Reklama

Aspekty

Lubuskie Uwielbienie i tydzień pełen radości

W dniach 20-25 lipca, w ramach tzw. Dni w Diecezji, gościliśmy blisko 2 tys. młodych ludzi z całego świata, m.in. z: Niemiec, Austrii, Włoch, Francji, USA, Senegalu, Wybrzeża Kości Słoniowej, Chorwacji, Czech, Słowacji, Argentyny i Kuby. Młodzież zamieszkała w 22 parafiach

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 31/2016, str. 6

[ TEMATY ]

ŚDM w Krakowie

Dni w diecezjach

Agata Zawadzka

Takich selfie było w ostatnim czasie wiele

Takich selfie było w ostatnim czasie wiele

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Bardzo miłym akcentem była wizyta Francuzów w zielonogórskiej parafii pw. św. Józefa Oblubieńca, do której młodzież przyjechała ze swoim biskupem Françoisem Touvetem z diecezji Châlons. W Zielonej Górze przez te kilka dni trwało prawdziwe święto młodych. Nie tylko modlono się i dawano świadectwa, ale odbyły się także duża uliczna dyskoteka i koncert. W Gorzowie młodzież z neokatechumenatu z Wybrzeża Kości Słoniowej prowadziła ewangelizację uliczną.

Nie tylko większe parafie gościły młodych. W podgłogowskim Jaczowie gościła grupa Senegalczyków. Miejscowa wspólnota parafialna przygotowała dla nich moc atrakcji. Były meksykański i afrykański taniec, warsztaty japońskiej kaligrafii i orgiami oraz pokaz brazylijskiej sztuki walki. Zorganizowano także wizytę w kopalni.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Głównym wydarzeniem, w którym uczestniczyli goście oraz młodzi z naszej diecezji, było tzw. Lubuskie Uwielbienie, które odbyło się w sobotę 23 lipca pod figurą Chrystusa Króla w Świebodzinie. W Świebodzinie modliło się ponad 3 tys. osób. Spotkanie rozpoczęło się o godz. 16 i trwało aż do godz. 23. Były tam m.in.: wielojęzyczna Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego, koncert projektu „Bachus Classis Orchestra”, pokazy tańców polskich, pokaz tańca ulicznego Hip-Hop Dance w wykonaniu grupy „Wojownicy krzyża”, uwielbienie prowadzone przez Tymczasową Formację Prowizoryczną, Teatr „Małe Co Nieco” oraz świadectwa.

Z diecezji zielonogórsko-gorzowskiej do Krakowa wyjechało 57 grup ze swoimi duszpasterzami. Ponadto 1000 osób weźmie udział jedynie w samym czuwaniu i końcowej Mszy św. z papieżem Franciszkiem. Młodzież z naszej diecezji wyjechała do Krakowa autokarami i samochodami prywatnymi. Spora grupa, bo ponad 550 osób, skorzystała ze specjalnego pociągu przygotowanego przez PKP Intercity. Pociąg zabrał młodych do Krakowa z Kostrzyna, Gorzowa, Zielonej Góry i Głogowa. Warto też wspomnieć o niewielkiej, dwunastoosobowej grupie z Nowej Soli, która na ŚDM do Krakowa postanowiła udać się pieszo.

2016-07-27 14:51

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Młodzi dla młodych – oratorium „Szczęśliwi”

Niedziela legnicka 31/2016, str. 7

[ TEMATY ]

oratorium

ŚDM w Krakowie

Dni w diecezjach

Monika Łukaszów

Oratorium „Szczęśliwi” zachwyciło słuchaczy. Przy pulpicie autor muzyki Mateusz Kazimierski

Oratorium „Szczęśliwi” zachwyciło słuchaczy.
Przy pulpicie autor muzyki Mateusz Kazimierski

Przygotowania trwały kilka miesięcy, próby ponad dwa tygodnie i udało się. Oratorium „Szczęśliwi”, przygotowywane specjalnie na ŚDM, miało swoją premierę w piątkowy wieczór, 22 lipca.

CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Śp. ks. Tadeusz Kasperek - proboszcz, jakich mało

2024-05-20 22:29

Katarzyna Dybeł

Ks. prałat Tadeusz Kasperek w czasie diecezjalnej pielgrzymki do Ziemi Świętej - 12 marca 2010, Góra Błogosławieństw

Ks. prałat Tadeusz Kasperek w czasie diecezjalnej pielgrzymki do Ziemi Świętej - 12 marca 2010, Góra Błogosławieństw

    Emerytowany proboszcz parafii pw. św. Piotra w Wadowicach i honorowy obywatel Miasta Wadowice ks. prałat Tadeusz Kasperek zmarł 17 maja br. w krakowskim szpitalu.

    Charyzmatyczny kapłan, ksiądz z powołania, ceniony i lubiany, obdarzony licznymi talentami, mocną osobowością i determinacją w posługiwaniu tym, których Bóg stawiał na jego drodze. Pełen niewyczerpanej energii i wciąż nowych pomysłów, zawsze otwarty i gościnny, rozmodlony i umiejący rozmodlić innych, gotowy rozmawiać z każdym niezależnie od jego poglądów, twórczy, kochający Kościół – proboszcz jakich mało. Wyjątkowy gospodarz i organizator, dla wielu przyjaciel, duchowy ojciec, spowiednik i mistrz ewangelicznego słowa. Serce i czas miał dla wszystkich, ale w centrum jego duszpasterskiej troski były dzieci i osoby chore, starsze, zmagające się z cierpieniem i niezrozumieniem. Przez ostatnie lata swego życia doświadczył krzyża ciężkiej choroby i kalectwa, który niósł w heroiczny sposób, ofiarując wiele z tego cierpienia w intencji swoich parafian.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję