Reklama

Niedziela Łódzka

Iskra miłosierdzia na teofilowskim osiedlu

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łodzi jest otwarte dla każdego, kto chce spotkać żywego Boga, ogarniając modlitwą w Godzinie Miłosierdzia sprawy świata.

Niedziela łódzka 17/2022, str. IV

[ TEMATY ]

prezentacja parafii

Piotr Drzewiecki

Ołtarz z obrazem Jezusa Miłosiernego

Ołtarz z obrazem Jezusa Miłosiernego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wchodząc do kruchty kościoła, słychać szept modlitwy i szelest przesuwanych paciorków różańca. Jak co piątek trwa adoracja Najświętszego Sakramentu, do której są zaproszeni nie tylko parafianie z łódzkiego Teofilowa, ale wszyscy ludzie dobrej woli.

Tak wszystko się zaczęło

Początek historii parafii znajduje się w nieodległej przeszłości, bowiem decyzja o jej erygowaniu została podjęta 17 stycznia 1983 r. przez bp. Józefa Rozwadowskiego. Był to czas dynamicznego rozwoju zabudowy mieszkalnej w tej części miasta, stąd potrzeba utworzenia nowej wspólnoty parafialnej była nagląca. Misja organizacji życia duszpasterskiego oraz budowy świątyni została powierzona ks. Tadeuszowi Bednarkowi, który zamieszkał gościnnie w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Zaczęły powstawać pierwsze obiekty przy ul. Wici, wśród których niezmiernie ważną rolę odgrywają powołane w 1991 r. liceum i działająca od 2017 r. szkoła podstawowa, prowadzone przez archidiecezję łódzką. Gwar dzieci i młodzieży wpisał się na stałe w krajobraz życia miejscowej wspólnoty. U progu obchodów dwutysiąclecia chrześcijaństwa został oddany do użytku kościół.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Piękno sacrum

Na tytuł parafii wskazuje witraż o Miłosierdziu Bożym wypełniający rozetę nad głównym wejściem do kościoła. Przestronne, jasne wnętrze zamyka wydzielone kilkustopniowym podwyższeniem prezbiterium z ołtarzem głównym usytuowanym na tle zamkniętego łukiem okna. Przenikające przez nie światło dzienne rozświetla obraz Jezusa Miłosiernego umieszczony ponad tabernakulum. Za nim znajduje się relikwiarz z relikwiami św. Faustyny Kowalskiej. Gabloty z wotami wskazują na ogrom łask spływających na wszystkich, którzy pokładają nadzieję w Bogu.

Oni są bogactwem tego kościoła

Każdy kto chce pogłębić swoją więź z Jezusem, znajdzie przy tej świątyni liczne wspólnoty, które są adresowane do różnych grup wiekowych. Spośród nich warto wskazać na kilka, które są charakterystycznym rysem duchowości teofilowskiej parafii. Młodzież jest zaproszona na piątkowe spotkania „Baranków Miłosierdzia” – rozpoczyna je wieczorna Msza św., po której młodzi rozważają słowo Boże i dzielą się doświadczeniem wiary. – Zależy mi, by wiara nie była postrzegana jako coś przeszłego i anachronicznego, ale by ukazać ciągłą aktualność przesłania Jezusa. Każde spotkanie to obecność Boga w Jego ałowie, którego działanie odczytujemy w wydarzeniach z naszego życia – mówi animatorka Hanna Pietruszewska.

Reklama

Małżeństwa są zaproszone do udziału w duchowości Équipes Notre-Dame. Celem ruchu jest pomaganie małżonkom chrześcijańskim w pełnym przeżywaniu ich sakramentu małżeństwa, w ich drodze do świętości. Narzędziami, które wspierają małżonków w pogłębianiu wzajemnej relacji i relacji z Bogiem są tzw. „punkty wysiłku”, które każdy członek ekip jest zobowiązany wypełniać oraz książki z tematami formacyjnymi na kolejne spotkania. Poza tym ruch daje możliwość korzystania z bogatej oferty rekolekcji i innych materiałów formacyjnych. Spotkania odbywają się raz w miesiącu, by wspólnie dzielić się sprawami codzienności, rozważać słowo Boże i zadany temat oraz modlić się. Każdej ekipie towarzyszy kapłan – przewodnik duchowy. Opiekunem ekip jest proboszcz ks. Marek Pluta. Wielką ich wartością jest wspólnota. Pary małżeńskie wspierają się wzajemnie w budowaniu jedności i miłości małżeńskiej, w rozwoju życia duchowego. Posługa w ekipach jest również wielkim darem dla kapłana, ponieważ niesie Chrystusa konkretnym osobom, z którymi pozostaje w bliskiej zażyłości przez wiele lat, jest świadkiem i uczestnikiem ich drogi ku świętości, jest też przez nie otaczany wdzięczną modlitwą i miłością. To bardzo pomaga w przeżywaniu kapłaństwa.

Ciekawą wspólnotą działającą przy parafii jest Legion Małych Dusz Miłosiernego Serca Jezusa, który pomaga w pogłębianiu życia duchowego, życia wewnętrznego według zasad Ewangelii. Głównym zadaniem jego członków jest miłowanie Jezusa i szerzenie miłości ku Niemu. W ten sposób urzeczywistnia się promieniowanie Miłości Miłosiernej Najświętszego Serca Jezusa na cały świat. Charyzmat jest ewangeliczny, polega na formacji według drogi dziecięctwa duchowego św. Teresy z Lisieux. Natchnienie Legion czerpie przede wszystkim z Ewangelii oraz z encykliki św. Jana Pawła II Dives in misercordia.

Reklama

Nieoceniona pomoc

Przy parafii posługują siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, których dom jest jednym z większych klasztorów prowincji. Mieszkające w nim siostry posługują m.in. w zakrystii, uczą w szkole. Prowadzą też działalność wychowawczą w bursie dla dziewcząt. Charyzmat zgromadzenia wpisuje się w prowadzone działanie duszpasterskie zespołu kapłanów i świeckich liderów wspólnot, stanowiąc ubogacenie życia duchowego parafian.

Zbliżający się jubileusz 40-lecia erygowania parafii stawia pytania o formy duszpasterstwa oraz nowe inicjatywy. Czas pandemii przeniósł wiele aktywności na forum wirtualne, choć tegoroczna wizyta kolędowa odbyła się już w tradycyjnej formie. W wielu domach kapłani byli oczekiwani, choć część mieszkań pozostała zamknięta. Powróciły do kościoła spotkania z kandydatami do bierzmowania. Przy parafii aktywny jest także zastęp ZHR oraz młode mamy ze wspólnoty „Macierzanki”, chcące przeżywać swoje macierzyństwo w duchu Ewangelii.

Parafianie wraz z posługującymi kapłanami i siostrami ufnie spoglądają w przyszłość, gorliwie siejąc ewangeliczne ziarna Bożej prawdy.

2022-04-19 09:31

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Na skraju miasta – w sercu Kościoła

Niedziela częstochowska 7/2023, str. IV

[ TEMATY ]

prezentacja parafii

Karol Porwich/Niedziela

Oni chcieli mieć swój kościół

Oni chcieli mieć swój kościół

Chcę, by wierni mieli przekonanie, że Pismo Święte jest blisko nich, a nie w kościele – przekonuje ks. Mariusz Woźniak.

Parafia św. Kingi w Kuźnicy Marianowej istnieje dwadzieścia lat. Została wydzielona z parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Dźbowie. Przedtem był tu tylko punkt dojazdowy. – Kuźniczanie mają silne poczucie przynależności do tego miejsca. Od zawsze czuli swoją odrębność. Uczyłem w szkole podstawowej i gimnazjum w Dźbowie, więc wiem, że te odrębności były – śmieje się ks. Mariusz Woźniak, proboszcz parafii od momentu jej powołania i moderator Dzieła Biblijnego w Archidiecezji Częstochowskiej.

CZYTAJ DALEJ

22 maja: wspomnienie św. Rity – patronki trudnych spraw

[ TEMATY ]

św. Rita

Archiwum

Św. Rita, patronka spraw trudnych i beznadziejnych

Św. Rita, patronka spraw trudnych i beznadziejnych

W kalendarzu liturgicznym Kościół wspomina 22 maja św. Ritę z Cascii, zakonnicę, patronkę trudnych spraw. Do ponownego odczytania jej doświadczenia ludzkiego i duchowego jako znaku Bożego Miłosierdzia zachęca również papież Franciszek.

Margherita (której skrócona forma Rita stała się w praktyce jej nowym imieniem) urodziła się w 1367 r. w Cascii w środkowych Włoszech. Wbrew swojej woli musiała poślubić Ferdinando Manciniego, któremu urodziła dwóch synów. Gdy jej brutalnego i awanturniczego małżonka zamordowano w 1401 roku, obaj jej synowie przysięgli krwawą zemstę. Rita modliła się gorąco, aby jej dzieci nie były mordercami, ale synowie zginęli w 1402 roku. Choć z trudem znosiła swój los, przebaczyła oprawcom. Chciała wstąpić jako pustelnica do zakonu augustianów w Cascia, ale nie przyjęto jej. Tradycja mówi, że w nocnym widzeniu ukazali się jej święci Jan Chrzciciel, Augustyn i Mikołaj z Tolentino, którzy zaprowadzili ją do bram zakonnych. Po wielokrotnych odmowach Ritę ostatecznie przyjęto do zakonu w 1407 r.

CZYTAJ DALEJ

Warszawa: Zofia Czekalska "Sosenka" spoczęła na Powązkach Wojskowych

2024-05-23 14:34

[ TEMATY ]

Zofia Czekalska

PAP/Szymon Pulcyn

Zofia Czekalska ps. Sosenka, powstańcza łączniczka w zgrupowaniu "Chrobry II", sanitariuszka spoczęła w czwartek na Powązkach Wojskowych. Zmarła 14 maja w wieku 100 lat. Pośmiertnie została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Pogrzeb poprzedziła Msza żałobna w bazylice Świętego Krzyża.

"+Myślcie o innych, pomagajcie słabszym+ – takie było przesłanie Pani Zofii. Tym wartościom była wierna przez całe swoje długie życie. Dawała temu wyraz od młodości, najpierw działając w harcerstwie, a następnie uczestnicząc w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka i sanitariuszka w Śródmieściu, gdzie niosła pomoc rannym podczas nierównej walki z niemieckimi okupantami. Swoją odwagą, dzielnością, wytrwałością i poświęceniem zasłużyła na podziw i wieczną pamięć" – napisał w liście skierowanym do uczestników uroczystości pogrzebowych prezydent RP Andrzej Duda z małżonką Agatą Kornhauser–Dudą.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję