weekendy. Przewodnikiem po świątyni będzie Krzysztof Bagiński - organista. Pierwsze takie spotkanie zaplanowane jest na 6 lipca na godz. 16:00, a w następnych tygodnia będą to już lipcowe i sierpniowe soboty i niedziele. -Nie są to wydarzenia stricte organowe. Jak sama nazwa wydarzenia wskazuje będzie to “muzyczne zwiedzanie kościoła uniwersyteckiego”. Słowo “muzyczne” stanowi w tym przypadku dodatek, bo podstawowym założeniem jest odkrywanie kościoła uniwersyteckiego - mówi Krzysztof Bagiński, dodając: - Idea zrodziła się podczas moich obserwacji osób, które przychodzą oglądać nasz piękny kościół. Czasami opowiem o czymś i zauważam, że ludzie są zachwyceni tym, co widzą i słyszą. A kościół uniwersytecki jest taką perłą wśród kościołów, wzbudza zachwyt i zdziwienie nad tym, co się ogląda. Dlaczego więc - pomyślałem, żeby nie dać możliwości poznania tajemnic naszej świątyni szerszemu gronu?
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję