Pierwsza niedziela Adwentu, podobnie jak co roku, nie może przejść bez echa w naszej seminaryjnej wspólnocie. Jest to ważny i podniosły dzień dla wszystkich alumnów. W tym roku był on szczególny dla naszych kolegów z roku III i jednego brata z roku IV. W tym właśnie dniu przyjęli oni strój duchowny, czyli sutannę, która jest zewnętrznym znakiem przynależności do Chrystusa, do bycia jego uczniem. Przeżycie, jakie wiąże się z tym wydarzeniem, niesie za sobą ogromny ciężar emocjonalny i duchowy. Alumni, którzy czekali i dojrzewali do tego wydarzenia ponad dwa lata, przygotowywali się do uroczystości duchowo, przeżyli dzień skupienia w tygodniu poprzedzającym to święto, który poprowadził ojciec duchowny ks. Jan Okuła. Tam, w domu rekolekcyjnym, mogli spokojnie pomyśleć, modlić się, wysłuchać konferencji i świadectwa kapłana oraz umocnić wspólnotę rocznikową. Podobny, choć trochę skrócony dzień skupienia odbyli rodzice alumnów roku trzeciego, w przeddzień i sam dzień obłóczyn, na który zostali zaproszeni do naszej wspólnoty - zwyczaj ten stał się już chyba tradycją w naszym domu. W andrzejkowy wieczór, poprzedzający wydarzenie na refektarzu alumnów, dokonano tzw. obcinki dotychczasowych atrybutów kleryków III kursu, czyli krawatów. Towarzyszący temu montaż słowno-muzyczny przygotowali koledzy z roku IV.
Najważniejszym jednak elementem tej uroczystości była Msza św., podczas której bp Stanisław Stefanek poświęcił strój duchowny naszym braciom. Okres Adwentu jest czasem radosnego oczekiwania na przyjście Pana, a przywdzianie sutanny, kolejnym etapem do Chrystusowego kapłaństwa. Strój duchowny, który przyjęli nasi bracia, zobowiązuje do jeszcze większej odpowiedzialności za Kościół. Choć niektórzy mówią, iż szata nie zdobi człowieka, to jednak jest znakiem przynależności i świadectwem wyznawanych wartości.
Sutannę w roku akademickim 2002/2003 przyjęli alumni:
1. Geandi Blizniuk - Polesie (diecezja witebska);
2. Zbigniew Borawski - Radziłów;
3. Marek Chrzanowski - Burzyn;
4. Piotr Dębek - Brańszczyk;
5. Krzysztof Godlewski - Zambrów (parafia św. Józefa);
6. Waldemar Górski - Tarczyn (diecezja warszawska);
7. Grzegorz Karwowski - Łomża (parafia św. Brunona);
8. Krzysztof Łapiński - Łapy (parafia Krzyża Świętego);
9. Tomasz Olszewski - Grajewo (parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy);
10. Robert Szulencki - Małkinia (parafia Nawrócenia św. Pawła);
11. Zbigniew Wietocha - Grajewo (parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy).
Nieprzeliczona, nieobjęta wprost myślą jest rozmaitość tych mąk, gdyż każda wina ma swój odpowiednik w cierpieniu. Najstraszniejszą męką duszy jest tęsknota za Bogiem, którą odczuwa stale z wyjątkiem okresu, który spędza w niektórych kręgach czyśćca, gdzie niemożność zwracania się do Niego myślą – jest najokrutniejszą męką właśnie.
We wszystkich zresztą innych kręgach dusza rwie się ku górze, ku światłu, ku Bogu i cierpi z powodu niemożności zbliżenia się do Niego przez swoje nieodpokutowane jeszcze winy. Żadne pragnienie, do jakiego serce ludzkie jest zdolne, nie może się z tym równać, gdyż jest to pragnienie powrotu do swego Stwórcy i Pana wiedzącej, wyzwolonej już z ciasnoty zmysłów, nieśmiertelnej duszy. Bóg ciągnie ją ku sobie jak olbrzymi o prze-możnej, obezwładniającej sile magnes. Tęsknota za Bogiem jest więc czymś, czego dusza wyzbyć się nie może, tak jak ślepe, bezwolne opiłki metalu nie mogą przestać rwać się ku przyciągającym je biegunom. Tęsknota ta jest więc niejako tłem, na którym zarysowują się rozmaite desenie i zygzaki cierpień, udręczeń i stanów pokutującej duszy.
Żeby zobaczyć głębszy sens tego, co mnie spotyka, naprawdę dostrzec ludzi, którzy mnie otaczają, trzeba prosić o pomoc Boga. To właśnie znaczy „spojrzeć w górę”, czyli modlić się. Na modlitwie proszę Boga, aby nauczył mnie właściwie patrzeć na siebie i ludzi, na całe moje życie, i dostrzegać we wszystkim, co mnie spotyka, nawet w trudnościach i lękach, coś szczególnego, co może być dla mnie dobre, co może mnie uczy nić lepszym, bardziej wrażliwym na otoczenie.
Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: «Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego». Po tych słowach wyzionął ducha. A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. W pierwszy dzień tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień zastały odsunięty od grobu. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężów w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał».
Wśród wielu dzieci i rodziców przebranych za świętych można było zauważyć, m.in. św. Ojca Pio, św. Jana Pawła II, św. Franciszka, św. s. Faustynę, św. Jadwigę, św. Mikołaja, św. Marka, św. Piotra, oraz anioły i wielu innych.
„Moja droga do świętości” – to hasło Marszu i Balu Wszystkich Świętych, który po raz trzeci odbył się w parafii pw. NMP Matki Kościoła w Kostrzynie nad Odrą.
Przygotowania trwały kilka dni. Była to III edycja balu i marszu. Jego pomysł zrodził się ze strony wikariusza ks. Adama Wójcickiego, z pełnym poparciem proboszcz - ks. dr Radosława Gabrysza. Zaangażowani byli rodzice ministrantów oraz dzieci ze scholi parafialnej „Iskierki”. Warto wspomnieć, że na udekorowanie sali zużyto 500 balonów.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
