Pozwolić Maryi być Matką dusz polskich

Podczas jasnogórskich uroczystości 3 maja br., przed rozpoczęciem Sumy pontyfikalnej, księża biskupi przybyli do ustawionego w Wieczerniku Ołtarza Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu „Gwiazda Kazachstanu”. Tam abp Józef Michalik, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, pobłogosławił zebranych Najświętszym Sakramentem, umieszczonym w monstrancji Ołtarza. Symboliczne drzwi Ołtarza zostały zamknięte na czas Mszy św. na Szczycie Jasnogórskim. Najświętszy Sakrament w monstrancji Ołtarza „Gwiazdy Kazachstanu” został uroczyście przeniesiony w procesji z Wieczernika na Szczyt Jasnogórski. Przed rozpoczęciem Eucharystii o. Kamil Szustak przewodniczył modlitwie o pokój na świecie. „Królowo Polski, uproś pokój dniom naszym”.

Suma odpustowa na Szczycie była sprawowana pod przewodnictwem abp. Michalika. Wśród wielkiej rzeszy kapłanów koncelebrowali: abp Józef Kowalczyk, prymas Polski, metropolita gnieźnieński; abp Wacław Depo, metropolita częstochowski; abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański, wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Polski; abp Sławoj Leszek Głódź, metropolita gdański; abp Edward Ozorowski, metropolita białostocki; abp Tomasz Peta z Kazachstanu; abp Stanisław Nowak, arcybiskup senior z Częstochowy; bp Ignacy Dec, biskup świdnicki; bp Piotr Libera, biskup płocki; bp Andrzej Dziuba, biskup łowicki; bp Jan Styrna, biskup elbląski; o. bp Stanisław Dziuba z RPA; bp Jan Wątroba z Częstochowy; bp Józef Kupny z Katowic, bp Tadeusz Pikus z Warszawy. Przybyli również przedstawiciele służb dyplomatycznych na czele z panem Yerikiem Utembayevem, ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnikiem Republiki Kazachstanu w Rzeczypospolitej Polskiej wraz z synami oraz konsulem Ambasady Republiki Kazachstanu panem Sergeyem Le.

Zgromadzonych powitał przełożony generalny Zakonu Paulinów o. Izydor Matuszewski. Powiedział, że Polacy przychodzą do Matki Bożej, aby Jej wypowiedzieć swoje serca, pełne troski o Ojczyznę. Nastał bowiem czas, gdy fale potopu bezbożnictwa zalewają polską ziemię. Wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski jest więc dzisiaj narodowi szczególnie potrzebne. Ojciec Generał przypomniał słowa bp. Karola Wojtyły z 1963 r., gdy stwierdził, że każda matka ma w sobie coś z królowej, biorąc odpowiedzialność za wychowanie młodego pokolenia. Zachęcał, aby pozwolić Maryi być „Matką dusz polskich” i oddawać Jej najwyższe, czyli królewskie, prawo do kierowania nami. O. Matuszewski podkreślił, że jasnogórska maryjność jest drogą Kościoła w Polsce. - Musimy zobaczyć jeszcze jaśniej, że tylko dzięki prowadzeniu przez naszą Królową możemy utwierdzać wiarę na polskiej ziemi - zauważył. Dodał, że jeśli mówimy o jasnogórskiej szkole wiary, to musimy podkreślić, iż nie chodzi o tworzenie nowych inicjatyw, ale o ponowne zgłębienie oraz ożywianie nagromadzonego przez wieki dziedzictwa pielgrzymiej modlitwy, której strażniczką jest Jasnogórska Królowa. Zachęcał, abyśmy w dniu święta narodowego 3 Maja spojrzeli na Polskę oczami kard. Stefana Wyszyńskiego. Wielki Prymas Polski wskazywał, że „po Bogu, po Jezusie Chrystusie i Matce Najświętszej, po całym ludzie Bożym nasza miłość należy się przede wszystkim naszej Ojczyźnie, mowie, dziejom i kulturze, z której wyrastamy na polskiej ziemi”.

Reklama

Abp Michalik mówił w homilii, że wyścig za stylem życia bez Boga, bez etyki, bez zasad moralnych, brak kultury i agresja, także wśród partii politycznych, to droga samozagłady. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski wspomniał znane historie narodów bogatych, wykształconych, kulturalnych, które zniknęły z historii, bo zabrakło im siły ducha, woli życia etycznego, moralnego. Dodał, że niepokoi „państwo niemające odwagi uchwalania praw zgodnych z Bożym prawem, naturą ludzką i dobrem narodu”. Zwrócił też uwagę na brutalizację życia publicznego. (Cały tekst homilii drukujemy w bieżącym numerze „Niedzieli”).

Podczas Mszy św. został ponowiony Akt Oddania Matce Bożej. Wierni mieli możliwość podjęcia modlitwy za nienarodzone dzieci i złożenia przyrzeczenia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.

Na program uroczystości ku czci Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski złożyły się również: Droga Krzyżowa po wałach Jasnej Góry, Różaniec w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej. Po wieczornej procesji eucharystycznej po wałach rozpoczęła się Msza św. z homilią abp. Wacława Depo, metropolity częstochowskiego. Ksiądz Arcybiskup powiedział m.in., że dostaliśmy Maryję od Chrystusa jako Jego ostatni ziemski dar i wprowadziliśmy Ją do siebie, do swojego domu. A Maryja, wchodząc w nasze życie osobiste, społeczne i polityczne, jawi się nie tylko jako radosna Matka i Królowa, ale też jako bolesna Orędowniczka u boku swego Syna. Abp Depo wspomniał kard. Stefana Wyszyńskiego, który przez pokolenia uczył nas, że „Maryja żyje w Narodzie wywyższona w nim jak wieża jasnogórska. Widzi i dzieli jego dole i niedole. Raz jest koronowana złotą, to znów cierniową koroną, jak Naród. Jest pełna chwały i ran, jak oblicze Jasnogórskiej Panienki”. W tym kontekście Metropolita Częstochowski wspomniał bolesny fakt profanacji Cudownego Obrazu Jasnogórskiego z 9 grudnia 2012 r. Zaznaczył jednocześnie, że Maryja zawsze wraca do swych ołtarzy i serc. Jest z nami, wypełniając testament swojego Syna z Krzyża.

Reklama

Uroczysty dzień 3 Maja zakończył Apel Jasnogórski z udziałem Wojska Polskiego, pod przewodnictwem biskupa polowego WP Józefa Guzdka. Na błoniach jasnogórskich oddano salwy armatnie na cześć Królowej Polski.

Uroczystości pogrzebowe z licznym udziałem kapłanów i świeckich miały dwie stacje: 3 lipca Mszy św. żałobnej w kościele parafialnym w Abramowie przewodniczył bp Mieczysław Cisło, a 4 lipca Mszy św. pogrzebowej w rodzinnej parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kraczewicach przewodniczył bp Adam Bab. Ciało Zmarłego spoczęło na miejscowym cmentarzu parafialnym.

- Módlmy się o to, by Pan przyjął do siebie śp. ks. Wojciecha. Niech jego kapłańska służba zostanie zwieńczona radością życia wiecznego - mówił bp Adam Bab, zachęcając zgromadzonych do modlitwy za Zmarłego, a także za pogrążoną w żalu rodzinę, zwłaszcza Rodziców i Brata z Rodziną. - Tak, jak przez ponad 32 lata ks. Wojciech sprawował Eucharystię, tak my chcemy mu służyć modlitwą i ofiarą Mszy św. Przed Bogiem chcemy dziękować za wszelkie dobro, które uczynił jako kapłan - mówił biskup. Zwracając się do Rodziców Zmarłego, bp Bab podziękował im za to, że swojego syna podarowali Bogu, za wiarę przekazaną dzieciom i za stworzenie dobrych warunków do odczytania woli Bożej i jej wypełniania. - Chcemy Was pocieszyć nadzieją życia wiecznego. Nie martwcie się, ks. Wojciech jest w dobrych, ojcowskich, kochających, Bożych rękach. Nie został powołany po to, by na wieki spocząć w grobie, ale by żyć życiem wiecznym w szczęściu, które nie będzie zagrożone żadnym cierpieniem - zapewniał. Pasterz podziękował Zmarłemu za to, co najcenniejszego podarował ludziom jako ksiądz: za sprawowane Msze św. - Dziś prosimy dla Niego o nagrodę życia wiecznego, w które wierzył i o którym tyle razy nauczał - mówił bp Bab. Zachęcał również do modlitwy za śp. ks. Wojciecha i podkreślał, że i On na pewno modli się u Boga za nami i czeka na nas w niebie. - Za śp. ks. Wojciechem idźmy do domu Ojca, już tu na ziemi, troszcząc się o nasze życie wieczne - apelował pasterz.

Przed złożeniem ciała Zmarłego do grobu przyszedł czas na podziękowania i świadectwa. Za posługę dobrego i gorliwego kapłana, którego Pan w tak nieoczekiwany sposób zabrał do siebie, dziękował ks. Piotr Petryk, dziekan dekanatu opolskiego. Marek Kowalski, wójt gminy Abramów, z wdzięcznością wspominał 8 lat kapłańskiej pracy śp. ks. Szlachetki w Abramowie. - Był niezwykle lubianym i cenionym kapłanem, świetnym duszpasterzem i dobrym gospodarzem. Tyle razem przeżyliśmy, tyle dobrego na płaszczyźnie duchowej i materialnej udało nam się osiągnąć - dzielił się wójt. Jak zapewniał, za dar słowa i sakramentów mieszkańcy Abramowa będą mu zawsze wdzięczni.

Ks. Janusz Zań, dziekan z Bełżyc i kolega z roku, z żalem wyliczył, że śp. ks. Wojciech jest już 6 kapłanem spośród 38 z roku święceń, który przeszedł do domu Ojca. - Mimo tego, że chorował, a nawet bardzo cierpiał, nie sądziliśmy, że tak szybko Go pożegnamy. On kochał kapłaństwo, kochał drugiego człowieka. Należał do tych osób, które z dystansem podchodzą do wielu spraw. Miał doskonałe poczucie humoru, był pełen wewnętrznej pogody ducha. Był bardzo lubiany. Będzie nam go brakowało - podkreślał. Ks. Jan Brodziak, dziekan dekanatu michowskiego, podziękował za 8 lat pięknej kapłańskiej pracy w Abramowie i dekanacie. Zapewnił o duchowej łączności i trwałej pamięci.

Śp. ks. Wojciech Szlachetka przez kilka lat był archidiecezjalnym moderatorem Ruchu Światło-Życie. - Ważnym rysem jego kapłańskiej służby było zaangażowanie w sprawy ewangelizacji. Ci, który znali go najlepiej i najbliżej, podkreślali, że jego serce było pochłonięte dziełem ewangelizacji - powiedział ks. Jerzy Krawczyk, obecny moderator Ruchu. - Bardzo troszczył się o formację oazowych kapłanów, zachęcał ich do udziału w rekolekcjach w sercu oazy w Krościenku; dla dzieci i młodzieży stwarzał jak najlepsze warunki na wakacyjne oazy w Bychawce, Słodyczkach k. Zakopanego, a nawet w Rzymie. Z jego inicjatywy przy archikatedrze lubelskiej powstało Centrum Ruchu Światło-Życie. Kochał św. Jana Pawła II i troszczył się, by jak najwięcej młodych osób mogło poznać Ojca Świętego m.in. poprzez udział w papieskich pielgrzymkach i Światowych Dniach Młodzieży - wyliczał moderator. Jak podkreślał, chociaż śp. ks. Wojciech podejmował nowe odpowiedzialności w Kościele w Lublinie i nie był ostatnio bezpośrednio zaangażowany w oazę, zawsze pytał o kondycję ruchu i starał się, by dzieci i młodzież z parafii, w których pracował, mogła kształtować wiarę i charakter w oparciu o ponadczasowy program sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego.

Niezwykłe świadectwo o wierze i odwadze śp. ks. Szlachetki dał ks. prał. Józef Dziduch, jego katecheta z czasów szkolnych. Gdy był wikarym w Kraczewicach, wówczas Poniatowa nie miała jeszcze swojej parafii, młody Wojciech był uczniem w miejscowym liceum. To były czasy, gdy w szkołach nie było religii, ani krzyży. - Wojtek zainicjował powieszenie krzyża w klasie. Sam go wykonał, wystrugał figurkę Pana Jezusa i w tajemnicy przyniósł do mnie, abym poświęcił. Krzyż zabrał ze sobą do szkoły i przy akceptacji wszystkich kolegów powiesił w klasie. Tej akcji towarzyszył niepokój ze strony nauczycieli i dyrekcji, ale ostatecznie uczniowie obronili krzyż. Watro o tym pamiętać, że to za sprawą Wojtka w liceum w Poniatowej pojawił się pierwszy krzyż - wspominał ksiądz prałat. - To wydarzenie już wówczas wskazywało, jakim człowiekiem jest i będzie Wojtek - podkreślał.

Ks. Jerzy Wesołowski, proboszcz z Kraczewic, przywołując artystyczne zainteresowania śp. ks. Wojciecha, przypomniał, że przed laty to właśnie on z ekipą konserwatorów odnowił kościół w rodzinnej parafii. - Śp. ks. Szlachetka był z tą ziemią mocno związany. Często głosił tu słowo Boże, udzielał sakramentów, interesował się parafią. Bardzo cieszył się z obchodzonego w tym roku 100-lecia parafii w Kraczewicach i wyrażał pragnienie uczestnictwa w jubileuszowych uroczystościach - dzielił się proboszcz. - Nosiłeś nazwisko Szlachetka i byłeś szlachetnym człowiekiem, kapłanem według Bożego serca - podkreślał ks. Wesołowski. Proboszcz zaprosił wiernych do udziału w Mszy św. w intencji śp. ks. Wojciecha, która będzie sprawowana w kościele Kraczewicach 30 lipca o godz. 17.30.

Śp. ks. Wojciech Szlachetka, kanonik honorowy Kapituły Lubelskiej, urodził się 20 kwietnia 1963 r. w Poniatowej. Święcenia prezbiteratu przyjął 12 grudnia 1987 r. w Lublinie. Podczas niespełna 33-letniej kapłańskiej służby pracował w Markuszowie, Lublinie, Sernikach, Wólce i Abramowie. Był m.in. archidiecezjalnym moderatorem Ruchu Światło-Życie, dyrektorem Muzeum Archidiecezjalnego i Ośrodka Renowacji Dzieł Sztuki, kapelanem szpitala PSK 1 w Lublinie i domów pomocy społecznej oraz duszpasterzem rolników i mieszkańców wsi. Zmarł 30 czerwca 2020 r.