Fundacja Orszak Trzech Króli zachęca do wystawiania przedstawień jasełkowych w rodzinach, wśród krewnych, znajomych i sąsiadów. Proponujemy wybór tekstów scen służących do przygotowania prostych jasełek. Do odgrywania ról można zaprosić dzieci, rodziców, wujków, ciocie, babcie i dziadków. Wszyscy mogą być jednocześnie aktorami i widzami.
PRZEDSTAWIENIE JASEŁKOWE
Scena pod oknem zasłoniętym ciemną zasłoną, do której przyczepione są małe gwiazdy i jedna duża kometa.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
SCENA 1 – POSZUKIWANIE GOSPODY
Maryja i Józef podchodzą do Gospodarza i „pukają” do drzwi.
GOSPODARZ (w koszuli i kamizelce):
Kto po nocy do drzwi puka?
JÓZEF:
Dla rodziny miejsca szukam.
Zimno, ciężko stać na chłodzie.
GOSPODARZ:
Nie ma miejsca dziś w gospodzie.
JÓZEF:
Maria będzie wkrótce rodzić.
GOSPODARZ:
Nie ma po co tu przychodzić.
Gdy bogaci idą goście,
drzwi otwarte są na oścież.
Miejsca nie ma, powiedziałem...
JÓZEF:
Idźmy, Mario, szukać dalej.
MARYJA:
Chłodem wieje na tym świecie,
gdy pod sercem mieszka Dziecię.
JÓZEF:
Widzę stajnię tam, pod lasem,
zatrzymamy się tymczasem.
Schodzą ze sceny.
SCENA 2 – NARODZINY JEZUSA
Maryja wchodzi na scenę, na rękach trzyma Jezusa (najmłodszy członek rodziny lub lalka), siada na stołku, obok Maryi staje św. Józef.
JÓZEF:
W szopie pod strzechy okryciem
dziś narodził się Zbawiciel.
Wszyscy śpiewają: „Gdy się Chrystus rodzi”.
SCENA 3 – SPRZĄTANIE SZOPKI
Aniołowie w bieli, ze skrzydłami, nad głowami mają aureole.
ANIOŁ 1 zamiata:
Trzeba pilnie tu posprzątać!
Pajęczyny wiszą w kątach!
ANIOŁ 2:
Zmienić sianko w żłobie wołka,
dolać wody dla osiołka.
ANIOŁ 1:
Przy żłóbeczku z prawej strony
postaw bukiet traw suszonych.
ANIOŁ 2:
Już, tylko jeszcze wysuszę
kilka wypranych pieluszek.
ANIOŁ 1:
Nagotuję coś dobrego,
Reklama
choć gotować nie ma z czego.
I dorzucę garść przyprawy:
szczyptę wiary do potrawy,
kroplę dobra, smak miłości.
Trzeba poczęstować gości!
ANIOŁ 2:
Wszystkim dziś przypomnieć muszę:
sprzątaj izbę, sprzątaj duszę!
ANIOŁ 1:
Gdy się zakurzyło wielce,
ścieraj kurze, oczyść serce!
ANIOŁ 2:
Wymieć wszystkie zaległości!
Przyjdzie Najwspanialszy z gości!
ANIOŁ 1:
Pieśni słychać lekkie brzmienie:
już jest Boże Narodzenie!
Aniołowie przynoszą stołek dla Maryi i „żłóbek” (np. okryty materiałem niemowlęcy fotelik samochodowy).
SCENA 4 – POBUDKA PASTERZY
Z boku sceny na ziemi kładą się pasterze (ubrani w czapki, kapelusze, serdaki, kamizele futrzane) i „śpią”.
Wszyscy śpiewają: „Wśród nocnej ciszy”.
PASTERZ 1 wstaje i opowiada:
Nocną straż trzymamy z bratem.
Ciemność, cisza rządzi światem.
Usłyszałem pienia głosy,
głowę wznoszę pod niebiosy,
coś mnie nagle oślepiło!
PASTERZ 2:
Co to było? Co to było?
PASTERZ 1:
Owce w strachu uciec chciały.
Anioł wpośród stanął biały!
Wszyscy śpiewają: „Anioł Pasterzom mówił”.
ANIOŁ 1:
Hej, pasterze! Cud się stanie,
tam, w stajence! Tam, na sianie!
W smutnym świecie odnajdziecie
Zbawiciela – Boże Dziecię.
PASTERZ 1:
Biegnie Bartek od zagrody,
anioł woła, że narody
otrzymają dziś zbawienie.
PASTERZ 2:
Dalej słychać wdzięczne pienie.
Myślę: sen to jest czy jawa?
Potem drugi anioł stawa.
PASTERZ 1:
Więc choć nie brak było trwogi,
wnet na równe staję nogi,
budzę resztę. Szymon sapie,
Wojtek niczym niedźwiedź chrapie.
PASTERZ 2:
Żaden nie chce nam uwierzyć,
a tu już nam trzeba bieżyć.
PASTERZ 1:
Godzin jeszcze moc do rana.
Reklama
Chwytam jagnię i barana,
Bartek wziął osełkę masła,
a tu jasność nagle zgasła.
PASTERZ 2:
Anioł zniknął gdzieś w oddali.
Czy to sen? Bo żeśmy spali...
PASTERZ 1:
Wkrótce, nie jest to sekretem,
Jan ujrzał nad wsią kometę,
co po niebie biegła prędko
i zawisła nad stajenką.
Wszyscy śpiewają: „Pójdźmy wszyscy do stajenki”.
PASTERZ 2:
Więc już było zgadnąć łatwo,
że przywiodło nas tu Światło.
Że uwolni nas od smutku,
gdy klękniemy wraz przy żłóbku.
PASTERZ 1:
Przy ubogim, świętym żłobie
i oddamy pokłon Tobie.
PASTERZ 2:
Jezu, my wśród przygód mnóstwa,
mimo udręk i ubóstwa,
poznajemy w Tobie Pana
i padamy na kolana.
MAŁY PASTUSZEK:
Przyjmij, Jezu, od pastuszka
skromny dar mego serduszka.
Obiecują dziś pasterze
kochać Ciebie mocno, szczerze.
Wszyscy śpiewają: „Przybieżeli do Betlejem”.
SCENA 5 – OLŚNIENIE KRÓLÓW
Z boku sceny stoją Kacper, Melchior i Baltazar z lunetami w rękach.
KACPER (w czerwonym płaszczu, z koroną na głowie):
Niebo gwiaździste i cisza.
Nagle ujrzałem Jowisza.
BALTAZAR (w niebieskim płaszczu, z turbanem na głowie):
Przyszła noc – piękna, bezchmurna,
Jowisz w pobliżu Saturna.
MELCHIOR (w zielonym płaszczu, z turbanem lub koroną na głowie):
Muszę wyczyścić lunetę.
Widzę na niebie kometę.
KACPER:
Takie zjawisko zachodzi,
kiedy Nowy Król się rodzi.
MELCHIOR:
Król nadchodzi prosto z nieba.
Przygotować dary trzeba!
BALTAZAR:
Zaniesiemy dar z ochotą,
mirrę...
MELCHIOR:
...kadzidło...
KACPER:
...i złoto.
Królowie biorą do ręki szkatułki i kuferki.
Wszyscy śpiewają: „Mędrcy świata”, pierwszą zwrotkę.
SCENA 6 – SPOTKANIE Z HERODEM
HEROD (z boku sceny, w bogatym płaszczu, ze złotą koroną na głowie):
Reklama
Ja jestem królem Herodem,
co włada całym narodem.
Sprzeciwić nikt się nie waży,
bo użyję mojej straży!
KACPER:
Witaj nam, królu Herodzie,
ujrzałem gwiazdę na wschodzie.
HEROD:
To ja jestem tutaj gwiazdą!
I sprzeciwiam się najazdom!
MELCHIOR:
Lecz Król Nowy się narodził
i nas wszystkich oswobodzi!
HEROD:
Bo za chwilę się rozczulę...
Tylko ja tu jestem królem!
BALTAZAR:
Gdzie jest Nowonarodzony?
Chcemy złożyć Mu pokłony.
HEROD:
Zimno, wiatr na świecie hula,
idźcie sobie szukać Króla.
Dajcie znać, gdzie położony,
to i ja złożę pokłony...
Gdy królowie pójdą sobie,
mam już plan i wiem, co zrobię, ha, ha, ha!
Wszyscy śpiewają: „Mędrcy świata”, drugą zwrotkę.
SCENA 7 – POKŁON TRZECH KRÓLÓW
Królowie podchodzą do żłóbka.
BALTAZAR:
Jezu Nowonarodzony,
składam Tobie dziś pokłony.
Ty mi dajesz mądrość, siłę,
przyjmij, proszę, w darze mirrę.
MELCHIOR:
Boski układ gwiazd na niebie
przyprowadził mnie do Ciebie,
Ty mi nową drogę wskażesz.
Przyjmij więc kadzidło w darze...
KACPER:
Jezu, Ty przygarniasz wszystkich.
Składam Tobie pokłon niski.
Będę służyć Ci z ochotą –
przyjmij w darze szczere złoto.
ANIOŁ 1:
Niechaj każdy z was wyrusza
w drogę, witać Zbawiciela.
Radość w sercach, radość w duszach.
Skarb pokoju i wesela.
Wszyscy śpiewają: „Bóg się rodzi”.
KONIEC
