Podczas całodniowej sesji przygotowanej przez Instytut Nauk Socjologicznych KUL oraz lubelski oddział Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, rozmawiano o kondycji pokolenia „Z”, wrażliwego, ale też podatnego na krytykę i w razie trudności skłonnego do rezygnacji, stąd coraz częściej nazywanego pokoleniem „płatków śniegu”. Szczególną częścią spotkania była prezentacja raportu „Młodzież w kontekstach współczesnych. Rodzina. Czas. Szkoła. Kościół i katecheza”, przygotowanego przez prof. Wiolettę Szymczak i ks. dr. Tomasza Adamczyka. Naukowcy z Katedry Socjologii Kultury, Religii i Partycypacji Społecznej KUL przebadali 1003 maturzystów archidiecezji lubelskiej z ponad 35 losowo wybranych liceów i techników. Ankiety zawierające ponad 30 pytań dotyczyły m.in. sensu życia i hierarchii wartości, postrzegania rodziny i rówieśników, szeroko pojętej komunikacji, codziennych problemów i trosk, a także wiary i praktyk religijnych oraz udziału w lekcjach religii i zaangażowania w życie Kościoła. Raport zaprezentowali prof. Grzegorz Adamczyk (perspektywa socjologiczna) oraz ks. prof. Wiesław Przygoda (perspektywa pastoralna).
Profesor Adamczyk użył metafory barometru i podkreślił, że „młodzież stanowi barometr zmian ludzi dorosłych”. W wystąpieniu zwrócił uwagę na cztery obszary przeprowadzonych badań: sens życia, wiarę, grupy oddziaływania i Kościół. Przywołując dane, zauważył, że dla ponad 50% ankietowanych kluczową wartością jest miłość, a tuż za nią przyjaźń i rodzina. Wartości materialne, ale też wykształcenie i dobra praca, znalazły się na końcu piramidy wartości. Wśród problemów większość młodych wskazała na samotność, poczucie braku nadziei i liczne uzależnienia. Jeśli chodzi o wiarę, to 21% badanych określiło się jako głęboko wierzący, 46% jako wierzący i 28% jako niewierzący. Aż 58% ankietowanych odpowiedziało, że źródłem ich wiary jest rodzina. W grupach odniesienia młodzi wskazywali na rówieśników i przyjaciół, ale ponad 80% z nich przyznało, że najbardziej zależy im na relacji z matką i u niej właśnie będą szukać pomocy w trudniej sytuacji. Więź młodzieży z Kościołem określa przede wszystkim tradycja rodzinna (45%), w znacznie mniejszym stopniu przynależność osobista (22%).
Podejmując problem wyzwań pastoralnych, ks. prof. Przygoda zwrócił uwagę, że współczesne czasy naznaczone są wielkimi zmianami i rewolucją kulturową. Ważne, by budować w nich światopogląd młodzieży w oparciu o pełen zaufania dialog, przez roztropne towarzyszenie jej także na drogach wiary. Bezcennym jest tu tworzenie rówieśniczych środowisk żywej wiary, w których akcent kładzie się na parametr przeżyciowy, ale też na działania charytatywne, które stanowią element preewangelizacji. /buk
Pomóż w rozwoju naszego portalu