Reklama

Niedziela Lubelska

Idziemy po śladach przodków

Jak co roku, tydzień po uroczystej inauguracji w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II, nowy rok akademicki oficjalnie rozpoczęło Metropolitalne Seminarium Duchowne

Niedziela lubelska 47/2012, str. 3

[ TEMATY ]

seminarium

Lublin

Stanisław Sadowski

Inauguracja zgromadziła wielu gości

Inauguracja zgromadziła wielu gości

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uroczystości, którym towarzyszyły słowa Ojca Świętego Benedykta XVI „Miłość Chrystusa wypełnia nasze serca i pobudza nas do ewangelizacji”, odbyły się w niedzielę, 28 października. Najpierw społeczność seminarium, które za dwa lata przeżywać będzie jubileusz 300-lecia powstania, uczestniczyła w Mszy św., a następnie wespół z licznie przybyłymi gośćmi w spotkaniu inauguracyjnym, odbywającym się tradycyjnie w auli wielofunkcyjnej. Zgromadzonych, wśród których obecni byli, m.in.: abp Stanisław Budzik i bp Artur Miziński oraz rektorzy lubelskich uczelni z rektorem KUL ks. prof. Antonim Dębińskim, powitał gospodarz ks. dr Marek Słomka. Wśród gości Rektor seminarium wyróżnił licznie przybyłych kapłanów, którzy „ukazują alumnom piękno drogi powołania”, a także siostry zakonne, w tym Siostry Służki, które na co dzień pracują w seminarium, „ewangelizując przyszłych kapłanów świadectwem życia, oddania Bogu, Kościołowi i człowiekowi”.

Reklama

Akademickie święto szczególnie przeżywali klerycy pierwszego roku, którzy zaledwie kilka tygodni wcześniej przekroczyli próg seminarium. Z rąk wicedziekana Wydziału Teologii KUL ks. prof. Marka Chmielewskiego 19 studentów odebrało indeksy. - Życzę wam, by studia teologiczne były dla was nie tylko wsłuchiwaniem się w słowo o Bogu, ale w Słowo Boga; by były czasem rozwijania się w wierze - mówił Ksiądz Dziekan. W roku akademickim 2012/2013 studia teologiczne, połączone z formacją kapłańską, podjęło 16 nowych alumnów obrządku rzymskokatolickiego oraz trzech grekokatolików. Do wspólnej historii seminarium i KUL-u nawiązał rektor uniwersytetu ks. prof. A. Dębiński: - Gdy młody uniwersytet katolicki szukał własnego lokum, zajęcia przez kilka lat odbywały się w budynku seminarium, natomiast od 1945 r. kształcenie seminarzystów odbywa się w ramach Wydziału Teologii KUL.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Jak podkreślał ks. M. Słomka, alumni powrócili po wakacyjnej przerwie do nauki i pracy ubogaceni duszpasterskimi praktykami. W letnich miesiącach lubelskich seminarzystów można było spotkać m.in. na pieszej pielgrzymce do Częstochowy, oazach dziecięcych i młodzieżowych, koloniach Caritas, wczasorekolekcjach dla chorych i niepełnosprawnych, a także na „Przystanku Jezus”. Wielu z nich, podróżując po różnych krajach Europy i świata, doświadczało bogactwa Kościoła powszechnego oraz wspomagało modlitwą i pracą Polonię. - Codzienna nauka i formacja w seminarium, a także wakacyjne zaangażowania dla kleryków są okazją do pogłębiania relacji z Bogiem i bliźnim. W tym roku akademickim, który za przyczyną papieża Benedykta XVI stał się Rokiem Wiary, nadal wspólnie będziemy poszukiwać Chrystusa na naszych drogach i umacniać wiarę Słowem Bożym, modlitwą, lekturą Pisma Świętego, dokumentów soborowych i Katechizmu Kościoła Katolickiego oraz spotkaniami z prawdziwymi świadkami Chrystusa - mówił Ksiądz Rektor. Rok Wiary wpisuje się w ostatnie seminaryjne przygotowania do 300-lecia istnienia. - Nasze seminarium zostało założone w 1714 r. Zgłębianie historii utwierdza nas w przekonaniu, że idziemy po śladach zacnych przodków. Chcemy ocalić dla potomnych jak najwięcej, dlatego podjęliśmy się nie tylko renowacji kompleksu sakralnego, ale troszczymy się o nasze duchowe dziedzictwo, m.in. w ramach przygotowania do rocznicy zbierane są świadectwa dawnych wychowanków, które zostaną opracowane i opublikowane - wyjaśniał ks. Słomka.

Z okazji inauguracji z okolicznościowym wykładem nt. „Zabytkowy zespół budynków Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie - historia i rola w przestrzeni miasta”, wystąpił miejski konserwator zabytków Hubert Mącik. Przypomniał w nim historię fundacji zespołu klasztornego i kościelnego Misjonarzy św. Wincentego ŕ Paulo, a także wskazał na szczególnie cenne elementy dekoracji, jakimi są, m.in. medaliony z wizerunkami królów i książąt polskich na jednej ze ścian dawnej kamienicy Suchorabskiej, która stanowiła zaczątek zabudowań seminaryjnych oraz kaplica (obecnie używana przez kleryków grekokatolickich) z pięknym ikonostasem autorstwa prof. Jerzego Nowosielskiego.

Nim akademickie spotkanie zakończył dostojny śpiew chóru seminaryjnego „Gaudeamus igitur”, o pasterskie słowo i błogosławieństwo został poproszony Metropolita Lubelski. Abp Stanisław Budzik, odnosząc się do chlubnej historii seminarium i bogatej tradycji kształcenia duchowieństwa w Lublinie, podkreślał: - Trzeba dbać nie tylko o odnowę zewnętrznego wyglądu, ale o to, by promieniowało wewnętrznym blaskiem. To apel przede wszystkim do was, drodzy alumni i wychowawcy, aby budować to wewnętrzne duchowe piękno, aby seminarium lubelskie, które od 300 lat wpisuje się w panoramę duchową miasta, dalej tym duchem promieniowało.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Klerycy w Lewoczy

Niedziela sandomierska 42/2012, str. 6

[ TEMATY ]

pielgrzymka

Kościół

klerycy

seminarium

Al. Mateusz Czarnecki

Uczestnicy pielgrzymki do słowackiej Lewoczy

Uczestnicy pielgrzymki do słowackiej Lewoczy
Pielgrzymka do sanktuarium Matki Bożej w Lewoczy na Słowacji odbyła się 27 września 2012 r. To już trzecia pielgrzymka, w której uczestniczyła cała seminaryjna wspólnota. Miniony rok akademicki rozpoczęła pielgrzymka do Matki Bożej Ostrobramskiej w Wilnie. W podzięce za rok formacji alumni pielgrzymowali pieszo z Malic do Włostowa - miejsca kultu bł. Wincentego Kadłubka. W tegorocznej pielgrzymce na Słowację uczestniczyli: bp Krzysztof Nitkiewicz, księża przełożeni, pracownicy kurii, siostry zakonne oraz wszyscy klerycy. Pierwszym i najważniejszym punktem pielgrzymki była Msza św. w sanktuarium w Lewoczy. Przewodniczył jej bp Nitkiewicz. W swoim słowie Ordynariusz pouczał: - Maryja udaje się z pośpiechem do swojej krewnej Elżbiety - mówi Pismo Święte. Biegnie tam z potrzeby serca, bo kocha. Nie oczekuje niczego w zamian. Ten jej pośpiech i trudy wędrówki są zupełnie bezinteresowne. Nie wynikają z regulaminu, ani ze strachu przed kimś, ani z chęci zaskarbienia sobie kogoś. Ona biegnie do Elżbiety, bo kocha. My także musimy zaufać, jak tylko można. Musimy w różnych sytuacjach, które nas spotykają - nawet jeśli są to sytuacje nieprzyjemne - dostrzegać Bożą wolę. Pan Bóg to dopuścił, Pan Bóg na to zezwolił. A więc może mi się to przydać. W mojej formacji, mojej posłudze; spojrzeć na ten świat, na ludzi, na okoliczności, jako na takie prywatne objawienie, które jest do mnie skierowane - tłumaczył Ksiądz Biskup. Kult Matki Bożej z Lewoczy rozpoczął się w XII wieku i jest związany z najazdem Tatarów. Na Mariańskiej Górze ukrywali się wtedy okoliczni mieszkańcy. Jako wotum za ocalenie życia król Wacław II wybudował w tym miejscu kościół. Jest to mała gotycka świątynia z cudowną figurą Matki Bożej, pochodzącą z drugiej połowy XV wieku. W XVI wieku sanktuarium zostało doszczętnie zniszczone przez protestantów. Kult odnowił się dopiero pod koniec XVII wieku. W 1984 r. świątynia otrzymała tytuł bazyliki mniejszej. A w lipcu 1995 r., w tym miejscu papież Jan Paweł II sprawował Mszę św. Sanktuarium Matki Bożej w Lewoczy uważane jest za duchową stolicę Słowacji. W Lewoczy pielgrzymi nawiedzili również kościół św. Jakuba - drugą co do wielkości gotycką świątynię na Słowacji. Później spacerując i zwiedzając zabytki znajdujące się na rynku grupa pielgrzymów dotarła do franciszkańskiego kościoła pw. Świętego Ducha. Kolejny przejazd autobusowy doprowadził pielgrzymów do Seminarium Duchownego im. bp Jana Vojtassaka w Spiskiej Kapitule. Biskup diecezji spiskiej Stefan Sećka oprowadził pielgrzymów po zabytkowej katedrze św. Marcina. W tym miejscu polecano sprawy Kościoła Słowackiego we wspólnej modlitwie. Ostatnim miejsce odwiedzonym na słowackiej ziemi było grekokatolickie sanktuarium Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny. W drodze do Sandomierza pątnicy odwiedzili jeszcze Stary Sącz. Przy ołtarzu kanonizacyjnym św. Kingi wraz z Biskupem Sandomierskim dziękowali za radość wspólnego pielgrzymowania. Ks. rektor Jan Biedroń, w imieniu całej semianaryjnej wspólnoty, złożył Księdzu Biskupowi serdeczne podziękowania za ideę wyjazdów inaugurujących i kończących rok akademicki, za ich zorganizowanie i przewodzenie pielgrzymce oraz za wsparcie materialne.
CZYTAJ DALEJ

Papieskie rozważania na nabożeństwo w Koleoseum: Droga Krzyżowa jest modlitwą tych, którzy są w drodze

2025-04-18 12:40

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

Vatican Media

Droga Krzyżowa jest modlitwą tych, którzy są w drodze. Przecina nasze zwykłe ścieżki, abyśmy przeszli ze znużenia ku radości - napisał Ojciec Święty w rozważaniach, które dziś zostaną odczytane przy poszczególnych stacjach Drogi Krzyżowej w rzymskim Koloseum.

Franciszek we wstępie wskazał, że droga Zbawiciela „nas kosztuje”. W świecie, który wszystko kalkuluje, bezinteresowność ma wysoką cenę. „W darze, natomiast, wszystko rozkwita na nowo: miasto podzielone na różne ugrupowania i rozdarte konfliktami zmierza ku pojednaniu; wypalona religijność odkrywa na nowo płodność Bożych obietnic; nawet serce z kamienia może przemienić się w serce z ciała” - napisał Papież.
CZYTAJ DALEJ

Liturgia Męki Pańskiej. Na krzyżu zajaśniała potęga miłości Chrystusa

2025-04-18 22:23

Paweł Wysoki

W Wielki Piątek Liturgii Męki Pańskiej w archikatedrze lubelskiej przewodniczył bp Adam Bab. W homilii podkreślił, że Chrystus, wywyższony na krzyżu, zdobywa serca ogromem swojej miłości.

Przywołując fragment z Ewangelii wg św. Jana: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16) powiedział, że mimo ludzkiej niewierności, Bóg pozostał wierny swojej pierwotnej miłości. – Z tej miłości powstał świat i z tej miłości został stworzony człowiek, a Chrystus przyniósł grzesznemu światu dobrą nowinę: miłość Boga nie ustała. Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. Chociaż przeszedł przez świat dobrze czyniąc, został ukrzyżowany. Pozwolił dać się zabić, ale nie pozwolił się uśmiercić; uczynił ze swojej śmierci ofiarę, aby ci, którzy mu śmierć zadają, zostali ocaleni ze swojego grzechu – nauczał. – Na krzyżu zajaśniała potęga miłości Chrystusa – podkreślił.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję